دکتر شاهین دادخواه مشاور پیشین آقای روحانی در شورای امنیت ملی، قرارگاه عمار را که وی “افراطیون جدید” می نامد؛ خطر بزرگ برای سیاست خارجی و داخلی می داند.
این دیپلمات زندانی در اوین، مسائل اقتصادی را دلیل سکوت تاکتیکی و سنگربندی محافل تندرو در رابطه با ارتباط با امریکا دانسته و می گوید: “به محض اینکه کار روحانی با مشکل مواجه شود، پروژه احمدی نژادی کردن وی(روحانی) آغاز خواهد شد .”
دکتر دادخواه صحنه را به نبردی تشبیه کرده و می گوید: نبرد اصلی نه میان اصلاح طلبان و اصولگرایان بلکه میان افراطیون نوظهور از یک سو و جریان طرفدار تغییر از سوی دیگر است و تاکید دارد: این نبرد بزرگ تنها در صورت ورود نیروهای جامعه مدنی در حمایت از مثلث روحانی، خاتمی، هاشمی می تواند به نفع طرفداران تغییر تمام شود و پروژه تبدیل کردن روحانی به یک رئیس دفتر را خنثی کند.
متن کامل مقاله دکتر شاهین دادخواه که توسط ” کمیپن صلح فعالان در تبعید” منتشر می شود، به شرح زیر است:
اکنون دیگر معلوم شده است که گفتگوی تلفنی روحانی با اوباما، ابتکار عملی بوده است از جانب وی، تا در عمل ثابت کند هر جا پای منافع ملی ایران در میان باشد، از جوسازیها هراسی نخواهد داشت و این همان کابوسی است که افراطیون داخلی از آن می ترسند.
موضع آنها در قبال روحانی تلفیقی از خوف و رجاست (جاه طلبی) . ترس از اینکه مبادا روحانی ابتکار عمل حل مشکلات با امریکا را در دست بگیرد و امیدواری به اینکه او تنها کسی است که غرب به او و تیم دیپلماسی اش اعتماد دارد و حاضر است به انها امتیاز بدهد.
محافل تندروی داخلی مواضع جالبی در مورد سفر روحانی به امریکا داشته اند. حمید رضا ترقی از اعضا سیاسی –افراطی موتلفه از ابتکار عمل دولت در سیاست خارجی حمایت کرده است. او از جانب موتلفه هایی سخن می گوید که در این سالها تک سوار بی رقیب عرصه اقتصادی بوده است اما با ظهور افراطیون جوان و میلیاردرهای رانت خوار نگران شده است.
اظهار نظر مهدی طائب یکی از نمایندگان افراطیون جدید و”فرمانده قرارگاه عمار”،هم جالب توجه است.
او گفته خدا کسی را سر کار آورد که لایق این کار، یعنی مذاکره با آمریکا بود. او کسی است که چند ماه قبل در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲، با معتمد رهبری یعنی علی اکبر ولایتی راهی نیویورک شد تا بلکه گره ای از کار فروبسته هسته ای بگشاید. اما با استقبال سرد امریکایی ها مواجه شه و دریافت که فقط قدرت داشتن در داخل نمی تواند آمریکایی ها را متقاعد کند که فشارهای تحریم ها را کم کنند.
مهدی طائب نماینده جریان نوظهور سیاسی-اقتصادی و امنیتی است که در صدد است موتلفه و سایر رقبای خود را کنار زده و یکه تاز عرصه اقتصادی شود.
آنها برای تحقق این خواسته خود که مقدمه سلطه بر عرصه سیاسی کشور است، نیازمند کاهش تحریم ها هستند.
و امیدوارند روحانی بتواند این ماموریت بزرگ را انجام برساند و از آن پس است که تخریب ها علیه او آغاز خواهد شد.
اگر ماموریت بزرگ احمدی نژاد در سال ۱۳۸۴ این بود که رقبای گردن کلفت سیاسی مثل هاشمی، خاتمی, ناطق نوری را مورد هجمه قرار دهد، و سپس میدان سیاست را در اختیار افراطیون جدید قرار دهد، ظاهرا ماموریتی که افراطیون جدید برای روحانی تعریف کرده اند این است که گره تحریم ها را باز کرده و دست آنها را برای وارد کردن دلارهای نفتی به داخل و خرج کردن آنها در جاهای ویژه باز کند.
