تابستان زودی آمد و تندی رفت. همانطور که سررسید وعده‌های انتخاباتی و غیر انتخاباتی مسئولان جلدی می‌آید و جلدی می‌رود ؛کسی هم کک‌اش نمی‌گزد که چه شد آن همه قول و قراری که قرار بود شهرها و روستاهای‌مان را آباد و برای جوانان مان اشتغالزایی کند…
به گزارش خبرنگار ایلنا، تابستانی که گذشت بسیاری از روستاهای گیلان که فاصله چندانی با مرکز استان ندارند با مشکلات فراوانی مانند قطعی مداوم آب ،سالم نبودن آب شرب، افت فشار برق و جمع‌آوری نشدن زباله روبرو بودند. همان مشکلاتی که نمایندگان استان هنگام انتخابات وعده حل آنها را داده و اکنون نزدیک به چهار سال گذشته اما هنوز خبری از پایان خوش بسیاری از آن وعده و وعیدها به گوش نمی‌رسد.
دهستان هندخاله و روستاهای نوخاله اکبری و نوخاله جعفری از توابع شهرستان صومعه‌سرا با داشتن جمعیتی تقریبا ۷هزار نفر اواخر تابستان امسال را با مشکل کم آبی و نوسان برق گذراندند که البته به گفته اهالی این روستاها کیفیت بسیار بد آب شرب را نیز باید به آن اضافه کرد هر چند مسئولان اداره برق و آب منطقه برای چندمین بار قول دادند که تا تمام نشدن مهر ماه مشکلات آبی این مناطق رفع شود.
هیچ مسئولی خود را موظف به سرکشی نمی‌کند
مظفر اهل روستای نوخاله اکبری است. ۵۴ سال دارد و کارش کشاورزی است. او از اینکه هیچ مسئولی خود را موظف به سرکشی به روستاهای گیلان مگر در مواقع خاص نمی‌کند بسیار عصبانی است: « سال‌هاست من و آبا و اجدادم در این روستاها زندگی می‌کنیم. قدیم ها آب فراوان داشتیم. همه جا پر از جنگل و سرسبزی بود اما در این سال‌ها خبری از دار و درخت نیست. آب بیشتر رودخانه‌ها خشک شده وقتی بچه بودیم قوت بسیاری از ما از همین رودخانه‌ها بود که جای آن را اکنون زباله‌ها گرفته است. »
مظفر اضافه می کند: « بیشتر بچه‌های امروز ، شهرنشینی را به زندگی در روستا ترجیح می‌دهند، یکی از آنها دختر خودم. بعد تمام شدن درس و دانشگاهش رفته رشت. تقصیری هم ندارد اینجا بماند چه کند.»
مظفر با انتقاد از شرکت مخابرات منطقه هم می‌گوید : «یک سال و نیم است تلفن خانه قطع است. وقتی به اداره مخابرات منطقه مراجعه کردم گفتند کابل نداریم شرکت پول ندارد کابل بخرد. هر موقع کابل دادند تلفن‌تان وصل می‌شود، چندی پیش شنیدم یکی از نمایندگان استان گفته بود تا لانه مرغ و خروس روستائیان را آسفالت کردیم کجاست بیاید ببیند که یک متر کابل ندارند، جاده درست وحسابی نداریم آسفالت لانه مرغ و اردک‌مان پیشکش. »
« سرور» ۱۳ نوه و نتیجه دارد.کمرش غوز کرده و دولا دولا راه می‌رود: «خانه‌ام نزدیک رودخانه است. شب‌ها از دست پشه‌ها خواب و آرام ندارم. پشه‌بند هم فاید ندارد. قدیم‌ها اینقدر پشه و مگس نبود البته مردم هم تقصیر دارند آشغال‌های‌شان را هر کجا که شد دور می ریزند ماشین آشغالی هم که یک روز در میان می‌آید. »
تمام تابستان یخچال نداشتیم
او که مادربزرگ ۱۳ نوه و نتیجه است اضافه می‌کند: « هر روز پس از سرکشی به باغ و چند تا گاو و مرغ و خروس‌هایم در ایوان خانه‌ام می‌نشینم و جاده را نگاه می‌کنم. » جاده‌ای که به قولش روزگاری مسافر زیاد داشت: « همه پیاده می‌آمدیم و می‌رفتیم می گفتیم و می‌خندیدم تا بوق سگ،اما الان بعد از ساعت ۷ شب جرات بیرون رفتن نداریم از بس دهات ما تاریک است. حتما بنویس روستای نخاله اکبری تیر برق دارد اما روشنایی ندارد یا لامپ‌ها سوخته یا برق قطع است.تمام تابستان نتوانستیم یخچال‌مان را شبانه‌روز روشن نگه داریم. برق می‌آمد و می‌رفت موقعی هم که برق وصل بود باید پنکه و تلویزیون را خاموش می‌کردیم مبادا بخاطر ضعیف بودن برق یخچال‌مان بسوزد.»
