چهار کارشناس حقوق بشر سازمان ملل متحد روز ۲۹ آذر ماه ۹۶ (۲۰ دسامبر) طی بیانیهای از دولت ایران خواستار توقف اجرای حکم اعدام احمدرضا جلالی، دانشمند ایرانی شدهاند. این چهار کارشناس سازمان ملل در بیانیه خود با اظهار اینکه آنها از حکم اعدام یک دانشمند «نگران» هستند، از دولت ایران لغو حکم اعدام و آزادی سریع این دانشمند را درخواست کردهاند.
در این بیانیه آمده در طی ده ماه بازداشت او به صورت رسمی هیچ اتهامی علیه او اعلام نشد. او به صورت غیرقانونی، برای مدتی طولانی در سلول انفرادی به سر برد، از حق محاکمه در دادگاه عادل و بیطرف و از حق داشتن وکیل در ماههای اول بازداشت نیز محروم بود. همچنین او مجبور به اعترافات شد.
در این بیانیه کارشناسان با اشاره به پخش اعترافات ضبط شده احمدرضا جلالی از تلویزیون ایران اظهار کردند «اعتراف» جلالی به خصوص با توجه به اظهارات مبنی بر زیر فشار بودن او و نیز زمان پخش ویدویی صداوسیما واقعی بودن آن را به شدت زیر سوال میبرد.»
اعترافات ضبط شده احمدرضا جلالی در تاریخ ۲۶ آذر ماه از تلویزیون ایران پخش شد. در حالی که او هیچ بار در طول صحبتهایش به موساد و اسراییل اشارهای نکرد اما راوی گزارش با نشان دادن تصاویری از احمدرضا جلالی و همکارانش در ایتالیا مدعی بود او «او در تور اطلاعاتی سازمان موساد» افتاد.
در این بیانیه همچنین ذکر شده که کارشناسان «ما در مورد وضعیت دکتر جلالی با مقامهای ایرانی در حال گفتوگو هستیم.»
یک روز پس از پخش این اعترافات ضبط شده، ویدا مهراننیا همسر احمدرضا جلالی در گفتوگو با کمپین گفت احمدرضا با او تماس تلفنی داشته و گفته برنامه را از تلویزیون داخل زندان تماشا کرده است. احمدرضا به او گفته حرفهای او را به شکل گزینشی پخش کردهاند و او در گفتههایش همه اتهامات را از جمله ارتباط با موساد رد کرده است.
ویدا مهراننیا به کمپین گفت این فیلم سه ماه پس از بازداشت او و حضورش در سلول انفرادی و پس از تهدید جان فرزندانش در سوئد و خودش در زندان اوین این فیلم از او گرفته شده است: « یک روز به سراغش میروند و میگویند تو آزادی فقط قبل از اینکه برویم میخواهیم ویدیویی از حرفهایت بگیریم تا اطلاعاتمان کامل شود.»
کارشناسان سازمان ملل در بیانیه جدید خود نوشتهاند. قبلا نگرانی های خود را در این مورد طی بیانیهای در فوریه ۲۰۱۷ اعلام کرده بودند. اما در پاسخ دولت ایران اعلام کرد احمدرضا جلالی متهم به «مفسد فی الارض » است اما اجازه ملاقات و تماس با خانوادهاش را دارد.
احمدرضا جلالی، استاد و پژوهشگر مدیریت حوادث مترقبه و دارای اقامت سوئد است. او فوق دکتری خود را در رشته مدیریت بحران در دانشگاه پیه مونتو ایتالیا گرفته و پس از آن به همراه همسر و دو فرزنش ساکن کشور سوئد شدند. آقای دجلالی در تاریخ پنجم اردبیهشت ماه ۱۳۹۵ پس از سفر به ایران به قصد شرکت در یک کنفرانس علمی توسط ماموران وزارت اطلاعات دستگیر و روانه زندان اوین شد. او پس از هفت ماه بازجویی در سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین به بند عمومی منتقل شد. اتهام آقای دجلالی «همکاری با دول متخاصم» عنوان شده است. او از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به اتهام جاسوسی برای دولت اسراییل به اعدام محکوم شد. این حکم ۲۹ مهرماه به وکیل او ابلاغ شد. دادگاه تجدیدنظر این حکم را عینا یک ماه بعد در آذر ماه تایید کرد.
این پژوهشگر پیش از بازداشت در پنجم اردبیهشت ماه ۱۳۹۵، بارها برای شرکت در سمینارها و ورک شاپهای علمی و تخصصی به دعوت دانشگاه تهران و هلال احمر به ایران سفر کرده و هیچگاه مشکلی برایش فراهم نشده بود.
پیش از این ۱۷۵ برنده جایز نوبل در نامهای به نماینده ایران در سازمان ملل در تاریخ ۲۶ آبان ماه خواستار آزادی هر چه سریعتر احمدرضا جلالی از زندان و بازگشت او به نزد خانوادهاش شدهاند. این تعداد برنده جایزه نوبل در نامهای خطاب به غلامعلی خوشرو، نماینده جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل نامه نوشتهاند که آنها نمیتوانند در مقابل بازداشت و حکم اعدام یک محقق ساکت بمانند. آنها خواستار آزادی احمدرضا جلالی، محقق و پزشک محکوم به اعدام شدهاند.