سایت ملیون ایران: علت این ادعای علی خامنه ای میتواند دروغگوئی نباشد! کسی که در انظار عموم از مجلس می خواهد که پیگیری چپاول اموال ملت را “کش ندهند” و آن را مسکوت بگذارند، برای ملت ارزشی قائل نیست که نیازی به چنین دروغ آشکاری ببیند. باید از این حرکت کرد که او واقعا وضعیت اقلیت های مذهبی را اینگونه می بیند! هستند میان انسانها افرادی که دنیا را واژگونه می بینند. کتاب معروف اولیور ساکس به زبان آلمانی با عنوان “مردی که زن خود را با یک کلاه اشتباه میگرفت” چنین افرادی را در مرکز توجه دارد. حال اگر قبول داشته باشیم که حل مشکلات یک سامانه با برداشت درست از موقعیت و داده ها ممکن میشود، پاسخ این سوال که چرا وضعیت کنونی کشور تا این حد اسفناک است داده میشود. اگر در نظر بگیریم که اداره یک کشور ۷۵ میلیونی چنان پیچیده است که گاه حتی واقع بین ترین افراد هم در راس آن نمیتوانند مشکلات را حل کنند، آنوقت تکلیف کشوری که “رهبر” آن درکی چنین غیر واقعی از موقعیت داشته باشد روشن است.
به گزارش ار اف ای نوشته آقای ناصر اعتمادی آیتالله خامنهای، رهبر حکومت اسلامی ایران، در دیدار با نمایندگان اقلیتهای مذهبی مجلس شورای اسلامی این کشور ادعا کرد که تعرض به غیرمسلمانها در جمهوری اسلامی ایران هیچ سابقهای ندارد.
وی از نمایندگان اقلیت های مذهبی در مجلس ایران خواست که در خارج از کشور حکومت اسلامی را به عنوان نمونۀ رواداری یا مدارای مذهبی معرفی کنند.
در مقابل، رهبر حکومت اسلامی همچنین مدعی شد که نه تنها مسلمانان در اروپا و آمریکا امنیت جانی ندارند، بلکه تبلیغات گستردهای همواره علیهشان صورت می پذیرد و مساجد و محل های عبادت آنان دائماً هدف تعرض و تخریب قرار میگیرند.
آیت الله خامنه ای گفت که در آلمان دستجات «نئونازی» به «مسلمانان و مساجد آنان حمله میکنند و آنان را میزنند و میکشند، بی آنکه عاملان این اقدامها به طور شایسته تحت پی گرد قانونی قرار بگیرند.»
وی در انتها گفت که چنین اقدام هایی علیه غیرمسلمانان در جمهوری اسلامی ایران سابقه ندارد و حتا یک «جوان حزب اللهی تُند و داغ هم هرگز به خودش اجازه نمی دهد که به یک غیرمسلمان تهاجم و حمله بکند.»
با این حال، سازمان ملل در گزارش های ویژه و قطعنامه های متعددش علیه جمهوری اسلامی نقض حقوق بشر به ویژه نقض حقوق اقلیت های مذهبی در این کشور را دائماً مورد سرزنش قرار داده است. احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، در اسفند ماه سال گذشته نوشت که «دست کم ۳۰۷ نفر از اعضای اقلیتهای مذهبی و دینی از جمله ۱۳۶ بهایی، ۱۹ درویش، ۵۰ مسیحی، ۹۰ سنی و ۲ زرتشتی صرفاً به دلایل مذهبی در زندانهای ایران به سر میبرند».
در این بین، بهاییهای ایران از کلیه حقوق اجتماعیشان محرومند و بسیاری از آنان طی ۳۶ سال گذشته به دلیل باورهای دینی اعدام شده اند. بر اساس قوانین رایج در ایران خروج از اسلام و گرویدن به ادیان دیگر مستوجب مرگ است، در حالی که سنیهای کشور نه فقط از حقوق سیاسی شان محرومند، بلکه حتا اجازۀ ساختن یک مسجد در تهران را ندارند.