شیوه تمامی حکومت های دیکتاتوری زور و سرکوب است و حمله به زندانیان کارِ امروز و دیروز جمهوری اسلامی نیست. ولی زندانیان سیاسی نیز ساکت نمی نشینند و می توانند در مقابل این اذیت و آزارها ایستادگی کنند و اعتصاب غذای فردی و جمعی یکی از این موارد است. مساله مهم این است که ما هشیار باشیم و با همراهی خانواده ها و زندانیان و اعتراض گسترده به سرکوب های حکومت، نگذاریم این فشارها هر روز بیشتر و بیشتر شود و فجایع دیگری هم چون سال های گذشته در زندان ها اتفاق بیافتد.
با خبر شدیم ۹ نفر از زندانیان سیاسی بند زنان زندان اوین، بهاره هدایت، ژیلا بنی یعقوب، مهسا امرآبادی، حکیمه شکری، شیوا نظرآهاری، ژیلا کرم زاده مکوندی، نازنین دیهیمی، راحله زکایی و نسیم سلطان بیگی، در اعتراض به رفتار توهین آمیز و خشونت بار گارد ویژه و هم چنین بازرسی بند و بازرسی بدنی دست به اعتصاب غذا زده اند.
هم چنین نسرین ستوده که از دو هفته پیش در اعتراض به فشارهایی که بر خانواده اش اعمال می شود دست به اعتصاب غذا زده است. او صبح روز دوشنبه ۹ آبان مورد تهدید قرار گرفته است که اگر اعتصاب غذایش را نشکند او را برای سه هفته به سلول انفرادی منتقل خواهند کرد و اجازه ملاقات با خانواده را هم به او نخواهند داد. ۹ زندانی سیاسی دیگر نیز تهدید شده اند که در صورت ادامه اعتصاب به سلول انفرادی برده خواهند شد.
ما مادران پارک لاله و حامیان، از اقدام شجاعانه ی این عزیزان حمایت می کنیم و از مسوولان زندان اوین می خواهیم که حقوق زندانیان را به طور کامل رعایت کنند و وظیفه ی خود را در برابر حفاظت از جان و سلامتی آنان انجام دهند، هم چنین خواهان رسیدگی فوری به خواسته های انسانی و بر حق آنان هستیم و فشار بر زندانیان سیاسی و به ویژه زندانیان مستقر در بند زنان زندان اوین رابه شدت محکوم می کنیم.
مادران پارک لاله
حامیان مادران پارک لاله
11 آبان ۱۳۹۱
http://www.mpliran.org/2012/11/blog-post_511.html