شیر احمد شیرانی، زندانی بلوچ که هشتمین سال از ایام حبس ۲۲ ساله خود را بصورت تبعیدی در زندان اردبیل سپری می کند، روز شنبه، از بند هفت زندانیان سیاسی این زندان به بند پنچ این زندان که محل نگهداری زندانیان غیرسیاسی است تبعید شد. باتوجه به تنش های مذهبی و عقیدتی که یش تر بین بعضی از زندانیان تحریک شده این محل و تبعیدشدگان سنی مذهبی چون احمد شیرانی در این زندان پیش آمده بود نگرانی های خانواده شیرانی از بابت امنیت و سلامتی این زندانی فزونی یافته است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شیر احمد شیرانی فرزند چاکر متولد سی ام شهریور ۱۳۶۲، مجرد، اهل زاهدان و ساکن تهران، در تاریخ ۱۳ خرداد ۷۹ توسط نیروهای اداره اطلاعات بازداشت شد و هم اکنون نیز هشتمین سال از حبس ۲۲ ساله خود را بصورت تبعیدی در زندان اردبیل سپری می کند.
این زندانی روز شنبه ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۶، به دلایل نامعلومی از بند هفت زندانیان سیاسی این زندان به بند پنچ تبعید شد.
باتوجه به سنی مذهب بودن این زندانی تبعیدی و با توجه به اینکه در گذشته زندانیان تحریک شده این زندان وی و تنی دیگر از زندانیان اهل سنت را به دلیل اختلافات دینی مضروب کرده بودند و در این ضرب و شتم از حمایت مسئولان زندان نیز برخوردار بودند تبعید شیراحمد شیرانی به چنین محلی بر دامنه نگرانیها از سلامت و امنیت این زندانی افزوده است. آقای شیرانی هم اکنون برای ادای فرایض مذهبی خود نیز با دشواری دو چندان روبه است.
این زندانی که در ۱۳ خرداد سال ۷۹ بازداشت شد به شهادت خود به مدت ۲ سال در سلول انفرادی بازداشتگاه اداره اطلاعات مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفت.
آقای شیرانی نهایتا بعد از تحمل دو سال انفرادی پس از اقدام به یک اعتصاب «خشک و تر» اعتراضی نسبت به وضعیت خود در یک دادگاه «بدون امکان دفاع مناسب از خود» به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به تحمل ۲۲ سال حبس در تبعید به زندان مرکزی زاهدان منتقل شد.
در تاریخ پنجم خرداد سال ۹۱، در حالی که در زندان زاهدان ایام حبس خود را سپری می کرد به همراه زندانیان بند سیاسی این زندان توسط گارد ویژه شدیدا مورد ضرب و شتم قرار گرفت. این زندانیان به دلیل توهین های مسئولان زندان به مقدسات مذهبی آنان دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده بودند. ضرب و شتم این زندانیان آنگونه شدید بوده که گفته می شد، «سر بیش از ۳۰ زندانی شکست و چشم یک زندانی نابینا شد».
وی بعد از این ماجرا به مدت دوماه در سلول انفرادی نگهداری شد و سپس در تاریخ سیزده تیرماه ۹۱ به زندان گرمه در شهرستان اردبیل تبعید شد.
آقای شیرانی در مورد شرایط این زندان نیز به نزدیکان خود گفته است: “زندانی کوچک بود و دارای یک بند که آمار زندانیان اش بیشتر از ظرفیت زندان بود. اکثر زندانیان به خاطر جرایم مواد مخدر و سرقت آنجا بودند. هیچگونه امکانات رفاهی و بهداشتی وجود نداشت به طوری که تلفن ۳ دقیقه در روز بود و یک حمام و سرویس بهداشتی وجود داشت که همیشه به خاطر زیادی جمعیت بسته و خراب بود.”
این زندانی پس از تحمل ۶ ماه حبس در این زندان در تاریخ هفتم دی ماه ۹۱ بدون اطلاع قبلی و با چشمانی بسته به بند «مواد مخدر و معتادین» زندان مشکین شهر انتقال یافت.