از این روی در عرصه خارجی با روحانی همراه شده اند، اما در عرصه داخلی قصد ندارند امتیازی به او بدهند.
کما آنکه در مسیر آزادی زندانیان سیاسی سنگ اندازی می کنند. اما روحانی، احمدی نژاد نیست و افراطیونی چون برادران طائب به خوبی این را می دانند. کما اینکه برادران لاریجانی و برادران عسگراولادی و برادران دانشجو هم این را به خوبی می دانند.
روحانی در جلسه مشترک با مجلس با صداقت به این تصویر افراطیون جدید اشاره کره و گفت اگر مسیر بهبود رابطه با امریکا شکست بخورد، حجت بر ما تمام خواهد شد.
در حالیکه روحانی به دنبال حل مسائل ایران با غرب است، افراطیون جدید به شدت از این امر واهمه دارندو لذا تاکید می کنند اولویت ایران حل مساله هسته ای است.
استراتژی آنها این است که برای تحصیل دسترسی خود به دلارهای نفتی و انتقال پول و سایر موارد از ابتکار عمل روحانی برای رسیدن به یک توافق هسته ای و کاهش و رفع تحریم ها حمایت کنند و زمانی که این مهم انجام شد، همان کاری با روحانی بکنند که با احمدی نژاد کردند. یعنی تنها گذاشتن او و تخریب او و اطرافیانش و چه بسا محاکمه آنها به اتهام خیانت به کشور و جاسوسی برای غرب و نظایر اینها.
راز امتناع محمد جواد ظریف از حضور در پست وزارت خارجه همین بود. او به خوبی میدانست چگونه دوستان نزدیکش یعنی حسین موسویان و باقر اسدی و دهها دیپلمات دیگر توسط افراطیون دستگیر و به جاسوسی متهم شده اند و هر زمان تاریخ مصرف او هم تمام شود با او هم همان می کنند که با موسویان کردند.
اما نگرانی افراطیون جدید اینست که روحانی بر خلاف احمدی نژاد کارکشته عرصه سیاست در ایران و زد و بندهای آن است. و در این مدت اندک هم نشان داده که دقیق اما محتاط حرکت می کند و حاضر به دادن امتیازهای بی مورد به افراطیون نوظهور نیست.
او به خوبی می داند چه کسانی در فرودگاه مهرآباد، سازمان دهی شده بودند که به او کفش پرتاب کنند و چرا رئیس نیروی انتظامی کشور، جرات ندارد بگوید ، این پرتاب کنندگان کفش چه کسانی بوده اند؟ و از ترس خود منکر اصلی ماجرا میشود. و از این جا می توان فهمید چرا وقتی خاتمی از اقدامات افراطیون انتقاد می کند به سرعت از جانب افراطیون نوظهور به ترور متهم میشود.
افرطیون به این سادگی صحنه را ترک نخواهند کرد. آنها باخت خود در انتخابات ۲۴ خرداد را یک شکست تاکتیکی می دانند.
اکنون نبرد اصلی نه میان اصلاح طلبان و اصولگرایان بلکه میان افراطیون نوظهور از یک سوو جریان طرفدار تغییر از سوی دیگر است و تعجبی ندارد که حتی موتلفه هم این واقعیت را فهمیده و درصدد نزدیک شدن به جریان دوم است.
آقای روحانی هم می داند بدون تشکیل یک ائتلاف بزرگ داخلی قادر به مهار افراطیون نوظهور یا باند بزرگ سیاسی- اقتصادی-امنیتی نیست. ( قرارگاه عمار)
عقب نشینی افراطیون سنگر گرفته در نهادهای انتصابی، تاکتیکی است و به محض اینکه کار روحانی با مشکل مواجه شود، پروژه احمدی نژادی کردن وی آغاز خواهد شد و البته مثلث هاشمی-روحانی-خاتمی به خوبی از این امر آگاه است.
این نبرد بزرگ تنها در صورت ورود نیروهای جامعه مدنی در حمایت از مثلث فوق می تواند به نفع طرفداران تغییر تمام شود و پروژه تبدیل کردن روحانی به یک رئیس دفتر را خنثی کند.
دکتر شاهین دادخواه
مشاور سابق شورایعالی امنیت ملی
جز اعضا مذاکرهکننده تیم هسته ای دکتر حسن روحانی
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید