حمزه درویش، زندانی سنی مذهب زندان رجایی شهر کرج، با اشاره به نقض حقوق شهروندان سنی مذهب، در اعتراض به عدم ارائه خدمات درمانی مناسب در خصوص زندانیان عقیدتی سیاسی زندان رجایی شهر نامهای نوشته و گفته است “کجایند مسئولان قوه قضائیه و ارگانهای امنیتی ایران که ببینند زندانیان عقیدتی سیاسی زندان رجایی شهر از چه مریضیها و کمبودهای بهداشتی درمانی رنج میبرند و یا میبینند و میشنوند اما خود را به تغافل و تجاهل زدهاند و بدین امر خشنودند”.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، حمزه درویش، زندانی سنی مذهب زندان رجایی شهر کرج که از مشکلات جدی روحی روانی در رنج است، با وجود اینکه چندی پیش در اعتراض به انتقال غیرقانونی خود به بندی دیگر دست به اعتصاب غذا زده بود، علیرغم وعده های مسئولین همچنان برخلاف اصل تفکیک جرایم در بین زندانیان جرایم خشن نگهداری میشود. این زندانی در ماههای اخیر نیز امکان دیدار با خانواده خود را نیافته همچنین مسئولان زندان او را از در اختیار داشتن کتابهای ارسالی محروم کرده اند.
وی با اشاره به نقض حقوق شهروندان سنی مذهب در ایران، در اعتراض به عدم ارائه خدمات درمانی مناسب در خصوص زندانیان عقیدتی سیاسی زندان رجایی شهر نامهای نوشته است.
متن کامل نامه این زندانی عقیدتی که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته عینا در ادامه میآید:
به نام خداوند قلم
ما ملت ایران، ملتی هستیم که هرگز تسلیم ظلم و ستم نمیشویم و برای رسیدن به آزادی تا آخرین نفس مبارزه میکنیم که تاریخ گواهی ست بر صدقیت این موضوع است.
ما جوانان اهل سنت از آبا و اجدادمان که بیانگر قسمتی از این تاریخ روشن و درخشان میباشد شنیدهایم که چهل سال پیش پابهپای مردم، و به پیروی از علماء و رهبران دینی اهل سنت، برای رسیدن به حکومت اسلامی با شعار آزادی، عدالت، برابری مبارزه کردیم. و بنا به وعدههایی که آقای خمینی به تمامی اقوام و اقلیتها داده بود از ایشان حمایت کردند که از جمله این وعدهها: “به رسمیت شناختن حقوق اهل سنت در چارچوب قانون اساسی بود”.
اما متأسفانه اندک زمانی بعد از پیروزی جمهوری اسلامی در انتخابات، وعدهها، خلف وعده شد و بهصورت غیر قابل درک و شگفت انگیزی، جمهوری اسلامی به رهبریت آقای خمینی شروع به دستگیری علماء و رهبران دینی اهل سنت کرد.
که در خصوص این امر، ما مردم اهل سنت ایران و علیالخصوص جوانان، هرگز جفای جمهوری اسلامی در حق استاد شهید، دکتر کاک احمد مفتی زاده را فراموش نمیکنیم که چطور استاد بزرگوار ۱۱ سال و سه ماه در زندان بدون ارائه خدمات بهداشتی و درمانی با مرگ دست و پنجه نرم کرد و همین علل باعث مرگ وی شد.
اما متأسفانه این نوع روش سر به نیستی همچنان در زندانهای جمهوری اسلامی رواج دارد و تبدیل به یک روش سیستماتیک برای حذف زندانیان سیاسی گشته است.
کجایند مسئولان قوه قضائیه و ارگانهای امنیتی ایران که ببینند زندانیان عقیدتی سیاسی زندان رجایی شهر از چه مریضیها و کمبودهای بهداشتی درمانی رنج میبرند و یا میبینند و میشنوند اما خود را به تغافل و تجاهل زدهاند و بدین امر خشنودند.
مردم عزیز ایران زمین بهتر است بدانید که زندانیان عقیدتی سیاسی از مریضیهای مزمن و سختی از جمله: ناراحتی قلبی و کلیوی، نخاعی، سرطان، فلجی قسمتی از اعضای بدن و افسردگی شدید که همه این مریضیها ناشی از عدم ارائه خدمات درمانی مناسب و بهموقع و آب شرب و سوءتغذیه میباشد رنج میبرند.
مردم بزرگوار ایران زمین،متأسفانه بغض و کینه و کدورت و دشمنی جمهوری اسلامی به جوانان آزادی خواه این مرز و بوم به اینجا ختم نمیشود بلکه ارگانهای مربوطه، به هیچ عنوان حاضر به ارائه هیچگونه امتیازات مدرج در قانون و حتی بعضاً حقوق زندانیان سیاسی از جمله: آزادی مشروط، مرخصی، عدم تحمل کیفر، عفو، و در نهایت مرخصی استعلاجی نمیباشند.
اما جدای از همه اینها، بغض و کینه جمهوری اسلامی نسبت به جوانان آزادی خواه تا حدی زیاد است که مدتی است در روز آزادی زندانیان عقیدتی سیاسی به آنها چشم بند زده و به زور سوار ماشین کرده و زندانی را به بیابانهای اطراف کرج در جاده ای خلوت و منطقهای متروکه برده و بدون تحویل دادن وسایلشان و حتی پولشان رها کرده که واقعاً جای بسی تأسف برای مسئولین جمهوری اسلامی میباشد.
همین ظلمها و ستمها و عدم آزادی مذهبی در طول این چهل سال در قبال اهل سنت، باعث شده که جمهوری اسلامی، حمایت مرزنشینانش یعنی اهل سنت را بهطور کامل از دست بدهد.
به عنوان حرف آخر از طرف فرزند کوچک این سرزمین در تبعیدگاه رجایی شهر به مسئولین قضایی و ارگانهای امنیتی خطاب میکنم که سیاستهای اشتباهتان را نسبت به زندانیان سیاسی و اقلیتها تغییر بدهید و از انتقاد این جوانان دلسوز، رنجیده نشوید و با اعمال این سیاستهای ناروا و اشتباه در قبال زندانیان سیاسی و اقلیتها بیش از این برای خودتان دشمن تراشی نکنید که دشمن تراشی و زندانی کردن و دل شکستن هنر نمیباشد که در غیر این صورت حرفی ندارم جزء اینکه در میمنت این حکومت مبارکتان بگویم: انا لله و انا الیه راجعون.
حمزه درویش، زندان رجایی شهر کرج / ۱۰ تیرماه