جمهوری اسلامی شاید بدین مباهات کند که در رده دوم کشورهای مجری اعدام در جهان بشمار می آید و به آمارهای ارائه شده از سوی مجامع بین المللی حقوق بشری بی اعتنا باشد و رواج خشونت و جنایت دولتی را از نکات مثبت نظام خویش بداند اما یک نکته را نمیتواند نادیده بگیرد که موج مخالفان اعدام و کشتن انسان ها هر روزه و بیش از پیش حلقه فشار را بر آنان تنگ میکند و دیر یا زود چوبه های اعدام رژیم را در هم می شکند.
چندی پیش ۱۱۰ کشور جهان از قطعنامه لغو مجازات مرگ و اعدام پشتیبانی کردند و نکته اینجاست که جمهوری اسلامی در کنار آمریکا از فعالان مخالفت با این قطعنامه بوده است. کشور چین که بیشترین اعدام ها را در میان کشورهای جهان اجرا میکند
در کنار ژاپن, هند, کره شمالی, سوریه, عربستان سعودی, عراق و پاکستان در میان ۳۹ کشور مخالف قطعنامه بوده اند. تمایل به لغو این مجازات همانطور که گفته شد روز به روز در میان مردم جهان بیشتر می شود و خفت جمهوری اسلامی را بزودی خواهد گرفت.
چنانچه روزی روزگاری در خفا و غیر علنی دسته دسته و سبد سبد بهترین فرزندان کشورمان را به جوخه اعدام می سپرد و سکوتی مرگ آسا این اقدامات جنایتبار را همراهی می کرد اما امروزه اخبار و گزارشات اعدام ها در زندانهای کشور با فاصله زمانی بسیار کوتاهی در داخل و خارج منتشر می شود و موجی از انزجار و محکومیت دامان ناپاک حکومتگران را می گیرد.
تکنولوژی پیشرفته این امکان را فراهم کرده است که عملکرد حکومتیان را بسرعت و گستردگی افشا کند و در معرض دید افکار عمومی جهانیان قرار دهد. بر طبق گزارشی که از سوی نهادهای مترقی و حقوق بشری کرد منتشر شده است اینبار جمهوری اسلامی در صدد است که پنج فعال مدنی عرب را به چوبه های دار بسپارد. محکومیت به اعدام پیش از این به اداره اجرای احکام, به آنها و خانواده هایشان ابلاغ شده است و رژیم مترصد فرصت و زمان مطلوب برای دست بردن به این اقدام جنایتکارانه است.
بر طبق آمار رسمی منابع حقوق بشری سال گذشته ۳۱۴ مورد اعدام در ایران بطور رسمی ثبت شده است حال آنکه اعدام های مخفیانه و جمعی از خواص نظام ولایت فقیه بوده است. بنابر گزارشات نهادهای حقوق بشری در ایران آمار اعدام شدگان حد اقل ۵۸۰ نفر بوده است و تنها در زندان وکیل آباد از تعداد ۳۲۵ مورد اعدام مخفی هشتاد و پنج مورد رسما ثبت شده اند.
فراموش نکنیم که جمهوری اسلامی بیش از نیمی از این موارد را در ملاء عام اجرا کرده است تا مردم کوچه و بازار با سیمای خشونت طلب این رژیم از نزدیک آشنائی بیشتری پیدا کنند! هم از این جهات چنانچه آمار حقیقی و واقعی اعدام ها را در دست داشته باشیم جمهوری اسلامی میتواند شانه به شانه کشور چین در مقام اول اجرای این مجازات ضد انسانی و شنیع قرار گیرد.
با این وجود اعدام و مجازات مرگ در جمهوری اسلامی دارای ویژگی هائیست که در کشورهای دیگر بندرت یافت می شود. از جمله این ویژگی ها نوع اجرای این حکم در ملاء عام و در پیش دیدگان کودکان, کشتن زنان و مردان از طریق عمل وحشیانه سنگسار و اعدام نوجوانان نابالغ است که هر از گاهی سر تیتر نشریات خبری می شود.
هاشم شعبانینژاد(شاعر، وبلاگنویس، دبیر ادبیات عرب و دانشجوی فوق لیسانس علوم سیاسی دانشگاه چمران اهواز)/ هادی راشدی(دبیر شیمی و فوق لیسانس شیمی کاربردی)/ محمد علی عمورینژاد( فعال دانشجویی و عضو سابق انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی اصفهان و وبلاگنویس) به همراه برادران جابر و مختار آلبوشوکه در پای چوبه های دار استبداد حاکم قرار دارند. سازمان دادن اعتراضات عمومی و وسیع و محکومیت مجریان مرگ و نیستی میتواند مانع این اقدام شود.
آنها که در موقعیت های نظری ملی, قومی, منطقه ای و مرامی گاها و در مواردی سکوت می کنند و بر مصداق معروف مرگ خوب است اما برای همسایه از کنار وقایع فاجعه آفرین با سکوت می گذرند میبایستی یک نکته را دریابند که بدون اتحاد و هم نظری گسترده و بسیط علیه اعدام در هر شکل و سیمای آن و برای هر انسانی, این پدیده ناهنجار را نمیتوان در آینده آزاد و بهتر کشورمان حذف کرد و زندان ها مخوف رژیم را برای عبرت آیندگان به موزه تبدیل نمود.
فراموش نکنیم که زانیار و لقمان مرادی دو زندانی کرد دیگر در گوشه ای دیگر از زندانهای ایران در پای چوبه های دار بسر می برند.
در برابر اعدام قریب الوقوع پنج فعال مدنی عرب سکوت نکنیم!
بهروز سورن
۱۴.۵.۲۰۱۳