طبق اطلاعیه کانون نویسندگان ایران، رأی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب در مورد سه عضو کانون نویسندگان ایران، رضا خندان(مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن، دربیستوپنجم اردیبهشت به وکلای ایشان ابلاغ شد و بنا به این ابلاغیه هر یک از سه عضو کانون به شش سال زندان محکوم شده اند. یک سال برای اتهام “تبلیغ علیه نظام” و پنج سال برای اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور”.
کانون نویسندگان ایران، یک تشکل صنفی و کاملاً علنی است و اتهام های وارده به اعضای آن به شدت ناعادلانه و شرم آور است. بنا بر کدام قانون، اعضای یک تشکل صنفی و علنی که برای آزادی بیان و اندیشه تلاش می کنند، باید مورد اذیت و آزار و محکومیت قرار بگیرند؟ کاش لااقل مسئولان حکومتی ذرهای جسارت داشتند و علنی اعلام میکردند که قوانین ما بر مبنای حفظ نظام ماست و منظور از امنیت کشور، یعنی امنیت نظام و مسئولان آن و هر نفسی که بر آید و از بیعدالتیهای ما بگوید، آن نفس یا در سینه حبس می شود یا نفس اش را در زندان ها و گورستان ها میگیریم و هیچکس هم حق ندارد بر گور آن ها گل بنشاند یا یادی از آنها کند.
ما نیز چون کانون نویسندگان ایران اعتقاد عمیق داریم که: «این فقط محاکمه و محکومیت سه نویسنده نیست، تنها محاکمهی کانون نویسندگان ایران نیست. محکومیت همهی نویسندگان و کسانی است که میخواهند از حق آزادی بیان برخوردار باشند. به این گونه محاکمهها و حکمهایی که در چند دههی اخیر برای پراکندن رعب و وحشت و سرکوب آزادی بیان به وفوردر جریان بوده است، باید پایان داده شود.»
ما مادران پارک لاله ایران از تمامی انسانهای آزاده و شریف ایران میخواهیم که هر چه در توان داریم بکار ببندیم تا جلوی این آزادی کشی ها و بیعدالتیها را بگیریم و خواهان آزادی تمامی زندانیان سیاسی شویم. امروز این شتر جلوی خانه ی این فعالان و دیگر فعالان محکوم به حبس و شکنجه و اعدام خوابیده است و فردا نوبت دیگران است. به این احکام و تمامی احکام ناعادلانه به شدت اعتراض کنیم و اجازه ندهیم که عزیزان ما را به بند بکشند. احکام ناعادلانه سه عضو پر تلاش و شجاع و صبور کانون نویسندگان ایران؛ رضا خندان مهابادی، بکتاش آبتین و کیوان باژن محکوم است و باید لغو شده و بدون قید و شرط آزاد شوند.
مادران پارک لاله ایران
۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۸