با آغاز دور جدیدی از مذاکرات میان مقامات جمهوری اسلامی و ایالات متحده آمریکا هایکو ماس وزیر امور خارجه آلمان صبح امروز، دوشنبه ۱۰ جون، به تهران سفر کرده و از سویی دیگر شینزو آبه نخست وزیر دولت ژاپن قرار است در روزهای ۱۲ و ۱۳ جون در تهران با مقامات جمهوری اسلامی دیدار و به گفتگو بنشیند. با وجود تلاش جهت مذاکره مستقیم میان دو دولت جمهوریاسلامی و آمریکا، مخالفان جمهوری اسلامی در ابتکاری به جمعآوری امضا، تلاش کردند بر روند مذاکرات تاثیر بگذارند.
گروهی از ایرانیان در داخل کشور و خارج از کشور با عنوان «شبکه ایراندوستان» یک «پتیشن» اینترنتی راهاندازی کرده و تحت عنوان «جمهوری اسلامی نماینده مشروع من نیست! با دیکتاتور مماشات نکنید!» در حال جمعآوری امضا هستند. در حالی تاکنون بیش از ۳ هزار امضا در این پتیشن جمع شده است که گروهی دیگر با امضای ۲۲۵ نفر خواهان مذاکره بدون قید و شرط شدهاند.
«شبکه ایراندوستان» در بیانیهای که به زبان فارسی و انگلیسی خطاب به نخست وزیر ژاپن و وزیر امور خارجه آلمان، منتشر کرده است، نوشت:
«ضمن آرزوی سفری خوش به سرزمین مادری ما ایران، با مردمانی مهماننواز، که بیش از چهار دهه تحت خفقان و دیکتاتوری جمهوری اسلامی رنج بردهاند، ما میخواهیم پارهای از جنایات رژیم توتالیتر جمهوری اسلامی را پیش از سفرتان یادآوری نماییم:
۱. اقدام به قتل های زنجیرهای بین سالهای ۶۷ تا ۷۷ در داخل و خارج از ایران. جنایات ضد بشری که نام هزاران قربانی را در لیست خود دارد: کشتهشدگان حمله تروریستی رستوران میکونوس، کارون پورحاجیزاده (کودک ۹ ساله)، فریدون فرّخزاد، عبدالرحمان قاسملو، شاپور بختیار و بسیاری دیگر.
۲. کشتار بیش از ۱۵۰ نفر در اعتراضات مسالمتآمیز به نتایج انتخاباتِ سال ۸۸ از جمله ندا آقاسلطان و مصطفی کریم بیگی.
۳. سلب حقوق شهروندی بهاییان شامل محرومیت از تحصیل و کار، آزار و اذیت، تخریب گورستانهای بهایی، زندانی شدن، و اعدام؛ برای مثال مونا محمودنژاد، فرهنگ امیری و بسیاری قربانیان دیگر.
۴. به زندان افکندن زنان شجاعی که در برابر قانون حجاب اجباری ایستادگی مینمایند.
۵. حبس هزاران دانشجو، وکلا، و فعال حقوق بشر از جمله امیرسالار داوودی، آرش صادقی، آتنا دائمی.
۶. سلب حقوق شهروندی دراویش گنابادی شامل محرومیت از تحصیل و کار، اذیت و آزار، زندانی شدن، اعدام (محمد ثلاث)، و مرگ بر اثر شکنجه (محمد راجی).
۷. کشتار رهبران دگراندیش سیاسی و عقیدتی.
۸. حکم زندان و اعدام یا مرگ بر اثر شکنجه برای فعالان محیط زیست برجستهای نظیر استاد دانشگاه ایرانی– کانادایی کاووس سیدامامی.
۹. زندانی نمودن و آزار و اذیت معلمها و کارگران و یا افراد معترض به حقوق اولیه و قانونی خود از جمله محمد حبیبی، اسماعیل عبدی، مریم اکبری منفرد.
۱۰. قانونی سازی و سیستماتیزه نمودن کودک همسری.
۱۱. به خدمت گرفتن و سوء استفاده از کودکان به عنوان سرباز، در طول هشت سال جنگ ایران و عراق.
۱۲. اعدام کودکان و نوجوانانِ زیر سن قانونی برای مثال عاطفه رجبی سهاله (۱۶ ساله).
۱۳. حمایت از رژیم بشار اسد در کشتار گسترده شهروندان سوری که بیش از نیم میلیون از شهروندان بیگناه را به کام مرگ کشید و افزون بر پنج میلیون سوری ِرا مجبور به جلای وطن و پناهندگی نمود. علاوه بر آن موجبات بیثباتی خاورمیانه و قدرت گرفتن گروه های تروریستی از جمله داعش را فراهم نمود.
۱۴. اعدام دستهجمعی زندانیان عقیدتی– سیاسی ایران در تابستان ۱۳۶۷.»
این گروه از فعالان سیاسی و مدنی با اشاره به وضعیت آلمان در دوران نازی که یکی از تجربیات مهم تاریخ است، در متن نامه افزوده است: «تاریخ به خوبی ما آموخته است که فاشیسم در رژیم نازی به پایان نرسید مگر با حمایت ملتهای دیگر و رهبرانشان. همین امسال آقای اشتاینمایر سالگرد چهل سالگی رژیم را با ارسال ارادت قلبی خود به جمهوری اسلامی، در حالی که رژیم بیش از هفت هزار زندانی عقیدتی و سیاسی در زندانهای خود دارد، تبریک گفت.»
این شبکه در پایان نوشته است: «به نام عدالت و انسانیت از شما میخواهیم دست دوستیتان را بجای حاکمان مستبد، به سوی مردم ستمدیده ایران دراز کنید. در کنار مردم ایران بایستید تا نسلهای آینده از شما به عنوان رهبری که بیش از هر چیز دیگر به انسانیت و عدالت احترام میگذارد یاد کنند.»
از جمله امضا کنندگان این نامه که تاکنون به بیش از سه هزار امضا رسیده است مرتضی اسماعیلپور، ممدو بابائی، پانتهآ پیوندی، احسان حسینزاده، نگین راغ، آذین ساداتی، ایوار فرهادی، هلموت قابل، عرفان کسرایی، فروغ کنعانی، شرر کنور تبریزی، نیما گنجفر، دکتر گلمراد مرادی و محمد مظفری است.
از: دیدگاه نو