اعلامیه ۶ سازمان سیاسی جمهوری خواه با عنوان “پروژه رهبرتراشی، راه رهائی مردم از شر جمهوری اسلامی نیست!” با تهدیدها، فحاشی ها و تخریب های سلطنت طلبان مواجه شد. این برخوردها بار دیگر فرهنگ مخرب سلطنت طلبان را به موضوع روز تبدیل کرد. گرچه این برخورد تازگی ندارد و سال ها است ما شاهد این برخوردها هستیم.

سلطنت طلبان پایگاه اجتماعی و نیروی عملیاتی رضا پهلوی هستند. رضا پهلوی مدعی دموکراسی است. بهمین خاطر لازم است سلطنت طلبان را بشناسیم و به این سئوال جواب دهیم که آیا آن ها نیروی دموکراسی هستند و می خواهند ساختارها و مناسبات دموکراتیک را در کشور مستقر کنند؟ یا بدنبال احیاء حکومت سلطنتی اقتدارگرا هستند؟ از نوع حکومت رضا شاه و محمدرضا شاه. آیا رضاپهلوی مدعی دموکراسی می تواند با سلطنت  طلبان پایه گذار حکومت دموکراتیک باشد؟

برای پاسخ به این سئوال لازم نیست منتظر فردای بعد از جمهوری اسلامی بمانیم تا ببنیم آن ها چگونه عمل خواهند کرد. امروز با سنجش ادبیات و عملکرد  این نیرو، می توان پاسخ روشن به آن سئوال داد. ادبیات و عملکرد این نیرو، نشانگر نوع حکومتی است که آن ها فردا می خواهند بسازند.

سلطنت طلبان طی چند دهه گذشته، حود را به این صورت شناسانده اند:

ـ خواهان بازگشت سلطنت مطلقه هستند. الگوی آن ها حکومت رضاشاه و محمدرضاشاه است.

ـ اکثر سلطنت طلبان ادبیات لمپنی دارند و با این ادبیات با منتقدین و مخالفین برخورد می کنند.

ـ سلطنت طلبان نقد را بر نمی تابند و منتقدین را دشمن به حساب می آورند و آن ها را تهدید و تخریب می کنند.

ـ این نیرو به پلورالیسم سیاسی اعتقاد ندارد و تمامیت گرا است. برخورد آن ها مشابه این شعار حزب الهی ها است: “حزب فقط حزب الله، رهبر فقط روح الله”. حزب سلطنت طلبان از جنس حزب رستاخیز و رهبر آن ها رضا پهلوی است. آن ها شاه الهی  هستند و از جنس حزب الهی های جمهوری اسلامی.

ـ برای سلطنت طلبان همکاری با دیگر نیروهای سیاسی مطرح نیست. چونکه سلطنت مطلقه می خواهند. یعنی حکومت ارثی و امادام العمر.

ـ رابطه سلطنت طلبان با رضا پهلوی، رابطه شاه ـ رعیت است نه رابطه شهروند و حکومت. رابطه مشابه خامنه ای و حزب الهی ها.

با این تعاریف، به یقین می توان گفت که سلطنت طلبان نیروی دموکراسی نیستند، بلکه در جایگاه پیاده نظام حکومت سلطنتی مطلقه قرار دارند.

جزمیت سلطنت طلبان 

در طی چهار دهه گذشته اکثر نیروهای سیاسی تحولات فکری و سیاسی را گذرانده، به اهمیت و ضرورت  دموکراسی پی برده و به این دریافت رسیده اند که کشور ما بدون تامین دموکراسی قادر نخواهد شد که برعقب ماندگی خود غلبه کند، فرآیند گذار از جامعه سنتی به جامعه مدرن را طی نماید و گام در راه توسعه پایدار بگذارد. باور به دموکراسی بسترساز تغییر فرهنگ سیاسی نیروهای سیاسی شده و مناسبات بین ان ها را تغییر داده است. اما سلطنت طلبان در همان جایگاه خود باقی مانده و فرهنگ انحصارطلبی، نفی دیگران، فحاشی، تهدید و تخریب را حفظ کرده اند و به آن هم افتخار می کنند.

در سال های گذشته نسل جدیدی به سلطنت طلبان رو آورده اند. از جمله فرشگردی ها. این انتظار وجود داشت که نسل جدید از آن فرهنگ فاصله بگیرد و با تعامل، با منطق و احترام به حقوق دیگران برخورد کند. اما  اکثر آن ها از همان فرهنگ دیرینه سال سلطنت طلبان پیروی کرده و گاه تندتر و سرکوب گر از آن ها برخورد می کنند.

تخریب چهره های جمهوری خواه

سلطنت طلبان علاوه بر تخریب احزاب و سازمان های سیاسی جمهوری خواه، بطور سازمان یافته به تخطئه چهره های محبوب جمهوری خواه روی آورده اند. آن ها با این تخریب ها می خواهند صحنه سیاسی کشور را از چهره های محبوب و مردمی خالی کنند تا رضا پهلوی را به عنوان تنها آلترناتیو به مردم ایران تحمیل کنند.

رضاپهلوی و سلطنت طلبان 

پایگاه اصلی رضاپهلوی، سلطنت  طلبان هستند. رضا پهلوی مدعی دموکراسی است و با پرچم دموکراسی به میدان آمده است. اما دموکراسی متکی بر فرد نیست، بلکه پایه آن نیروهای دموکرات، احزاب سیاسی و جامعه مدنی قدرتمند است. بارها از رضا پهلوی خواسته شده است که اگر واقعأ باورمند به دموکراسی است، حساب خود را از سلطنت طلبان جدا کند، رسمأ و علنأ از آن ها تبری جوید و در مقابل فرهنگ لمپنی بایستد. چرا که سلطنت طلبان نیروی دموکراسی نیستند. ولی او وقعی به این خواست نگذاشته و هم چنان به این نیرو متکی است. برای جریان های دموکراتیک، مبنای قضاوت عمل است نه ادعا. بهمین خاطر آن ها به رضاپهلوی اعتماد نمی کنند و ادعای دموکراسی خواهی او را زیر سئوال می برند.

* یکی از سلطنت طلبان به نام رضا احمدی که ویدئوی سخنان او در شبکه های اجتماعی پخش شده است، می گوید: سه پادشاه خط قرمز ما است. اگر کسی پای خود را از این خط قرمز بیرون بگذارد، قلم پایش را می شکنیم و داندانهایش را خرد می‌کنیم.

از: سایت به پیش