این زندانی بلوچ همچنین در مورد سه سال و نیم تحمل حبس در این زندان گفته است: “۳ سال و نیم با کسانی زندگی کردم که همه شان گرفتار مواد مخدر و از بی خانمان های سطح شهر بودند که بر اثر ابتلا به اعتیاد خانوادشان و زندگیشان متلاشی شده بود. هیچگونه ثبات شخصیتی و رفتاری نسبت به خود و دیگران نداشتند و مثل بیماران روانی بوده و دائم در حالت توهم به سر می بردند.
همین دلایل باعث بی توجهی مسئولین نسبت به بهبود شرایط بند مذکور شده بود. حتی زمانی که آقای دکتر جهانگیری رئیس سازمان زندان ها به اردبیل جهت بازدید از زندانها آمده بود، بنده در نامه کتبی مشکلاتم و اعتراض به حکم خود به صورت حضوری به دست ایشان رساندم که متاسفانه هیچ نتیجه ای نداشت و در پاسخ گفتند که دستور از مقامات بالا بوده و از اختیار ما خارج است. باید سازمان های امنیتی در این باره تصمیم بگیرند.”
در تاریخ ۲۸ بهمن ۹۴، شیر احمد شیرانی توسط نیروهای امنیتی «با چشمانی بسته» به زندان مرکزی اردبیل منتقل شد. در این زندان، آقای شیرانی بهمراه ۵ زندانی سیاسی تبعیدی دیگر با وضعیتی مشابه در یک اتاق ۱۲ متری در کنار ۸ زندانی «ممنوع التلفن» به سر برد. این زندانیان همواره به دلیل تفاوت های قومی و مذهبی با برخوردهای «خشن و توهین آمیز فیزیکی و لفظی» توسط مسئولین زندان روبرو بوده اند.
مدتی پیش آقای شیرانی که اکنون در بند ۷ این زندان به سر می برد، به دلیل اعتراض به بد رفتاری یک کارمند زندان و توهین اش به مدت ۱۰ روزدر قرنطینه به طور تنبیهی نگهداری شده است. این تنبیه با دلایل اعتراضی مشابه برای دیگر زندانیان سیاسی تبعیدی در این زندان نیز اتفاق افتاده است.
شیراحمد شیرانی به دلیل شرایط روحی و جسمی سختی که در این مدت متحمل شده، نبود امکانات پزشکی و عدم رسیدگی درمانی به آسیب های وارده به ناحیه پا، به گفته پزشک زندان اکنون نیاز به عمل جراحی دارد تا بتواند به راحتی حرکت نماید. رسیدگی که تاکنون از آن محروم مانده است.
همچنین این زندانی از بیماری های کلیوی و معدوی نیز رنج می برد که در بهداری زندان تنها با تجویز داروهای مسکن به آنها رسیدگی می شود.
خانواده شیرانی شامل پدر و مادری سالخورده، که با طی مسافت طولانی برای دیدار فرزندشان به اردبیل می آمدند به دلیل برخوردهای تحقیرآمیز مسئولان زندان اردبیل از آمدن به ملاقات منصرف شده و دیگر به دیدار فرزندشان نمی آیند.
این زندانی سیاسی در صورت اجرایی شدن ماده ۲۸ قانون مجازات اسلامی جدید در رابطه با جرایم امنیتی، می تواند شامل تخفیف در حکم وی شود، اما آقای شیرانی تاکنون با دخالت نهادهای امنیتی از حق کاهش محکومیت و حتی مرخصی درمانی نیز محروم بوده است.
در حال حاضر، شیراحمد شیرانی به همراه چهار زندانی سیاسی در تبعید به نام های علی پژگل، عبدالکریم شه بخش، ماهر کعبی و نور احمد حسن زهی در بند معروف به «بند مرگ» زندان مرکزی اردبیل تحمل حبس می نماید.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید