شهادت «کارشناسان» در دادگاه حمید نوری: در اصالت فتوای خمینی شکی نیست

جمعه, 27ام اسفند, 1400
اندازه قلم متن

جلسه هفتاد و پنجم از دادگاه رسیدگی به اتهامات حمید نوری دادیار سابق قوه قضاییه و کشتار جمعی زندانیان سیاسی در زندان گوهردشت در تابستان ۱۳۶۷ روز ۲۶ اسفندماه ۱۴۰۰ برگزار شد.

در این جلسه «روزبه پارسی» و «یان پریه» با عنوان «کارشناسان» این پرونده شهادت خود را به هیات دادستانی ارایه کردند.

نام روزبه پارسی در کیفرخواست حمید نوری درجه شده است. او سرپرست برنامه خاورمیانه و آفریقای شمالی موسسه امور بین‌الملل سوئد است و حمید نوری در بخشی از دفاعیات خود به مواضع او به عنوان کارشناس استناد کرده است.

روزبه پارسی در معرفی خود گفت که کارشناس تاریخ ایران است و چهار سال برای اتحادیه اروپا کار کرده است. او گفت که از دهه نود تا به حال در مورد ایران تحقیق می‌کند.

بخشی از سوالاتی که توسط هیات رسیدگی به پرونده حمید نوری از روزبه پارسی پرسیده شد به جنگ ایران و عراق، ماهیت سازمان مجاهدین خلق و دلایل تقابل حکومت ایران با این سازمان مرتبط بود.

اعضای دادستانی همچنین درباره عملیات مرصاد یا فروغ جاویدان و نقش حکومت وقت عراق در آن و اصالت فتواهای صادر شده توسط آیت‌الله خمینی برای اعدام زندانیان سیاسی سوالاتی پرسیدند.

روزبه پارسی ابتدا با اشاره به اینکه حکومت ایران ضمن رهبری جامعه با نگرش اسلامی، تلاش کرد نقش‌ها و ایدههای مذهبی خاص خود را «به صورتی مدرن» در توضیح ماهیت و نقش ولایت فقیه گفت: « این نوعی قیمومیت است که عالمی عهده دار آن شده و قیم تمام جمعیت و ملت می‌شود. به این صورت سیستم ایران به دو قسمت تقسیم می‌شود که در یک طرف آن ولی فقیه به تنهایی قرار دارد.»

به گفته این شاهد «خمینی مرجع یک قدرت زمینی شد و از لحاظ سیاسی نیز رقبای خود را کنار زد.» او از انقلاب ۱۳۵۷ ایران با عنوان «انقلاب شاعرانه و عاشقانه» یاد کرد و گفت قصد انقلابیون «جایگزین کردن یک سیستم خوب به جای یک سیستم بد بود، اما گفته نمی‌شد که این اتفاق قرار است چگونه رخ دهد.»

او با اشاره به نقض گسترده حقوق زنان ایران پس از انقلاب آن را « از تحولات» دیگر پس از انقلاب نامیده و گفت جمهوری اسلامی زنان را «ناقص العقل» می‌خواند.

روزبه پارسی همچنین به نقش کمیته‌های انقلاب در کنترل جامعه گفت که این نهادها نزدیکترین نهاد به بدنه جامعه ایران بودند که با حضور در هر منطقه و محله ای، «در را برای دست درازی‌های مختلف باز کرده بودند.»

او گفت عموما سیستم‌های انقلابی تلاش می‌کنند نظام قضایی و سیاسی را به دست بگیرند و دیسیپلین ایجاد کنند و حکومت ایران هم از همین الگو تبعیت کرد : «معلم‌ها اخراج شدند و حکومت تلاش کرد دکترین خود را بچه‌ها نشان دهد. علاوه بر این تلاش شد تا عملا وارد خانه تمامی مردم شوند و آنجا حکومت کنند.»

روزبه پارسی سازمان مجاهدین خلق از گروه‌های سیاسی مخالف جمهوری اسلامی «پدیده عجیبی از اسلام‌گرایی و سوسیالیسم» توصیف کرد که «فازهای مختلفی را در ایدئولوژی خود طی کرده است.»

