خبرگزاری هرانا – ههژار علیپور برادر هوشمند علیپور، شهروند اهل سردشت که بیش از دو ماه است در بازداشت به سر میبرد، با نگارش نامهای سرگشاده ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت برادر خود، به تشریح وضعیت وی و بیعدالتیهایی که پیش از این در حق او صورت گرفته، پرداخته و نوشته است که “جمهوری اسلامی آرزوهای جوانی هوشمند را با شلاق و زندان از او گرفت. اما نباید بگذاریم که جان این جوان را هم بگیرد. از همین رو درخواست من از همه آزادیخواهان و سازمانهای مدافع حقوق انسان این است که تا آنجا که در توان دارند به نجات هوشمند برخیزند و به خانواده ما برای بازگرداندن هوشمند به آغوش گرم پدر و مادر و خواهران و برادرانش کمک کنند”.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، هوشمند علیپور، شهروند اهل سردشت در تاریخ ۱۲ مردادماه ۱۳۹۷، همراه محمد استاد قادر توسط نیروهای به اتهام “عضویت در احزاب کرد مخالف نظام” بازداشت شد و اکنون با گذشت بیش از دو ماه در اداره اطلاعات سنندج در بازداشت نگهداری میشود.
در تاریخ ۱۶ مردادماه، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران برنامهای پخش کرد که در آن این دو زندانی به نقش خود در حمله به پایگاه امنیتی واقع در سقز اعتراف کردند.
پیشتر یک منبع نزدیک به این شهروند در گفتگو با خبرگزاری هرانا گفته بود: “وکیلی که ابتدا از جانب خانواده آقای علیپور اختیار شده بود در تماس با اداره اطلاعات شهر سنندج مطلع شد که قرار است روز ۱۲ مهر وی به دادسرای شهر سقز اعزام شود اما این قول عملی نشد. اکنون گفتهاند که این شهروند تا دو هفته دیگر در اداره اطلاعات سنندج باقی خواهد ماند و سپس به دادسرای شهر سقز اعزام خواهد شد. اکنون نیز آقای علیپور توسط بازپرس دادسرای سقز مورد بازجویی قرار گرفته است. وکیل وی نیز عنوان کرده که تنها پس از انتقال ایشان به دادسرای سقز میتواند موکل خود را ملاقات کند”.
پیش از این عفو بینالملل با انتشار بیانیهای در واکنش به بازداشت این شهروندان و پخش اعترافات آنها علیه خود در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران ابراز نگرانی کرد و گفت “در روز ۱۲ مرداد، هوشمند علیپور و محمد استادقادر در نزدیکی شهر سقز در استان کردستان توسط نیروهای امنیتی به ظن مشارکت در حمله نظامی به یک پایگاه امنیتی در آن شهر بازداشت شدند. محمد استادقادر در جریان بازداشت مورد اصابت گلوله قرار گرفت و زخمی شد اما از مراقبتهای پزشکی محروم مانده است. هر دو مرد به محلی نامعلوم انتقال داده شده و از دسترسی به خانواده و وکیل محروم شدند. با توجه به ماهیت ادعای وزارت اطلاعات و اعترافات تلویزیونی پخش شده، این اتهامات ممکن است مجازات اعدام را به همراه داشته باشد”.
ههژار علیپور، برادر هوشمند علیپور در تشریح وضعیت برادر خود در سالهای اخیر نامهای سرگشاده نوشته و ضمن ابراز نگرانی از وضعیت وی و امکان صدور حکم اعدام برای برادرش از سازمانهای مدافع حقوق بشر درخواست کرده تا برای بازگرداندن این زندانی به آغوش خانواده کمک کنند.
متن کامل این نامه را به نقل از هرانا در ادامه میخوانید:
“هوشمند علیپور و محمد استاد قادر در حال حاضر نزدیک به سه ماه است که در اسارت جمهوری اسلامی و زیر انواع شکنجههای جسمی و روحی ضد انسانی هستند. خطر مرگ جان این دو زندانی را تهدید میکند. هوشمند یک جوان بیست و پنج ساله است که در واقع نوجوانی و جوانیاش بخاطر ظلم و ستم عمومی جمهوری اسلامی و اجحافات این رژیم به خانواده ما از بین رفت.
میخواهم بخشی از زندگی هوشمند را اینجا برای همگی شما بیان کنم. هوشمند با یک خواهر دوقلو متولد آبان ۱۳۷۲ در شهر سردشت هستند. او در یک خانواده پرجمعیت به دنیا آمد و با اینکه ما ده فرزند بودیم، پدر ومادر زحمتکش ما سعی میکردند که زندگی ما بدون کم و کسری باشد. پدر ما شب و روز در سرمای زمستان و گرمای طاقت فرسای تابستان بی وقفه کار میکرد که زندگی ما را تأمین کند.
