۳۲ سال پیش در چنین روزهائی، مقامات حکومت اسلامی تصمیم گرفتند که با قتل عام هزاران زندانی سیاسی جامعه را به سکوت بکشانند تا دیگر کسی جرأت انتقاد و مخالفت با حکومت حزب الله را نداشته باشد. دستور این کشتار بزرگ با یک فرمان چند خطی خمینی جنایت کار صادر شد.
این که قبل و بعد از کشتار هولناک تابستان ۶۷ چند هزار فعال سیاسی ایرانی، زن، مرد و کودک، برای حفظ حکومت “الله” قربانی شده اند، آمار دقیقی در دست نیست. اما میدانیم که ماشین آدمکشی جمهوری اسلامی در طول ۴۱ سال گذشته، حتی برای یک لحظه، از حرکت باز نایستاده است. بساط زندان همراه با شکنجه و اعدام، هرگز تعطیل نشده و هر اعتراض و ندای آزادی و عدالت را با سرکوب پاسخ داده اند.
هموطنان شریف، فعالان سیاسی و مدافعان حقوق بشر در ایران!
حاکمان اسلامی نقض حقوق بشر و تبعیض های گوناگونی را در داخل و خارج از کشور، پیوسته بر ما تحمیل کرده اند. هم چنین با گسترش فقر و فساد، جامعه را در آستانه از هم گسیختگی و نابودی کامل قرارداده اند. امروزه از رهبر گرفته تا سایر مسئولان فاسد و غیر پاسخگوی حکومتی، به جای توجه به مطالبات انباشت شده مردم ایران و رعایت حقوق بشر، هم چنان به سرکوب مشغول اند و حتی آن را تشدید کرده اند. سران اسلامی به سرکوب تجمع کنندگان، زندان و شکنجه معترضان متوسل می شوند.آنان با صدور احکام سنگین زندان در بیدادگاه های خود، بدون حضور وکیل و هیأت منصفه و دادرسی عادلانه که فاقد ارزش حقوقی و قانونی است، افزایش فشار بر زندانیان سیاسی-عقیدتی را روز به روز تشدید کرده اند. به ویژه در ماه های اخیر و در شرایط مرگ بار شیوع ویروس کرونا در زندان ها، با محروم نمودن زندانیان از امکانات درمانی و داروئی و تحت فشار قراردادن خانواده هایشان، شرایطی را تحمیل کردهاند که برخی از زندانیان سیاسی به عنوان اعتراض و به منظور رساندن صدای خود به گوش مردم ایران و جهان، دست به اعتصاب غذا زده اند.
ما نقض آشکار حقوق بشر در ایران را که باعث شده زندانیان را در زندان ها و شکنجه گاه ها به اسارت بگیریند و آنها و خانوادههایشان را درون زندان ها و پشت دیوار زندان ها، در معرض خطر مرگ قرار داده اند، به شدت محکوم میکنیم. ما حمایت خود را از مبارزه زنان و مردان آزاده ای که شجاعانه بر خواست خود در راه آزادی و عدالت ایستادهاند، اعلام می داریم.
فعالان سیاسی و مدافعان حقوق بشر در خارج از کشور!
زندانیان سیاسی-عقیدتی در هر فرصتی و در میان مرگ و زندگی از پشت میله ها فریاد میزنند که: “صدای ما را به گوش جهانیان برسانید”. به تجربه آموخته ایم که متأسفانه اقدامات پراکنده سازمان ها، گروه ها و شخصیت های مدافع حقوق بشر نتوانسته اند جمهوری اسلامی را از ارتکاب جنایات باز دارند و سیاست و رفتار وحشیانه اش را نسبت به منتقدان و مخالفان رژیم تغییر دهند. کارگزاران کشتار ۶۷ همچنان با گستاخی تمام در بالاترین مقام های قضائی و سیاسی و اجرائی و امنیتی کشور به آدم کشی و نقض حقوق بشر مشغولند.
ما سازمان ها و نهادهای امضا کننده این بیانیه، از تمامی سازمان ها، گروه ها و شخصیت های سیاسی و مدافع حقوق بشر دعوت می کنیم که برای برپا کردن کارزاری جهانی لغو مجازات اعدام و آزادی زندانیان سیاسی-عقیدتی دست به دست هم دهیم. بیاییم جلوی جانیان حاکم بر ایران بایستیم و اجازه ندهیم که با شهروندان شریف و مبارز ایران، به سان اسیران دوران توحش و بربریت قرون وسطی رفتار نمایند. بیاییم با هم و با صدای رسا و متحد علیه جنایات جمهوری اسلامی بایستیم و آزادی خواهان و وجدان های بیدار در جهان را به حمایت و همدردی با مردم ایران فرا خوانیم. اتحاد و اقدام مشترک ما میتواند راه دادخواهی خانوادهها و فعالان سیاسی و اجتماعی برای محاکمه آمران و عاملان تمامی جنایت علیه بشریت در ایران را هموار کند.
ما بر این باوریم جنایت هایی که سران حکومت اسلامی در طول دوران حکومت خود مرتکب شده اند، به ویژه جنایت های دهه شصت و کشتار بزرگ زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، از بسیاری جنایات دیکتاتورهای سایر کشورها که در سال های اخیر در دادگاه بین المللی کیفری محکوم شده اند، وحشیانه تر و هولناک تر است و نباید مشمول مرور زمان شوند.
در سالگرد کشتار فجیع زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷، نام و یاد هزاران زندانی سیاسی را که شجاعانه ایستادند و قربانی آن جنایت بزرگ شدند و در خاوران ها و گورهای دستهجمعی دیگر به طور گمنام زنده به گور شده اند، گرامی می داریم.
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
آگوست ۲۰۲۰
امضاء:
۱ – انجمن ایرانیان نیویورک
۲ – انجمن تئاتر ایران و آلمان ـ کلن
۳ – انجمن جمهوری خواهان آلمان و هلند
۴ – انجمن جمهوریخواهان ایران – پاریس
۵ – انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران – هامبورگ
۶ – انجمن زنان ایرانی – مونترال
۷ – انجمن ایرانیان تگزاس
۸ – بنیاد اسماعیل خویی
۹ – مادران پارک لاله ایران
۱۰- حامیان مادران پارک لاله – دورتموند
۱۱- حامیان مادران پارک لاله – هامبورگ
۱۲- حامیان مادران پارک لاله – فرزنو
۱۳- شبکه همبستگی ملی فرزنو – کالیفرنیا
۱۴- شبکه نه به جمهوری اسلامی – اسلو
۱۵- شبکه نه به جمهوری اسلامی – استکهلم
۱۶- شبکه نه به جمهوری اسلامی – پاریس
۱۷- شبکه نه به جمهوری اسلامی – لندن
۱۸- شبکه نه به جمهوری اسلامی – تورونتو
۱۹- شبکه نه به جمهوری اسلامی – مونترال
۲۰- شبکه نه به جمهوری اسلامی – شمال کالیفرنیا
۲۱- شبکه نه به جمهوری اسلامی – لوس آنجلس
۲۲- شبکه نه به جمهوری اسلامی – جنوب کالیفرنیا
۲۳- شورای هماهنگی جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران
۲۴- فدراسیون اروپرس
۲۵- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۲۶- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی – پاریس
۲۷- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران – شیکاگو
۲۸- کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی
۲۹- مادران صلح مونترال
۳۰- نهاد «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۳۱- همبستگی جمهوری خواهان ایران (هجا) – مونترال
۳۲- همبستگی برای حقوق بشر در ایران – کلگری