هواخواهان حزب‌الله که شعارهای تظاهر کنندگان علیۀ شیخ حسن نصرالله، رهبر این گروه را بر نمی‌تابند، امروز با شعارهای «زنده باد نصرالله» وارد میدان «ریاض الصلح» در مرکز پایتخت شدند و ده‌ها تن از آنان با تظاهرکنندگانی که علیۀ کلیۀ رهبران کشور و از جمله حسن نصرالله شعار می‌دادند، به زد و خورد پرداختند. این درگیری‌ها به زخمی شدن شماری از افراد در هر دو گروه انجامید.

تظاهرکنندگان نیز با اشاره به خواست کناره‌گیری کلیۀ رهبران نیروها و احزاب سیاسی و شبه نظامی که قدرت را در این کشور در قبضۀ خود گرفته‌اند، شعار «همگی، یعنی همگی» را تکرار کردند.

حزب‌الله لبنان، به بهانۀ جنگ با اسرائیل، تنها نیروی سیاسی و شبه نظامی مسلح کشور است که ادارۀ بخش‌های گسترده و حساسی را در اختیار دارد.  

شیخ حسن نصرالله که همانند دیگر رهبران به فساد و در نتیجه تضعیف کشور متهم شده، خود امروز نسبت به ادامۀ تظاهرات در این کشور هشدار داد و گفت که پیگیری آنها می‌تواند به «جنگ داخلی و فرو ریختن کشور» منجر شود. او تاکید کرد که حزب‌الله استعفای میشل عون، رئیس جمهوری لبنان، و کناره گیری دولت را نمی‌پذیرد. میشل عون در ائتلاف با حزب‌الله به ریاست جمهوری این کشور برگزیده شد.

حسن نصرالله از شهروندان لبنان خواست به بستن راه‌ها نپردازند. با این حال، امروز نیز تظاهرکنندگان در نُهمین روز اعتراضات به سنگربندی در جاده‌ها و خیابان‌ها ادامه داده و ده‌ها بند تازه برپا کردند. جادۀ میان بیروت و شمال کشور همچنان مسدود نگاه داشته شد و چادرهائی برای حفظ تظاهرکنندگان از باران برافراشته گردید. معترضان در این راه تابلوهائی نصب کرده که بر روی آن نوشته شده است «این جاده برای تعمیر کشور مسدود است».

تظاهرکنندگان در گفتگو با خبرنگاران تاکید می‌کنند که تا سرنگون شدن رژیم کنونی خیابان‌ها را ترک نخواهند کرد.

ارتش لبنان که از روز چهارشنبه برای گشودن جاده‌ها و برچیدن قرارگاه‌های تظاهرکنندگان فراخوانده شده است، تا کنون میان قدرت و خیابان سرگردان مانده و بسیاری از سربازان همبستگی خود را با تظاهرکنندگان آشکار کرده‌اند.

دولت لبنان به دلیل نظام ویژۀ سیاسی در این کشور کارآئی کافی ندارد و نهادهای متکی بر گروه‌های مذهبی هر یک در جستجوی تحکیم قدرت خویش است. ژان پُل شانیولو، استاد دانشگاه و پژوهشگر ارشد در مرکز مطالعات مدیترانه و خاور میانه در پاریس در گفتگو با رادیوی ما تاکید می‌کند که جوامع مذهبی گوناگون در لبنان خواستار اصلاحات واقعی نیستند، زیرا چنین اصلاحاتی بسود آنها نیست. بگفتۀ او «مشکل لبنان که ریشه‌ای قدیمی دارد اینست که در واقع این کشور دارای دولت به معنای سیاسی آن نیست. این نظام که بر اساس آن ساختار کشور بر پایۀ جوامع مذهبی گذاشته شده، از هنگام تشکیل لبنان برقرار بوده است. چنین نظامی مشتری گراست و نتیجۀ آن غلطیدن به بده بستان‌های تامین کنندۀ منافع خودی و بنابراین فساد است».  

ژان پُل شانیولو تاکید می‌کند که «چنین نظامی هرگز موفق به ایجاد یک دولت به مفهوم اخص کلمه نشده، دولتی که بر همۀ گروه‌های کشور فائق گردد و در تلاش تامین منافع عمومی باشد». بگفتۀ او «در این نظام، که به دولت نمی‌ماند، هیچ یک از گروه‌ها خواستار اصلاحات عمیق نیست و همۀ آنها که مجموعاً نظام سیاسی را تشکیل می‌دهند خواستار تداوم وضع موجود هستند، زیرا دست زدن به اصلاحات گسترده در واقع برای آنها به خودکشی سیاسی می‌ماند».

او می‌گوید «هنگامی که میشل عون و یا سعد حریری از اصلاح نظام پارلمانی سخن می‌گویند، نظری به موضوعات پایه‌ای و اساسی و ژرف ندارند. اینکه مالیات‌ها را کاهش می‌دهیم، که در ساختارهای زیربنائی سرمایه گذاری می‌کنیم، که از حقوق و مزایای وزرا می‌کاهیم، همۀ این‌ها چیزهائی است که در سطح می‌گذرد و چیزی را در عمق تغییر نمی‌‍دهد».

از نظر او پاسخ‌های ارائه شده از سوی دولت «بختی برای از میان بردن جنبش کاملاً استثنائی کنونی ندارد».

از: ار اف ای