تاسیسات مجتمع نوخاله ترمیم و نوسازی شد
هر چند شرکت آب و فاضلاب شهرستان صومعه‌سرا اعلام کرده مشکل آب منطقه بزودی رفع می‌شود اما اهالی معتقدند که گوش‌شان از این حرف‌ها پر است و مسئولان آب وفاضلاب منطقه تا کنون چندین بار قول حل مشکل را داده اند اما هنوز خبری نشده است.
رئیس اداره آب و فاضلاب روستایی شهرستان صومعه‌سرا در این باره به ایلنا می‌گوید: برای ارتقای کیفیت تاسیسات مجتمع نوخاله ، نسبت به ترمیم ، بازسازی و نوسازی ایستگاه پمپاژ شامل احداث و ساخت مخزن زمینی، ایجاد چاهک و تعویض پمپ‌ها و سیستم برقی و نیز نوسازی و بهسازی سیستم‌های تصفیه فیزیکی، با اعتباری بالغ بر ۴ میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال انجام شد و در روزهای آینده نسبت به راه‌اندازی کامل شبکه اقدام و مشکل موجود مرتفع خواهد شد .
ابراهیم پارسا از مدار خارج شدن الکترو پمپ شناور چاه کسماء را هم دلیل قطع آب شرب منطقه دیگری از شهرستان صومعه‌سرا می‌داند اما مردم معتقدند این قطعی مربوط به امروز و دیروز نیست و روستاهای ما در اغلب موارد بخصوص در فصل تابستان با افت فشار آب و در فصول بارندگی هم با کیفیت بد آب شرب روبرو است.
این مسئول ضمن وعده پیگیری مشکلات مردم روستاهای صومعه سرا در این باره می‌گوید: هفته گذشته الکترو پمپ و متعلقات مورد نیاز تأمین و به کسماء حمل شد و با نصب الکتروپمپ شناور وضعیت آب شرب ۱۲۰۰ خانوار مجتمع کسماء شامل روستاهاى کسماء، قصاب سرا و جیرمحله کسماء و دیگر مناطق نزدیک دوباره به حالت عادی برمی گردد.
پارسا درباره کیفیت آب شرب روستاهای گیلان نیز می‌گوید: بیش از ۳۱۵ هزار مشترک در ۱۸۰۰ روستای گیلان از آب آشامیدنی سالم و بهداشتی برخوردارند، که به منظور پایش و سنجش سلامت آب شرب این روستاها، ۱۵ واحد آزمایشگاهی شرکت آبفار گیلان فعال است.در سال ۹۸هم فقط از محل اعتبارات ملی ۱۲۸ میلیارد تومان به شرکت آب و فاضلاب روستایی گیلان ابلاغ شده که نسبت به سال گذشته ۲ برابر رشد داشته است.
به گفته پارسا قیمت تمام شده تولید یک مترمکعب آب ۱۱۰۰ تومان است اما پولی که مشترک بابت آن پرداخت می کند فقط ۲۰۰ تومان است که یکی از چالش‌های شرکت آبفار است .
