موضوع مذاکره با آمریکا که امروزه به روزنامه های به شدت کنترل شدۀ داخل ایران نیز کشیده شده ، به قول همین روزنامه ها دیگر خط قرمزش کم رنگ شده و از حالت تابو خارج شده است . بدیهی است گذر از این معضل هم زیر فشارهای مختلفی که رژیم با دست خودش بر خود تحمیل کرده است میسر شده است . اکنون که رژیم پایگاه داخلی خود حتی در میان وابستگانش را از دست رفته می بیند و در صحنۀ خارجی هم با شکسته شدن شیشه عمرش ، رژیم سوریه ، خود را در معرض خطری می بیند که دیگر نه چماقدارانش و نه فرماندهان سپاه و ارتشی که بدنۀ آنها را ناراضیان خسته از سیاستهای سرکوبگرانه تشکیل داده است میتوانند نجات دهند ، و معدود ساده دلانی هم که بنا بر بعضی عقاید منحرف شدۀ نیم بند مذهبی به رژیم دل بسته بودند بر اثر فشارهای اقتصادی به غلط بودن راه این رژیم پی برده اند ، راه نجات خود را در این دیده است که تابوی خود ساخته مذاکره با آمریکا را بشکند .
ممکن است ایرانیان هم که از وضعیت موجود بسیار خسته شده اند این ژست رژیم را به فال نیک بپندارند و آنرا دریچه ای بدانند برای رفع گرفتاریهای روز افزونشان . لیکن آنان که کمی با سیاست های حاکم بر جهان آشنایی دارند بخوبی می دانند که مذاکره رژیمی که پایگاهی در میان مردم ندارد با بزرگترین قدرت حاکم بر سیاست جهانی نمیتواند برای مردم ایران دست آورد قابل ملاحظه ای داشته باشد . چرا که اولا بخشی از سیاست حاکم بر آمریکا و سایر قدرتها منافع خود را نه در ایجاد رابطه سیاسی با ایران که در ویران کردن ایران دنبال می کنند . همانند آنچه در عراق و افغانستان و لیبی واقع شد و اکنون هم در سوریه جریان دارد . آنچه بر سر این کشورها آمد نتیجه مصادره جنبش های مردمی آزادیخواهی به نفع گروههای مسلط بر اقتصاد جهانی است که با سوء استفاده از حضور رژیمهای غیر مردمی حاصل شده است . متاسفانه این گروهها که بر بسیاری از مراکز سیاست جهانی هم تسلط دارند منافع خود را در تضعیف دیگران و ویران کردن کشورهای ثروت خیز تعریف کرده اند و ایران را هم یکی از این موقعیتهای ایده ال خود می بینند و برای رسیدن به چنین هدف در امر مذاکره نیز کارشکنی خواهند کرد . ثانیا چنانچه فرض کنیم حاکمیت فعلی آمریکا در مذاکره با ایران بر سر رسیدن به توافقاتی مصمم باشد ، در مذاکره با چنین رژیم ضعیفی در ایران جز با گرفتن امتیازهای زیاد که مساوی خواهد بود با خرید ایران در مقابل تضمین بقای این رژیم راضی نخواهد شد . بنابراین اینگونه مذاکره این رژیم با آمریکا برای ملت ایران منافعی در بر نخواهد داشت .
در یکی از روزنامه های ایران و در بعضی سایتها با اشاره به در خواست روسیه از ایران برای مذاکره مستقیم با آمریکا در رابطه با مسائل اتمی ، چنین القاء شده است که گویی روسیه به عنوان رقیبی برای آمریکا در رابطه با ایران میتواند در این میان نقشی داشته باشد . اینان از این واقعیت غافلند که رابطه آمریکا و روسیه فعلی دیگر شباهتی به سیاستهای زمان شوروی سابق و جنگ سرد بین دو ابر قدرت ندارد و بعضی از ژستهای جنگ سردی در بین این دو بیشتر شباهت به توافقات نانوشته پنهانی بین آنها دارد که منافع خود را در وجود رقابتهای هدایت شده می بینند . اگر موضوع اتمی ایران یک مشکل بین المللی است ، چرا باید حل آن منوط به مذاکره مستقیم با آمریکا باشد ؟ آیا این خود موید این نظر نیست که اصولا موضوع اتم حاصل روابط غلط ایران و آمریکا و سوءاستفاده آمریکا از نادانیهای رژیم است که از طریق عملیات جاسوسی تحمیل شده است و تا زمانی که بهانه های ناشی از نادانیهای رژیم رفع نشود حل نخواهد شد ؟
همه آن ایرانیانی که تا کنون به نحوی با این رژیم همراهی داشته اند باید متوجه این حقیقت باشند که تنها راه نجات ایران از وضعیت بسیار خطرناک کنونی استقرار حاکمیت ملی و دولتی داناست که با پشتیبانی اکثریت مردم و همکاری همه گروههای سیاسی معتقد به استقلال و آزادی ایران تشکیل شده باشد . چنین دولتی است که میتواند با حفظ منافع و با تصحیح سیاستهای داخلی و خارجی ، مذاکره با هر کشور خارجی را امری طبیعی و در راستای منافع ملی و بین المللی تلقی کند و در عین حال با برخورداری از پشتیبانی ملت مجبور به باج دهی به گروههای فشار داخلی و خارجی نخواهد بود .
همه مردم و اطرافیان حاکمیت باید تلاش خود را بر این متمرکز کنند که به صاحبان تصمیم در رژیم ، که حال باید خودشان هم پی به اشتباهات بزرگ خود برده باشند ، بفهمانند که راهی جز تسلیم شدن در مقابل مردم ندارند و از فرصت باقی مانده استفاده کنند و به هر بهانه ای که خود میدانند سایه شوم خود را از سر مردم بردارند . در غیر اینصورت اگر مردم ایران هم راه نجات خود به دست خود را پیدا نکنند ، جهانخواران از موقعیت استفاده و دیگر نه برای رژیم و نه برای ایرانیان فرصتی باقی خواهد ماند .
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید