۱۱ اردیبهشت (اول ماه می) روز جهانی کار گرامی و خجسته باد!
اول ماه می هر سال یادآور مبارزات طبقه کارگر از یک سو و از سوی دیگر جشن و پایکوبی کارگران در سطح جهانی برای گرامی داشتن این روز و بر پائی جهانی بهتر برای کارگران است. اما متأسفانه شرایط طبقه کارگر ایرانی از حداقل های استاندارد جهانی همچنان فاصله ای بیکران دارد!
امروز کارگران و زحمتکشان و مزدبگیران کشور در زیر یوغ سرمایهداری دلالی حاکمان و سوداگران دین، در شرایطی بس غیر انسانی و اسفبار گرفتار آمده اند. طبقه کارگر ایران از ابتدایی ترین حقوق در جامعه ی واپس مانده ی وابسته به سرمایداری دلال، یعنی داشتن حق سندیکا، آزادی و رفاه، محروم است.، طبقه کارگر و مزد بگیران زحمتکش از داشتن ابتدایی ترین حقوق شهروندی و تأمین اجتماعی نیز بی بهره میباشد. شرایط سخت معیشتی، عدم بهداشت و نبود تحصیل رایگان، پایین بودن دستمزد ها و افزایش بی رویه قیمت ها و نا کار آمدی دولت در کنترل ویروس مرگبار کرونا، چنان شرایطی را برآنان تحمیل کرده است که چشم اندازی جز یک انفجار عظیم اجتماعی پیش روی ندارد. فاصله عمیق بین دستمزدهای ناچیز وعدم توانایی قدرت خرید، مرگ تدریجی و سوء تغذیه جان میلیونها کارگر ایرانی و خانوادههایشان را تهدید می کند. عدم پرداخت بموقع دستمزد ها همراه با کاهش روزانه ارزش پول ملی خود فشار مضاعفی است که این طبقه بعلت سرکوب شدید حاکم بر جامعه متحمل میشود.
ما بعنوان همسازی ملی جمهوری خواهان سوسیال دمکرات و لائیک ایرانی ضمن تبریک اول ما می به همه زحمتکشان ایران، حمایت از مبارزات طبقه کارگر برای دستیابی به حقوق انسانی شان را وظیفه خود دانسته و دوشاش کارگران، آموزگاران، کارکنان، کشاورزان، بیکاران، و تمامی شهروندان زیر سلطه حاکمیت دینی برای دستیابی به آزادی، عدالت اجتماعی و رفاه عمومی با آنان همراه بوده و در دستیابی به حقوق آنان از پای نخواهیم نشست. ما همچنان وظیفه خود میدانیم که جهانیان، به ویژه طبقه کارگر جهانی و، سندیکاهای مترقی جهان را نسبت به آنچه که طبقه کارگر ایرانی در آن گرفتار آمده آگاه سازیم و آنان را به حمایت و پشتیبانی از مبارزات زحمتکشان و کارگران در ایران ترغیب وتشویق نماییم!
ما سوسیال دموکرات های لائیک ایران ۱۰ بند زیر را در کشور به اجرا خواهیم گذاشت.
۱- مزد رسمی متناسب با حداقل سطح زندگی،
۲- مزد برابر در برابر کار برابر بین زنان و مردان،
۳- قرارداد های موقت امنیت شغلی کارگران را به خطر می اندازد، قراردادهای کارگری باید دائمی باشد
۴- آزادی همه کارگران زندانی، مصونیت نمایندگان کارگران از پیگردهای قضائی به جهت فعالیت سندیکائی،
۵- آزادی و تشویق دفاع جامعه مدنی از کارگران و فعالان سندیکائی که از کار بیکار می شوند.
۶- آزادی و استقلال کامل سندیکاهای کارگری،
۷- تشکل های سندیکائی و اتحادیه کارگری مهمترین راه برای تامین حقوق کارگران است، این حق باید در قانون اساسی به صراحت بیان شود.
۸- مقابله با وارد کنندگان غیر قانونی واردات زیرا این واردات به تولید ملی در کشور لطمه می زنند.
۹- پوشش بهداشتی و اقتصادی کارگران بیمار و بیکار توسط دولت، مانند کرونا و … واکسیناسیون مجانی و…
۱۰- تنظبم و نصویب قانون کار و بیمه های اجتماعی مترقی و مدرن و به اجرا گذاردن آن در بدون وقفه.
جامعهای بدور از فقر و استبداد و حاکمیت دینی هدف ماست.
نهاد راهبردی همسازی ملی جمهوری خواهان سوسیال دموکرات و لائیک ایران
اول ماه می ۲۰۲۱ – ۱۵