نمونههای سایت تورقوزآباد نشان میدهد که مواد رادیواکتیو با فعالیتهای ۲۰ سال پیش شبکه عبدالقدیر خان در ایران مربوط است
رد ذرت اورانیوم در مراکز اعلامنشده ایران به همکاری شبکه قاچاق هستهای عبدالقدیر خان با حکومت ایران بر میگردد-ویکیپدیا
نشست شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی، دوشنبه هفته آینده کار خود را در وین، پایتخت اتریش، شروع میکند و پرسشهای بیپاسخ آژانس درباره منشا اورانیوم غنینشده در سایتهای از پیش اعلام نشده در ایران، از جمله موضوعات مورد بحث در این نشست خواهد بود.
خبرگزاری بلومبرگ، پنجشنبه ۱۲ خردادماه در گزارشی نوشت دیپلماتهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی در حال بررسی این موضوعاند که چگونه به همکاریهای پیشین شبکه قاچاق هستهای عبدالقدیر خان، پدر برنامه تسلیحات اتمی پاکستان، با حکومت ایران و یافتن ذرات اورانیوم در سه مرکز هستهای اعلام نشده، از جمله در انبار تورقوزآباد، در جنوب غربی تهران، واکنش نشان دهند.
بلومبرگ، به نقل از چند دیپلمات و مقام سابق در آژانس بینالمللی انرژی اتمی، نوشت رد ذرت اورانیوم در مراکز اعلامنشده ایران به همکاری شبکه قاچاق هستهای عبدالقدیر خان با حکومت ایران بر میگردد.
به نوشته بلومبرگ، همین امر نشان میدهد که چرا برخی از کشورهای عضو آژانس، ادعای مقامهای حکومت ایران مبنی بر «صلحآمیز بودن فعالیتهای اتمی ایران» را باور نمیکنند.
بررسی چگونگی روابط حکومت ایران با عبدالقدیر خان، برای مدت ۱۲ سال موضوع تحقیق بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی بود.
این تحقیقات تنها زمانی پایان یافت که ایران توافقنامه سال ۲۰۱۵ موسوم به « برجام» را امضا کرد و جایگاه آژانس را به عنوان «نهاد ناظر» بر چگونگی اجرای موافقتنامه «برجام» پذیرفت.
حال پس از گذشته نزدیک به هفت سال، بار دیگر نام شبکه قاچاق عبدالقدیر خان در پیوند با مراکز اعلام نشده هستهای ایران مطرح شده است.
از عبدالقدیر خان، به عنوان پدر برنامه تسلیحات اتمی پاکستان نام میبرد. قدیر خان اکتبر سال گذشته در اسلامآباد درگذشت – AFP
یکی از دیپلماتهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی، بدون ذکر نام، به خبرگزاری بلومبرگ گفت بررسیهای فنی نمونههای به دست آمده در انبار «تورقوزآباد»، نشان میدهد که مواد رادیواکتیو شناسایی شده به طور قطع با فعالیتهای ۲۰ سال پیش شبکه قاچاق هستهای عبدالقدیر خان در ایران مربوط است.
بر پایه دادههای یک گزارش داخلی آژانس که به دست خبرگزاری بلومبرگ رسیده است، شبکه قاچاق هستهای عبدالقدیر خان، حکومت ایران را در تامین سانتریفیوژ، تجهیزات الکترونیکی لازم و سامانههای انتقال گاز اورانیوم کمک کرد.
بلومبرگ در بخش دیگری از گزارش روز پنجشنبهاش نوشت ناتوانی مقامهای جمهوری اسلامی در توجیه چرایی یافتن ذرات اورانیم در مراکز اعلام نشده، دیپلماتهای حاضر در نشست هفته آینده شورای حکام را زیر فشار قرار داده تا پیشنویس قطعنامهای در محکومیت عدم شفافیت ایران را ارایه دهند.
براساس پیشنویس قطعنامه پیشنهادی آمریکا و سه کشور اروپایی آلمان، فرانسه و بریتانیا ایران به «همکاری نکردن نظامند» با آژانس بینالمللی انرژی اتمی متهم است.
امری که در آینده میتواند زمینهای برای ارجاع دوباره پرونده ایران به «شورای امنیت» سازمان ملل و بازگشت تحریمهای بینالمللی را فراهم کند.
به نوشته بلومبرگ، یافتههای آژانس گویای این واقعیت است که حکومت ایران تنها بعد از دریافت «کمک گسترده» شبکه قاچاق هستهای عبدالقدیر خان توانست برنامه اتمی خود را توسعه دهد.
روز چهارشنبه، موسسه «علوم و امنیت بینالمللی» در گزارشی نوشت ایران از آستانه موسوم به «گریز هستهای» عبور کرده است و در حال حاضر آنقدر ذخایر اورانیوم با غنای ۶۰ درصدی در اختیار دارد که میتواند تنها در ظرف سه ماه، مواد لازم برای ساخت چهار بمب اتمی را فراهم کند.
با این همه بلومبرگ در پایان گزارش خود به آخرین ارزیابی آژانسهای اطلاعاتی ایالات متحده اشاره میکند که حکومت ایران، به رغم سالها همکاری با شبکه قاچاق هستهای عبدالقدیر خان، توسعه ابعاد نظامی برنامه اتمی خود را در سال ۲۰۰۳ متوقف کرد.
از: ایندیپندنت