به گفته آقای پارسی آنها به شکلی از «کیش شخصیت» تبدیل شدند که خیلی با اسلام گرایان فرق داشتند، اما در اساس با فقها در تشکیل دولت اسلامی هم نظر بودند.

 به گفته این کارشناس «کمبود و نبود آموزش مذهبی میان اعضای سازمان مجاهدین» موجب شد بزرگترین اختلاف میان اسلام گرایان با این سازمان به وجود بیاید.

روزبه پارسی همچنین از  نقش گروه های چپ مانند حزب توده ایران و نگاه خمینی به آنها سخن گفت و تایید کرد که بنیانگذار انقلاب ایران تا قبل از این که رهبری او زیر سوال برود «به آنها فرصت داد، اما بعدا آنان را تحمل نکرد و کنارشان زد.»

با این‌همه روزبه پارسی خمینی را فردی «انعطاف ناپذیر» خواند .

او اصالت فتوا یا حکم خمینی را «بی‌تردید درست» خواند و گفت که شواهد واصحی وجود دارد که این فتوا توسط آیت‌الله خمینی صادر و نوشته شده است و آن را «واکنشی به عملیات نظامی مرصاد یا فروغ جاویدان » خواند.

روزبه پارسی در مورد فتوای دوم گفت برداشتش این است که حکم دوم وجود داشته و مربوط به «مرتد»ها بوده است.

روزبه پارسی ضمن تایید اعدام های تابستان ۶۷ گفت تفاوت این اعدام‌ها در این بود که این افراد (زندانیان اعدام شده)‌ محکومیت و حبس خود را گذرانده بودند و قرار بود آزاد شوند. اما آنها را بدون این که دوباره جرمی مرتکب شده باشند، بار دیگر قضاوت کردند.

شاهد دوم این جلسه دادگاه یان یرپه، یکی دیگر از کارشناسان این پرونده، بود. این کارشناس توضیح داد که پروفسور علم شناخت اسلام است و شش سال در این زمینه کار کرده است. او گفت علاقه خاصی به زبان مذهبی در محافل سیاسی داشته و کتاب‌های درسی نوشته که هم اینک در مدارس تدریس می شوند. این شاهد به توضیح سیستم قضایی مذهبی در ایران پرداخت.

نکته مهم در مورد این شاهد این است که کتاب خاطراتی از وقایع سال ۶۷ دارد. او همان زمان از طریق منابع ایرانی – عمدتا رسانه های گروهی بین المللی – از صدور فتوا و وقوع اعدام ها مطلع شد و آنها را پی گیری کرد. شاهد گفت درهمان زمان گزارش‌های روزانه را مطالعه و یادداشت می‌کرد، اما زمان دقیق آن را به خاطر نیاورد.

یان یرپه صحت صدور فرمان اعدام زندانیان از سوی خمینی تایید کرد و آن را «فتوا»یی خواند که دو روز بعد از عملیات مرصاد یا فروغ جاویدان صادر شد. او از آیت الله منتظری و چند آیت الله دیگر بعنوان مخالفظن این فتوا نام برد. او گفت حتی چندین تن از طرفداران منتظری و مخالفین این اقدام اعدام شدند. او گفت فتوای خمینی باعث اعدام بسیاری از انسان ها شد.

او گفت نمی تواند تضمینی بدهد که فتوا دستخط خود خمینی باشد، اما اگر نبود چنین تاثیری نمی گذاشت و چنین اتفاقاتی نمی افتاد.

یان یرپه در مورد صحت فتوای دوم گفت در اسناد و کتاب هایش به چیزی در مورد آن برنخورده است.

یان یرپه درباره ماهیت فتوا توضیح داد که فرمانی از سوی یک رهبر «در زمان غیبت امام دوازدهم شیعیان» است که براساس ماده پنجم قانون اساسی ایران، صدور آن قانونی است. شاهد گفت از نظر دینی «فتوا» از احکام صادر شده یک دادگاه، قوی تر و جدی تر است. او گفت فتوادهنده، نماینده امام غایب است.

جلسه بعدی دادگاه بنا بود امروز جمعه بیست و هفتم اسفند ۱۴۰۰ با شهادت عبدالرضا شهاب شکوهی در استکهلم برگزار شود که به دلیل بیماری یکی از اعضای دادگاه به تعویق افتاد.


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.