خبرگزاری هرانا – روز چهارشنبه ۱۹ دی ماه، دستکم ۴ زندانی به اتهام “قتل” در زندان رجایی شهر کرج اعدام شدند. این زندانیان روز دوشنبه ۱۷ دی ماه جهت اجرای حکم به سلولهای انفرادی منتقل شده بودند. همچنین پیش از آن در تاریخ ۱۲ دی ماه نیز شمار دیگری از زندانیان با اتهام “قتل” جهت اجرای حکم اعدام به سلولهای انفرادی منتقل شده بودند که تاکنون از سرنوشت آنان اطلاعی دست نیست.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۱۹ دیماه ۹۷، دستکم ۴ زندانی محبوس در زندان رجایی شهر کرج اعدام شدند.
هویت یکی از زندانیان اعدام شده به نام “محسن (حمید) رضایی، از بند ۱ زندان رجایی شهر، با اتهام قتل” توسط هرانا و هویت دو تن دیگر از اعدام شدگان “رضا فرمانجو از بند ۶ و برات علی رحیمی از بند ۱۰ زندان رجایی شهر” توسط سازمان حقوق بشر ایران احراز شده است.
هویت چهارمین زندانی اعدام شده کماکان توسط هرانا در حال بررسی است.
همچنین در تاریخ ۱۲ دیماه نیز شمار دیگری از زندانیان با اتهام “قتل” جهت اجرای حکم اعدام به سلول های انفرادی زندان رجایی شهر کرج منتقل شده بودند. تاکنون اطلاعی از وضعیت منتقل شدگان و اسامی اعدام شدگان احتمالی اطلاع دقیقی در دست نیست و وضعیت این افراد کماکان توسط هرانا در حال بررسی است.
مادر محسن رضایی یکی از زندانیانی که روز چهارشنبه اعدام شده است در گفتگو با گزارشگر هرانا گفت: “محسن را روز دوشنبه به سلول انفرادی منتقل کردند. به هر نهادی در این رابطه مراجعه کردم ولی به حرفهایم توجه نکردند. به آنها گفتم قرار بود تبرئه شود و خودتان گفته بودید مواردی پیدا کردید که پسرم بی گناه است. به دادستانی رفتم و اصلا با من صحبت نکردند؛ روز سه شنبه به ملاقات پسرم رفتم، پسرم را بی گناه کشتند. پسرم در ملاقات میگفت «مامان چطور بهشون ثابت کنیم که من کسی رو نکشتم؟». بعد از اعدامش رفتم به بازپرس گفتم «شهریاری شهریاری، خون جوانان ما میچکد از چنگ تو». به من هر توهینی کردند و بعد هم بازداشتم کردند، دستبند زدند و یکی دو ساعت بعد آزادم کردند. به او گفتم من قاتلان را میشناسم و اجازه میتونم آدرسشون را بدم برید ازشون بپرسید؛ گفت گمشو برو و مرا بیرون کردند. در اوایل بازداشت پسرم خودم را هم گرفتند و چهار ماه در اداره آگاهی در بازداشت بودم”.
لازم به ذکر است محسن رضایی تابستان سال گذشته به دلیل اعتراض به وضعیت پروندهاش دست به اعتصاب غذا زده بود.
آقای رضایی که از سال ۸۹ در زندان به سر می برد، مدعی بود برای اخذ اقاریر اجباری در دوره بازداشت توسط نیروی انتظامی شکنجه شده بود و در توصیف شکنجه هایش می گوید: “در یک سالی که در آگاهی بودم بسیار شکنجه دیدم، کشیدن ناخن شصت پایم که عفونت شدید کرد چون در انفرادی بودم و یکی از دنده هایم شکست. زیر شکنجه که مدت زیادی تنفسم بسیار مشکل بود و بسیار سختی کشیدم”.
آقای رضایی با ارسال فایل صدایی به قصد افکار عمومی به شرح سرگذشت خود بخصوص شکنجه هایی که تحمل کرده است پرداخته بود.
بر اساس گزارش مرکز آمار، نشر و آثار مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در دوره یکساله (اول ژانویه ۲۰۱۸ تا ۲۰ دسامبر ۲۰۱۸) دستکم ۲۳۶ شهروند اعدام شدند و ۱۹۵ تن دیگر به اعدام محکوم شدند. از جمله اعدام شدگان باید به اعدام ۶ کودک-مجرم اشاره کرد و همینطور به محل اجرای ۱۳ حکم اعدام که در ملأعام بوده است.
بنا بر همین گزارش بیش از ۷۲ درصد اعدام های صورت گرفته در ایران توسط دولت یا نهاد قضایی اطلاع رسانی نمیشوند که اصطلاحا آن را اعدام “مخفیانه” میخوانند.
برای اطلاعات بیشتر به گزارش سالانه میلادی هرانا (ویژه ۲۰۱۸) مراجعه کنید.