۴۰ سال پیش درچنین روزهائی ایران یکپارچه درتب وتاب انقلابی بود که درروزهای اول با آهنگ آزادیخواهی وعدالت طلبی مردم ایران آغازشده بود،اما ازبد حادثه و بواسطه غفلت نسل انقلابی واحزاب وسازمانهای سیاسی آن سالها، آخوندی عبوس وسیاه دل که وطن را با واژه “هیچ” تعریف میکرد با تردستی و زدوبندهای پشت پرده، لباس رهبری انقلابی برتن کرده بود که مردم ایران امیدها به آن انقلاب بسته بودند.۴۰ سال پیش درچنین روزهائی ازهرکوی وبرزن شعروشعاروسرودی که فرا رسیدن بهارآزادی را نویدمیداد بگوش میرسید: ” ایران ایران، فردا که بهار آید آزاد ورها گردیم …” و “هوا دلپذیر شد، گل از خاک بردمید، پرستو به بازگشت زد نغمه امید، بهاران خجسته باد…” و ” بوی گل ونسترن آید، دیوچو بیرون رود فرشته دراید” ودهها شعر وشعار وسرود دیگر که همه نویدبخش آینده ای زیبا و روشن درایرانی آزاد بود.

اینکه چگونه زدوبندهای پشت پرده شکل گرفت تا ازآخوند یاغی و فراموش شده ای که بخاطر سیاسی کردن دین ومذهب حتی ازطرف مراجع مذهبی قم ونجف مطرود شده ودرانزاوی نجف بسرمیبرد، دررأس جنبش آزادیخواهانه ای که روشنفکران ودانشجویان ایران آغازگرآن بودند قرارگیرد، میبایستی درعوامفریبی های خمینی، سؤاستفاده اش از باورهای مذهبی مردم وساخت وپاخت هائی که تیم آخوندهای مکلا وتحصیل کرده اروپا وامریکا با قدرتهای خارجی کرده بودندجستجوکرد. همان تیمی که خمینی را ازمرزعراق وکویت بازگرداند و درقلب اروپا ومرکزتوجه دنیا نشاندند وبعدهم به اویاد دادند که درجواب پرسش های روزنامه نگاران وخبرنگاران رسانه های خارجی چه بگوید وچه نگوید تا ازچهره قرون وسطائی اویک روحانی مدرن وبی خطربرای دنیای غرب ساخته شود، وبگوید که اووسایرآخوندها بدنبال کسب قدرت و پست ومقام دولتی نیستند و پس از پیروزی مردم بردیکتاتوری شاه، درقم ساکن خواهند شد و به اموردینی خواهندپرداخت، وهمچنین بگوید که حکومت مطلوب اوبرای ایران حکومتی است از نوع جمهوری فرانسه! ودیدیم و دیدید که چگونه کسیکه با سخنان فریبنده درفرانسه برافکارقرون وسطائی خود پرده استتار کشیده و قلب ملیونها ایرانی را با سخنان فریبنده تسخیرکردبود، پس ازورود به ایران لحن گفتار وحتی طنین صدایش نیزتغییرکرد و دیری نپائید که پشت بام محل اقامت اش به محل تیرباران افسران ارتش، ارتشی که اعلان بیطرفی کرده و راه را برای قدرت گیری اوهموارکرده بود تبدیل شد!

اینک ۴۰سال پس ازانقلاب بهمن ۵۷، جمهوری اسلامی ودستگاه رهبری ولایت فقیه خامنه ای که با توطئه رفسنجانی به رهبری حکومت ولایت فقیه رسیده، به منجلاب متعفنی تبدیل شده است که نه فقط مردم ایران بلکه بشریت متمدن قرن ۲۱ را هم آزارمیدهد.بدون اغراق میتوان گفت کاری که دارودسته های آخوندهای معمم ومکلا در طول ۴۰ سال با این سرزمین کرده اندتا بحال هیج مهاجم بیگانه ای با این کشورنکرده بوده است.درطول تاریخ قبایل وطوایف فروانی براین سرزمین تاختند و جنایات و ویرانگری های زیادی مرتکب شدند اما پس ازمدتی آرام گرفتند ودرفرهنگ وتمدن ایرانی مستحیل گردیدند واین سرزمین را به بعنوان وطن وخانه وکاشانه خویش دانستند ودرعمران وآبادانی اش با ساکنان بومی همراه شدند.اما نگاه کنید که دارودسته های به ظاهرایرانی وبا هویت اسلامی درطول چهل سال با این سرزمین ومردمش چه کرده اند؟ براستی کدام بیگانه ای میتوانست درطول ۴۰ سال، ایران را به این درجه از فساد وتباهی بکشاند؟ وبراستی چرا چنین شد؟ چرا مردمی که ۷۵ سال پیش ازانقلاب بهمن ۵۷، یعنی دراوایل قرن بیستم با انقلاب مشروطه، ورود خود را به عصرتجدد خواهی وساختارهای سیاسی- اجتماعی مدرن جشن گرفته بودند، با انقلاب بهمن ۵۷ به دوران تاریک قرون وسطی بازگردانده شدند؟! جواب ساده به این پرسش مهم را میبایستی درهمان واژه “هیچ” که خمینی درهواپیما به هنگام بازگشت به ایران داده بود جستجوکرد. خبرنگاری از خمینی پرسیده بود:”حضرت آیت الله، ازاینکه بعد از ۱۵ سال به کشورتان ایران بازمیگردید چه احساسی دارید؟” با قیافه ای عبوس و سر به زیر، پاسخ خمینی به خبرنگارفقط یک کلمه بود: “هیچ”!