امروز روز جهانی حقوق بشر است. آیا می‌توان این روز را تبریک گفت؟ آن هم در شرایطی که در اعتراض‌های آبان ماه علیه گسترش فقر و بی‌عدالتی، علیه فساد بی‌حدومرز سیاسی و اقتصادی دولت‌مردان از همه‌ی جناح‌ها، علیه چپاول و غارت… صدها تن از هم‌میهنان ما کشته شده‌اند و هزاران تن نیز اسیر و در زندان هستند.
دولت به مفهوم واقعی و گسترده‌ی آن در ایران، از آیت‌الله خامنه‌ای در رأس تا رئیس جمهوری روحانی، وزرای کابینه، قوه قضاییه، مجلس، جناح‌های مختلف سیاسی از اصول‌گرا تا اصلاح‌طلب… همه و همه ـ صرف‌نظر از تفاوت‌های سطحی ـ درباره‌ی کشتار معترضان، شمار کشته‌شده‌گان و بازداشت‌شده‌گان یا بر طبل «افتخار به جنایت» کوبیده‌اند یا سکوت کرده‌اند یا حداکثر در اینجا و آنجا اعتراض‌های محدود و بی‌ثمری ابراز کرده‌اند.
در بیانیه‌ای که روز ۲۹ آبان ۱۳۹۸منتشر شد، فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران و کانون مدافعان حقوق بشر علاوه بر تایید توصیه‌های دفتر کمیسر عالی حقوق بشر از جامعه‌ی بین‌المللی، به‌ویژه سازمان ملل و اتحادیه‌ی اروپا، خواستند تا دولت‌مردان جمهوری اسلامی ایران را به همکاری با کارشناسان ویژه حقوق بشر سازمان ملل فرا بخوانند تا در انجام تحقیقات مستقل و غیرجانبدارانه درباره‌ی به‌کارگیری خشونت مرگبار به دست نیروهای امنیتی، شناسایی مرتکبان آن و سپردن آنها به دست عدالت تسهیل ایجاد شود. (نگاه کنید به: https://fidh.org/25022). عبدالکریم لاهیجی، رئیس جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران و رئیس افتخاری فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، در همان بیانیه ازجمله اعلام کرد: «دولت‌مردان باید فوری و بدون قید و شرط کلیه‌ی معترضان بازداشت شده را آزاد کنند و به خانواده‌های قربانیان غرامت بدهند.»
در این روز یک بار دیگر باید از جامعه‌ی بین‌المللی خواست تا رژیم جمهوری اسلامی را به پذیرش تحقیق کارشناسان مستقل حقوق بشر در مورد کشتار آبان، آمران و عاملان آن، و سپردن آنها به دست عدالت وادارد.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید