سرویس بین الملل- برای یک سال تهران کماکان به حضور در برجام ادامه داده است. با این حال، پیامدهای تحریم‌های تازه آمریکا ماندن ایران در برجام را برای آن کشور غیرقابل تحمل ساخته است.

به گزارش آفتاب‌نیوز؛ نشریه “نشنال اینترست” با اشاره به افزایش تنش پس از خروج دولت ترامپ به طور یکجانبه از برجام در ماه مه ۲۰۱۸ میلادی و اعمال فشار حداکثری بر تهران از طریق تحریم‌های اقتصادی می‌نویسد: “ایران از مفاد برجام پیروی کرده بود و فناوری هسته‌ای خود را محدود کرد و به بازرسان خارجی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اجازه بازرسی از تاسیسات‌اش را داد و درهای خود را به روی شرکت‌های غربی برای ورود به بازار آن کشور باز کرد. با این حال، منتقدان برجام از جمله شخص ترامپ استدلال می‌کردند که برجام درباره افزایش توانایی‌های موشکی ایران سخنی به میان نیاورده و درباره حضور ایران در منطقه‌بندی در آن توافق وجود ندارد و صرفا محدود به برنامه هسته‌ای ایران بوده است. ایران برای یک سال است که به برجام پایبند مانده اما پیامدهای خروج امریکا از آن توافق برای ایران غیرقابل تحمل شده است.

صادرات نفت ایران به پنج برابر میزان قبلی یعنی دو میلیون و پانصد هزار بشکه در روز کاهش یافته و به ۵۰۰ هزار بشکه نفت در روز رسیده است. تحریم‌های آمریکا باعث ایجاد ترس در سرمایه‌گذاران اروپایی شده است هرچند که اروپایی‌ها هنوز به برجام پایبند مانده‌اند. تحریم‌های آمریکا تاثیر مخربی بر اقتصاد ایران داشته‌اند و ایرانیان با نرخ تورم بالای و افزایش نرخ بیکاری مواجه بوده‌اند.

تحریم‌های آمریکا تنها موجب عصبانی‌ترشدن ایران شده‌اند و انتظار واشنگتن برای نشستن ایران پای میز مذاکره برآورده نشده است. درست مانند اختلاف شدید در میان جناح‌های درونی ایران که بر سر انعقاد برجام با دولت اوباما ایجاد شده بود اکنون نیز در ایران، رقابت بر سر ماندن در آن و مذاکره با امریکا ایجاد شده است. کسانی که از مصالحه محدود با غرب حمایت می‌کنند از سوی تندروها مورد انتقاد قرار می‌گیرند و در مقابل، آنان خواستار اتخاذ موضع تهاجمی و سخت‌گیرانه از سوی ایران هستند.

ایران در برابر تحریم آمریکا استراتژی فشار حداکثری علیه دولت ترامپ را دنبال می‌کند. ایران نمی‌تواند امریکا را تحریم کند اما می‌تواند با تهدید خطوط کشتیرانی و حمل و نقل دریایی از بنادر خلیج‌فارس از طریق تنگه هرمز و دریای عمان باعث ایجاد آسیب‌های اقتصادی برای سایر بازیگران شود. یک سوم از کل نفت جهان از طریق تنگه هرمز عبور می‌کند. خلیج فارس و تنگه‌های آن باریک و کم‌عمق هستند و به صورت همزمان تنها یک یا دو نفتکش می‌توانند از آنجا عبور و مرور کنند. نیمه شمال شرقی ساحل خلیج فارس قلمروی ایران است و این بدان معناست که واحدهای ایرانی می‌توانند با استفاده از موشک‌های دوبرد و قایق‌های پرسرعت حملاتی را به هر نقطه‌ای در هزار مایلی خط ساحلی انجام دهند. ایران در طول جنگ با عراق از جزایر و تانکرهای خود برای حملات استفاده کرد و در این زمینه دارای تجربه است. نیروی دریایی ارتش ایران دارای زیردریایی و غواصان مجهز به وسایل نقلیه است که می‌توانند در میان آب‌های خلیج فارس پنهان شوند و شرایط برای آغاز حملات از طریق اژدرها و یا مین‌گذاری را فراهم کنند.

این نشریه تخصصی نظامی – دفاعی امریکایی می‌افزاید: “ایران با اقدامات اخیر خود می‌خواهد کارزار فشار حداکثری خود را به شکلی حساب شده و دقیق نشان دهد؛ این کار برای حفظ روحیه در میان نیروهای ایرانی و بهره‌برداری تبلیغاتی نیز اهمیت دارد.

“حسن روحانی” در تاریخ ۱۷ ژوئن اعلام کرد که ایران غنی‌سازی اورانیوم را درسطحی بالاتر از سطح ذکر شده در برجام دنبال خواهد کرد. سه روز پس از آن، سپاه یک پهپاد امریکایی را ساقط کرد. ایران و امریکا از نظر حقوقی در این‌باره که آیا پهپاد حریم هوایی ایران را نقض کرده یا خیر با یکدیگر اختلاف‌نظر دارند. ایران با اقدامات این‌چنینی می‌خواهد این پیام را به امریکا ارسال کند که اگر آن کشور به فشار اقتصادی بر تهران ادامه دهد ایران نیز تلافی خواهد کرد.

ایران می‌تواند باعث افزایش ضرر و زیان چند صدمیلیارد دلاری در تجارت و حمل و نقل میان کشورها شود. برخی از ایدئولوگ‌های تندروی ضدایرانی مانند “جان بولتون” مشاور امنیت ملی ترامپ و و رهبران اسرائیل و عربستان باور دارند که جنگ با ایران ارزش هزینه بالا را دارد. پنتاگون قطعا اشتهایی برای حمله به ایران ندارد؛ کشوری که دو برابر بیش از عراق جمعیت دارد. یک جنگ هوایی طولانی‌مدت نیز تلفات انسانی زیادی خواهد داشت اما ضرورتا نمی‌تواند موفق به از بین بردن فناوری موشکی و هسته ای ایران شود چرا که ایران بسیاری از موشک‌های خود را در پناهگاه‌های زیرزمینی نگهداری می‌کند. همچنین، ایران با جنگ نامتقارن در سرتاسر خلیج فارس و خاورمیانه و فراتر از آن اقدامات تلافی‌جویانه انجام خواهد داد. آمریکا در آن زمان نمی‌تواند مدت زمان جنگ را کنترل کند. فراموش نکنید که جنگ ایران و عراق هشت سال به طول انجامید.”

این نشریه در پایان می‌نویسد: “امریکا باید خطوط تازه ارتباطی با ایران ایجاد کند و ابتکار عملی در عرصه دیپلماسی از خود نشان دهد. تحریم و تهدید به جنگ تنها ایران را بیشتر تحریک خواهند کرد”.