روزی اسدالله لاجوردی در حسینه ی زندان اوین در حال سخنرانی برای زندانیان بود، ناگهان خبری را در گوشی به اطلاع او می رساند و او بر افروخته بر می خیزد و می گوید به تلافی موشک های شوروی که امروز عراقی ها بر سر ایران ریخته اند ما امشب ۱۰ نفر از جاسوسان شوروی را اعدام می کنیم. آن شب فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، فاتح عملیات جنوب و شکستن محاصره آبادان و فرمانده یگان های کماندویی ویژه، یکی از فرماندهان نیروی زمینی ارتش و فاتح قصر شیرین به همراه ۶ غیر نظامی دیگر از حزب توده اعدام می شوند. روندی که سال ها بعد کشتار سیاه تابستان ۶۷ را رقم زد. در آن سال هم به تلافی حمله ی نیروهای موسوم به مجاهدین خلق، بخش زیادی از زندانیان اعدام شدند (حتی آنانی که وابستگی به این جریان نداشتند اعدام شدند. البته باید در این میان نکات بسیاری وجود دارد که این مقال مکان مناسبی برای بررسی آن نیست ).
اما امروز…
۱۶ نفر به تلافی عملیات تروریستی در مرز های ایران اعدام می شوند. مساله این است که حاکمیت در این موقعیت با قرار دادن اعدام در مقابل تروریست تلاش می کند مخالفان اعدام را خلع سلاح کند اما نکته ی مهم آن است که ما تروریسم را بیشتر و یا کمتر محکوم نخواهیم کرد. این اعدام ها و اعدامی که در کردستان صورت گرفته است نشان می دهد که فعالین ضد اعدام باید تلاش های بیشتر و منسجم تری را انجام دهند تا این کشتار حکومتی پایان یابد.
کامیار بهرنگ