او اضافه می‌کند: همچنین کاهش دبی چشمه‌ها مشکلاتی را در تامین آب شرب روستاهای مناطق کوهستانی ایجاد کرده که در سال گذشته به منظور جبران کمبود آب این روستاها ۳ هزار و ۵۰۰ مترمکعب آب از طریق تانکرهای سیار شرکت آبفار گیلان توزیع شد.
به گفته شرکت آب و فاضلاب تاکنون در قالب طرح جامع آبرسانی به ۱۰۰۰ روستای گیلان به ۸۱۹ روستای استان آبرسانی شده است که با بهره‌برداری از این طرح‌ها در شهرستان‌های رشت، شفت، صومعه سرا، رضوانشهر، ماسال، لاهیجان، رودسر، املش، آستارا، رودبار، سیاهکل، آستانه اشرفیه و تالش، جمعیتی بالغ بر ۱۹ هزار نفر در ۲۸ روستا از آب آشامیدنی سالم و بهداشتی برخوردار شدند که از این ۲۸ روستا تعداد ۷ روستا با جمعیتی بالغ بر ۱۷۴۸نفر تاکنون فاقد آب شرب بودند.
سهم ما از منطقه آزاد انزلی فقط ترافیک است
از مشکلات و نواقص تامین انرژی در استان که بگذریم بسیاری از شهروندان گیلانی از وضعیت بد جمع‌آوری زباله و عدم توجه به جاذبه‌های گردشگری استان که در صحبت های «سرور » ۷۸ ساله نیز به آن گفته شد، گله‌مندند.
بسیاری از مناطق گیلان دارای جاذبه‌های گردشگردی طبیعی و تفریحی است که می‌تواند محل درآمد بسیار خوبی برای شهروندان منطقه و استان باشد اما عدم حمایت کافی اداره کل گردشگری استان و مسئولان مربوط از جاذبه‌های گردشگری استان باعث شده تا نه تنها از این ظرفیت‌های اقتصادی مناطق به خوبی استفاده نشود که اغلب ساکنان آنها به شغل‌های دیگری از جمله اجاره دادن خانه هایشان به مسافران روی آورند. چیزی که پیش از این در استان گیلان سابقه نداشته است.
یکی از شهروندان بندر کیاشهر در ۱۷ کیلومتری شهرستان آستانه‌اشرفیه در گفت و گو با ایلنا با انتقاد از وضعیت بد اقتصادی در سال های اخیر می‌گوید : «تا چند سال پیش بسیاری از هم ولایتی‌های ما اگر کسی خانه‌اش را به مسافران اجاره می‌داد ، عیب می‌دانستند اما امسال خیلی از ما مجبور شدیم این کار را برای گذران زندگی مان انجام دهیم . متاسفانه سهم ما گیلانی‌ها از منطقه آزاد انزلی فقط ترافیک در تمام فصول سال و بیکاری است. پول و سود منطقه به جیب افراد دیگر می‌رود. »
مهرداد که ۴۴ ساله و پدر ۳ فرزند است ادامه می دهد: «شغل من ماهیگیری است اما در کنار آن روی زمین های مردم هم کشاورزی می کنم تا چرخ زندگی ام بچرخد. امسال تابستان هم اگرچه خیلی برای من وهمسرم سخت بود اما مجبور شدیم خانه مان را به مسافران اجاره دهیم. چون هم پول خوبی عاید ما شد هم مجبور نبودیم مالیات بدهیم. »
برای انتقال مشکلات گفته شده با نمایندگان مجلس و شورای عالی استان‌های گیلان تماس گرفته شد اما هیچکدام حاضر به پاسخگویی نشدند تنها یکی از آنها تلفنی گفت: « ترجیح می‌دهم یک روز حضوری با رسانه شما درباره مشکلات استان صحبت کنم این موارد چیزی نیست که بشود تلفنی در باره‌اش حرف زد».
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید