سایت ملیون ایران: در سایت های داخل کشور برای اینکه انتقاد از احمدی نژاد، دامن علی خامنه ای را نگیرد و مردم فراموش کنند که علی خامنه ای بود که احمدی نژاد را خلاف رای مردم بر مسند ریاست جمهوری نشاند، برخی نوشته ها با تعریف از خامنه ای شروع میشوند و پس از آن نظرات خود را در مورد احمدی نژاد میگویند. نوشته زیر به روش های برخورد و بهره جوئی احمدی نژاد از “نوآقازادگان” پرداخته است.
آقای امیرحسین بنائی فاطمی در سایت آینده زیر عنوان “نوآقازادگان، مهمترین هنجارشکنی احمدی نژاد؛ زور روحانی به آنها می رسد؟” مینویسد:
یکی از کلیدواژه هایی که اخیراً در سخنان رهبر معظم انقلاب به طور مکرر شنیده می شود، تأکید ایشان بر «ساخت درونی قدرت ملی» است. ایشان با ارجاع مسؤولان به قابلیت های ذاتی و بن مایه های درونی ملت ایران، شرط لازم برای حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور و در عین حال پیشرفت توأم با عدالت را در وهله نخست در گروی قوی بودن بنیه درونی کشور و استفاده صحیح و بجا از نیروها و ظرفیت های داخلی می دانند.
در این مقاله سعی شده است تا به یکی از عوامل تضعیف و تخلخل «قدرت ملی» که ریشه در تصدی هشت ساله احمدی نژاد بر حوزه اجرائیات کشور دارد، اشاره شود.
به همان اندازه که می توان احمدی نژاد را در ارتباط با مردم و نوع نگاهش نسبت به آحاد افراد و گروه های جامعه، یک «پوپولیست» تمام عیار نامید، مهمترین ویژگی مدیریتی او را نیز باید «هنجارشکنی های اتفاقی و بی منطق» او دانست. عوام فریبی، به راه اندازی جنگ روانی خصوصاً علیه رقیبان و منتقدان، و تمسک ظاهری و غیرروشمند به آرمان های تاریخی مردم، مهمترین عناصر پوپولیسم احمدی نژادی بودند که برای به قدرت رساندن و در قدرت نگه داشتن او بویژه در جامعه سنتی و توده ای (غیرمدنی) ایران ضروری بودند. اما هنجارشکنی های مدیریتی احمدی نژاد را بیشتر از آنکه بتوان به روحیه خودرأیی و جسارت و تهور او نسبت داد باید در خصوصیات روان شناسانه او جستجو کرد.
به نظر می رسد احمدی نژاد به طور هدفمندی برای خودش هم مبهم و ناشناخته بود. شاید او می خواست درونش برای خود او هم به صورت یک راز باشد. او این رمزآلودی را منبع قدرت خود می دانست و لذا نمی خواست که با برملا شدن آن راز، به قدرتش خللی وارد شود.
آرمان های ذهنی افراطی و بدون پشتوانه عقلانی که بعضاً با روش های غیرآرمانی و ماکیاولیستی پشتیبانی می شدند، منشاء اصلی آن رمزآلودی و خصوصیت بارز سبک مدیریتی احمدی نژاد و عامل اصلی هنجارشکنی های او بودند. خانه نشینی یازده روزه، عزل وزیر امور خارجه در حین مأموریت خارج از کشور، انتصاب یک جوان ناپخته به مدیرعاملی یکی از بزرگترین شرکتهای خودروساز کشور، عزل و نصب های پشت سرهم مدیران اجرایی کشور، پایین بردن دستوری نرخ بهره بانکی، ادغام دفعتی دو دانشگاه در یکدیگر، جلوگیری از تغییر ساعت رسمی کشور در دو نیمه سال، و به طور کلی تصمیمات لحظه ای، بی منطق و عجولانه، نمونه هایی از این هنجارشکنی ها بودند.
اما شاید ایجاد و هویت بخشی به یک طبقه جدید حکومتی با نام «نوآقازادگان» را بتوان به عنوان مهمترین هنجارشکنی احمدی نژاد در حوزه مدیریت کشور معرفی کرد.
جوانان آرمانگرا، خام، کم تجربه و غالباً بی عرضه ای که صرفاً به دلیل انتساب ایدئولوژیک به احمدی نژاد و در پوشش سیاست جوانگرایی، از طرف او به پست های ارشد و میانی کشور گمارده شدند و مجری بی چون و چرای فرامین او گشتند.
ناشایسته سالاری، نوچه پروری و رانت خواری، مهمترین کلیدواژه هایی هستند که ابتدا در ارتباط با پدیده شوم «نوآقازادگان» به ذهن می رسند.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید