این ترانه در سال ۱۳۴۷ با تنظیم و رهبری شادروان مرتضی حنانه با ارکستر بزرگ در تالار رودکی اجرا گردید که جراید آن زمان این چنین از آن یاد کردند: “با ترانه ی توفان در تالار رودکی توفان به پا شد.”
توفان (عمر دوباره)
دستگاه: بیات اصفهان
شاعر: رحیم معینی کرمانشاهی
آهنگساز: بزرگ لشگری
۱۳۳۷
*****
می روم و می بَرَمَت به کام توفان
تا که یکسان بُگذرد آب از سر ما
می سِپُرَم دست تو را به دست هجران
تا که با هم تیره گردد اختر ما
موی من شد سپید ای جوانی دریغا
عمر دوباره نبوده کسی را
شد چو آب روان زندگانی دریغا
عمر دوباره نبوده کسی را
تو دلارای من یک شب به عالَم پریشان نبودی
تو که همپای من در وادی غمشتابان نبودی
تو ندانی غمم که ندانی دریغا
عمر دوباره نبوده کسی را
گر چه بر جانم بلایی
دلفریبی دلربایی
با همه این بی وفایی
آرزوی قلب مایی تو ندانی غمم که ندانی دریغا
عمر دوباره نبوده کسی را