هوشمند در خانوادهای متولد شده است که مخالفت با ظلم و نابرابری و تبعیض فضای حاکم بر این خانواده بوده است. مصطقی علیپور پدر ما از فعالین سرشناس و خوشنام منظقه سردشت است. او به دلیل فعالیتهایش در دفاع از آزادی و زندگی بهتر برای مردم بارها از سوی جمهوری اسلامی مورد اذیت و آزار و پیگرد قرار گرفته است. بطوریکه ایشان در سالهای متفاوت چندین بار به حبس و جریمه نقدی محکوم شده است. پدرم همیشه میگوید “ما به دلیل اینکه خوشی را برای همه میخواستیم از جمهوری اسلامی ناخوشی زیادی دیدیم و حکومت آرامشی برای خانواده ما باقی نگذاشت”. مادرمان، آمنه مولودیان، از فشارها و تهدیدات مکرر جمهوری اسلامی بر خانواده آسیبهای زیادی دیده است. عموی ما، حسین علیپور در سال ۱۳۶۲ توسط جمهوری اسلامی اعدام شد. همچنین عموی پدرمان محمد ملاعلی بیژوی در سال ۱۳۶۴ توسط عوامل جمهوری اسلامی و مزدوران رژیم بعث در کردستان عراق ترور شد.
هوشمند که شاهد رفتار توهینآمیز و بیحرمتی هر روزه جمهوری اسلامی به خانواده بود خشم و کینه زیادی از این همه ظلم و بیعدالتی به دل گرفت. دلش هیچوقت آرام نداشت اگرچه آرامش را آرزو میکرد. او در سال ۱۳۸۸ زمانی که فقط ۱۶ سال داشت در جریان برگزاری مراسم چهارشنبه سوری در سردشت دستگیر میشود. خودش در این مورد میگوید:
“مامورین جمهوری اسلامی با گاز اشکآور و باتوم و گاز فلفل به ما حمله کردند و در این هنگام من به زمین افتاده و توسط آنان مورد ضرب و شتم قرار گرفتم ودستگیرشدم. مرا در داخل ماشین خودشان گذاشتند ودست و چشم بسته با خود به اداره اطلاعات بردند. در آنجا به صورت وحشیانهای مرا مورد ضرب و شتم و کتک کاری قرار دادند و به من فحاشی کرده و حرفهای زشت و رکیک میدادند و در عین کتک و بازجویی با چشمان بسته از من اثر انگشتم را به عنوان امضا بر روی برگههایی میزدند که اصلا نمیدانستم چه هستند. در آنجا به زور اعتراف میگرفتند”.
هوشنمد به چهار سال زندان و ۷۵ ضربه شلاق محکوم میشود. به دلیل اینکه هنوز به سن قانونی نرسیده بود مدتی را در کانون اصلاح تربیت ارومیه گذراند و سپس به بند جوانان یک (الف) انتقال داده شد و دوران محکومیت زندان خود را آنجا گذارند ضمن اینکه احکام شلاق در مورد وی به اجرا گذاشته شد.
هوشمند علیپور بعد از آزادی از زندان مرتبا ار سوی وزرات اطلاعات جمهوری اسلامی در رابطه با فعالیت اعضای خانوادهاش احضار میشد تا اینکه تصمیم گرفت از ایران فرار کند و به عراق برود. او تقریبا به مدت چهارسال در کردستان عراق بود و در جنگ علیه داعش به مردم کردستان عراق هم کمک کرد بطوریکه حتی چند بار زخمی شد. او بعد از مدتی همچون بیشتر اعضای خانواده خود به ترکیه میآید و درخواست پناهندگی میکند. پرونده هوشمند علیپور در نزد بخش پناهندگی سازمان ملل در ترکیه ثبت شده است. او مجددا به عراق بر میگردد تا اینکه در جریان فعالیت آگاهگرانه و سیاسی در میان مردم در کردستان ایران به اتفاق محمد استاد قادر در اطراف شهر بانه دستگیر میشوند.
جمهوری اسلامی آرزوهای جوانی هوشمند را با شلاق و زندان از او گرفت. اما نباید بگذاریم که جان این جوان را هم بگیرد. از همین رو درخواست من از همه آزادیخواهان و سازمانهای مدافع حقوق انسان این است که تا آنجا که در توان دارند به نجات هوشمند برخیزند و به خانواده ما برای بازگرداندن هوشمند به آغوش گرم پدر و مادر و خواهران و برادرانش کمک کنند.
هه ژار علی پور
۲۰ اکتبر ۲۰۱۸”.
لازم به ذکر است پیش از این نیز ههژار علیپور، برادر این شهروند با نگارش نامهای سرگشاده به محرومیت این زندانیان از حق تماس، حق داشتن وکیل و محرومیت از ملاقات با خانواده اعتراض کرده و از تمامی نهادهای حقوق بشری خواستار رسیدگی به وضعیت آنها شده بود.