عصرایران؛ مصطفی داننده- شرایط اقتصادی کشور به سامان نیست. همه منتظر هستند تا اقتصاد‌دان‌های تیم رئیسی کاری برای وضعیت معیشت مردم کنند. البته انصاف نیست که از آنها انتظار معجزه داشت اما می‌شود از این تیم و شخص رئیس جمهور پرسید که چرا وضع کشور هر روز بدتر از دیروز می‌شود و ما شاهد کاهش قیمت‌ها نیستیم؟

این تیم در زمان حسن روحانی هر روز یک ایده اقتصادی از خود ارائه می‌داد و می‌گفت اگر دولت بخواهد مشکلات به راحتی حل می‌شود. به طور مثال وزیر کار و رفاه اجتماعی دولت سیزدهم در زمان ریاست جمهوری روحانی گفته بود:« بانک مرکزی به راحتی آب خوردن می تواند دلار را به ۱۵ هزارتومان برساند.»

حالا چه اتفاقی افتاده است که امروز دلار در آستانه رسیدن به ۳۰ هزار تومان است و سفره مردم هر روز کوچک تر از دیروز می‌شود.

مردم تصور کردند با آمدن رئیسی و تیم او مشکلات بورس بر چشم برهم زدنی حل خواهد شد. قاضی زاده که الان معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید است و در انتخابات نامزد ریاست جمهوری بود، می‌گفت که می‌شود «سه روزه مشکلات بورس را حل کرد!» خوب وزیر اقتصاد برای چند ساعتی به دفتر معاون آقای رئیسی بروند و معجون سه روزه را به دیگ بورس بریزند تا تلخی این بازار، شیرین شود.

تیم اقتصادی دولت به کنار، وزارت خارجه با مذاکرات هسته‌ای به گونه‌ای برخورد می‌کند که گویا ک ریال ایران به ۲۸ هزار دلار امریکا رسیده است. مشکلات اقتصادی مردم را نگاه کنید و سریعتر به پشت میز مذاکره بروید و تکلیف برجام را معلوم کنید. تا کی باید معطل این توافق‌نامه بمانیم. حالت اعدامی‌هایی را پیدا کرده‌ایم که هر شب به اتاق قرنطینه می‌روند تا اعدام شوند و بعد از لغو حکم دوباره به سلول بر می‌گردند.

مذاکره کنندگان محترم هسته‌ای و اعضای دولت به این نکته توجه کنید که اگر برجام به همین صورت در کُما بماند، خم به ابروی مردم آمریکا و اروپا نمی‌آید ولی کمر مردم ایران زیر بار فشار اقتصادی می‌شکند. یک بار محمد رضا رحیمی معاون اول احمدی‌نژاد گفته بود ما اخم کنیم خودروسازی فرانسه از هم می پاشد و تحریم ها اثر ندارد. کافی است قیمت اتومبیل های فرانسوی مونتاژ ایران را قبل و بعد آن اخم مقایسه کنیم!

مجلس که کاری به معیشت مردم ندارد و به دنبال صیانت فضای مجازی و حیوانات خانگی است و تنها امید به دولت است که رئیس آن در این مدت با حضور در بین مردم با مشکلات آنها روبرو شده است. در یکی از این سفرها او در گفت‌وگو با کارگران از حقوق‌شان پرسید. کارگران گفتند که ۴ میلیون، ۳ میلیون ۷۰۰ هزار تومان، ۴میلیون ۸۰۰ و حتی ۲ میلیون تومان.

 آقای رئیس جمهور می‌دانید که نمی‌شود با این میزان حقوق یک خانواده را اداره کرد. لطف کنید هرچه زودتر به هر طریقی که خودتان می‌دانید، فکری به حال سفره زندگی مردم کنید که سفره به اندازه یک دستمال یزدی کوچک شده است.