سعید برزین: کار تیمی نامزدها در مناظره انتخاباتی

شنبه, 9ام اردیبهشت, 1396
اندازه قلم متن

در مناظره اول انتخابات، بازی هر دو طرف تیمی بود. سه نفر به سه نفر. اختلاف دو گروه مشخصا بر اساس مرز بندی‌های حزبی و جناحی بود. تیم «اعتدالی» روحانی در برابر تیم «اصولگرای» رقیبش بازی کرد. تیم اعتدالی بازی نسبتا بهتری داشت.

بازی به آرامی شروع شد و نخست کمی بی حال و بی روح بود. اصولگرایان حمله اول را کردند و تیم اعتدالی دفاع نسبتا خوبی داشت. بعد، ضد حمله اعتدالی‌ها شروع شد و فورا مواضع اصولگرایان ضربه پذیری خود را نشان داد. گفتار اصولگرایان این بود که وضع مملکت بدتر شده؛ مردم ناراضی هستند؛ و اختلاف طبقاتی رو به افزایش است. گفتار اعتدالیون این بود که اصولگرایان واقع بین نیستند و تخیلی کار می‌کنند؛ برنامه ندارند و کارشان تندروی سیاسی است. در این حمله و ضد حمله، انتقاد از کارنامه دولت معکوس شد و به انتقاد از کارنامه شهرداری کشید.

این بازی نشان داد که تیم اصولگرا باید مشق خود را بهتر می‌نوشت و نقش خود را بهتر تمرین می‌کرد. موضوع های اجتماعی و اقتصادی برای بازی آنها مناسب است. جایی است که آنها باید بهترین بازی‌ خود را ارائه دهند. وقتی مسئله به سیاست خارجی و توسعه سیاسی برسد مسلما دست آنها از این هم بسته‌تر خواهد بود.

در تیم اصولگرایان، قالیباف بهتر بازی کرد. این مهم بود. چرا که باید معلوم شود رئیسی سر تیم اصولگرایان است یا قالیباف؟ حملاتی که به قالیباف می‌شد نشان داد که تیم اعتدالی او را تهدید اصلی می‌داند و فشار را روی او گذاشته است. رئیسی عنصر ناشناخته صحنه بود. وی عاطفی و آرام جلو آمد. عبا و قبای شیک به تن داشت. آخوندی و با لفظ قلم صحبت کرد و خویشتن داری نشان داد. در بحث‌ها اشاره‌ای به سابقه جنجالی او در دهه شصت نشد. نفر سوم، میرسلیم، بازی ضعیفی داشت. خیلی رسمی ظاهر شد و قدرت تاثیر گذاری نداشت. بطور کلی، تقسیم کار تیم اصولگرا ضعیف بود.

در تیم اعتدالیون، جهانگیری ضربه گیر روحانی شد. مسلط بود. خوب حمله و خوب دفاع کرد. فرز و چالاک بود. بزرگترین لبخندها بر لبان او نشست. هاشمی طبا هم بازی زیرکانه‌ای داشت. کاری را که روحانی و جهانگیری نمی‌توانستند بکنند او به آرامی و تنهایی انجام داد. در واقع، هاشمی‌طبا میزان و معیار واقع بینی در بحث بود. آرمان پروازی اصولگرایان را به زمین می‌آورد. روحانی هم، به نظر من، خوب بازی کرد با اینکه اول مردد بود و سرانجام وارد جدل شخصی شد. ظاهرا راضی بود که حملات اصلی را جهانگیری بکند. خودش در جای مطمئن‌تری نشسته بود. با فاصله از خط درگیری. اما این معادله را آخر بحث برهم زد و این به نفع او نشد. وزن رئیس جمهور باید سنگین‌تر باشد و او باید فاصله خود را با قالیباف حفظ می کرد.

شاید بتوان رای نهایی را به نفع تیم اعتدالی صادر کرد. اعتدالیون بر ضرورت استمرار تاکید داشتند ولی خواهان پیشرفت و تغییر هم بودند. جدل خوبی کردند. اما برتری آنها محدود و تاکتیکی است. موقعیت قوی اصولگرایان را نمی‌توان نادیده گرفت. تاکید آنها بر مسئله معیشت و جنگ طبقاتی همواره خریدار دارد و رای جمع کن است.

این مناظره، به نظر من، پدیده «تعیین کننده» و «موثری» نبود که سرنوشت صحنه انتخاباتی را تعیین کند. پایگاه اجتماعی اصولگرا به جای خود باقی است. پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان هم سر جای خود است. آنچه اهمیت دارد رای شناور یا رای خاکستری است. این بلوک اجتماعی باید به یک سمت بچرخد تا نتیجه انتخابات تعیین شود. این مناظره آن چرخش را مشخص نکرد.

ظاهرا همه نامزدها بر نقش سه گروه اجتماعی تاکید دارند و رای آنها را میخواهند، یعنی جوانان، سه دهک پایین جامعه و اقشاری که خود را در جنگ طبقاتی می‌بینند. این مناظره نشان داد هم اصولگرایان و هم اصلاح‌طلبان رای سه دهک پایین را تعیین کننده می‌دانند و برای آن می‌جنگند. جوانان یک سوم جامعه ایران را می سازند و کار، مسکن و ازدواج برایشان مهم است. مسله طبقاتی را هم نامزدهای اصولگرا جدی مطرح کرده‌اند. بحث بر سر اینکه چطور اختلاف طبقاتی زیاد شده و چه کار باید کرد. در مناظره‌های آینده این مخاطبین بار دیگر مورد توجه تیم‌ها قرار خواهند گرفت.
از: ایران وایر


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.