با نام خانم فریبا کمال آبادى، پیش از آن که دستم به ساخت فیلم “تابوى ایرانى” بند شود آشنا شدم؛ وقتى که او و شش یار همراهش که مسئولان جامعه ى بهائى در ایران بودند و نام زیباى “یاران ایران” را بر خود داشتند دستگیر و زندانى شدند

از دو روز پیش که مى دانستم دیروز روز مادر است هرچه کردم دستم نرفت یادداشتى بنویسم. خواستم از مادرم بنویسم که در نوجوانى من و جوانى خودش دنیا را به دنیاداران واگذاشت بنویسم ولى دیدم در سه رمان به هم پیوسته ام از او نوشته ام و چون از تکرار گریزانم بهتر است این قرارِ فرار از تکرار را، نشکنم.

اما دیگر جلوى این ذهن افسار گسیخته را نمى توانم بگیرم و از مادرى ننویسم که چه شریفانه هشت سال است از فرزندان دلبندش دور مانده و حالا در فرداى روز مادر از زندان اوین، این نام مخوف آشنا با من به عنوان زندانى سابق، به مرخصى آمده است.

من اگر نه با خود آنان، ولى با نام شریف بسیارى از زندانیان سیاسى و عقیدتى و قومى هموطنان ایرانى ام آشنایم و اگر گزافه گوئى نباشد غمشان را خورده ام، ولى برخى از عزیزان را بیش از یک نام در ذهن دارم: یکى از آنان همین مادر سه فرزند است که امروز پس از هشت سال بندى بودن مى تواند براى چند روزى عزیزانش را در آغوش بکشد و ذهنش را از دنیاى نانجیب زندان سازان و زندانبابان آزاد کند.

با نام خانم فریبا کمال آبادى، پیش از آن که دستم به ساخت فیلم “تابوى ایرانى” بند شود آشنا شدم؛ وقتى که او و شش یار همراهش که مسئولان جامعه ى بهائى در ایران بودند و نام زیباى “یاران ایران” را بر خود داشتند دستگیر و زندانى شدند؛ مسئولانى که در شب بلند وطن مان که سال هاست روى بامداد ندیده، از اسلاف خود شانس بیشترى داشته اند که مثل آنان دزیده و ناپدید، یا اعدام نشدند.

در طول ساخت “تابوى ایرانى” گفتگو با ایشان که امکان ناپذیر بود ولى این فرصت را یافتم تا با خانم فریده کمال آبادى، مادر رنج کشیده ى او گفتگو کنم. و همین آشنائى موجب شده است که خبر به مرخصى آمدن فریبا کمال آبادى، مادر سه فرزند و یک نوه ى نوزاد، مفهوم تازه اى از روز مادر را برایم به ارمغان بیاورد.

گرچه این شانس را ندارم که به دیدارش بشتابم و پیشانى بلندش را ببوسم ولى با این یادداشت کوتاه، خودم را در شادى سه فرزند عزیز و نوه ى دلبندش سهیم مى کنم.

آمدنیوز روز دوشنبه ۲۰ اردیبهشت اطلاع داد که فریبا کمال آبادی یکی از مدیران جامعه بهایی ایران پس از گذشت ۸ سال از دوران حبس خود در زندان اوین به مرخصی پنج روزه آمد.

فریبا کمال آبادی، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکلی، وحید تیزفهم و مهوش ثابت شش نفر از مدیران جامعه‌ی بهایی در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۷ در منزل خود دستگیر شدند.

فریبا کمال‌آبادی یکی از رهبران جامعه بهایی ایران است که از سال ۱۳۸۷ با حکم سنگین ۲۰ ساله در زندان به سر می‌برد.

جامعه بهاییان ایران پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ از حقوق شهروندی محروم شده و تحت فشار و سرکوب مستمر قرار داشته‌اند.

خانم کمال آبادی یکی از هفت عضو «یاران ایران» است که اداره امور جامعه بهایی را برعهده دارند.

از: گویا

---

به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید