به گزارش جرس، عبدالرضا قنبری معلم زندانی یکشنبه به زندان برازجان منتقل شد. این تبعید در حالی بطور ناگهانی صورت می گیرد که در حکم وی نامی از زندان برازجان برده نشده است.
سکینه حبیبی، همسر عبدالرضا قنبری با ابراز ناراحتی از تبعید غیرقانونی همسرش به زندان برازجان به «جرس» می گوید: “اصلا تبعید در حکمش نبوده است، اما بعد از پیگیری گفتند که حکم ابهام داشته و نهایتا هم او را به زندان برازجان منتقل کردند. این در حالی است که در دادگاه تجدیدنظر حکم تبعیدش به ده سال حبس در تبعید کاهش پیدا کرد اما در همان زندانی که در حبس است باید ده سال را بگذراند با این وجود، باز او را منتقل کردند. سوال ما این است که اصلا نامی از زندان برازجان در حکم برده نشده است پس چگونه او را به آنجا منتقل کرده اند؟”
وی ادامه می دهد: “روز یکشنبه به من زنگ زدند و گفتند سیصد هزار تومان هم برای هزینه انتقالش ببرم و تحویل دهم. حتی به خود او هم از قبل خبر ندادند و فقط صداش کرده اند که باهات کار داریم، بعد از آن او را بدون اینکه بگذارند لباس و وسایل شخصی اش را بردارد منتقل کرده اند. همسرم از زندان برازجان هم زنگ زد گفت لباس و وسایل شخصی ندارد. من هم که نمی توانم برایش ببرم. زندان برازجان هم که مثل اوین نیست که بچه ها همه با هم یکی بودند و همدیگر را کمک می کردند و در برازجان تنهاست. در واقع در برازجان بند سیاسی ندارد و با زندانیان عادی نگهداری می شود. ظاهرا یکی دیگر از زندانیان هم چند وقت پیش به آنجا منتقل شده است.”
عبدالرضا قنبری تنها زندانی سیاسی نیست که در روزهای اخیر به زندانی دیگر منتقل شده است، پیش از او محمدرضا سیف‌زاده پزشکان از زندانیان سیاسی دهه شصت جهت اجرای حکم ده سال حبس در تبعید خود روز چهارشنبه ۲۱ شهریور به زندان برازجان منتقل شده است. این زندانی سیاسی که در سال نود بازداشت شده است به ریاست قاضی پیرعباسی به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری در تبعید محکوم شد. خانواده وی پس از تبعید او با مشکلات زیادی مواجه شده اند که تاکنون پیگیری هایشان برای بازگشت او نیجه نداشته است.
قنبری که از بازداشت شدگان عاشورای ۸۸ است که سابقه ۱۶ سال تدریس در حوزه ادبیات فارسی در آموزش و پرورش و دانشگاه را دارد و دارای تحقیقات و مقالات متعددی در این زمینه است. حکم اعدام وی پس از تجدید دادرسی به ۱۵ سال زندان در تبعیدگاه برازجان تغییر یافت، حکمی که در شهریور ماه سال جاری در دادگاه تجدید نظر به ۱۰ سال زندان تغییر یافت.
خانم قنبری می گوید: “پس از سه سال و نیم درخواست تجدیددادرسی، حکم اعدام همسرم نقض شد و مجددا دادگاه جدید تشکیل دادند و حکم پانزده سال حبس تعزیری در زندان برازجان صادر کردند که در تجدید نظر این حکم به ده سال حبس در تبعید کاهش یافت و اصلا نامی از زندان برازجان نیامده است. همان زمان به قاضی تجدیدنظر هم گفتم که اگر او را به زندان برازجان تبعید کنند برای ما همان حکم قبلی را دارد.”
به گفته خانم قنبری، عبدالرضا قنبری سابقه پانزده سال خدمت در آموزش و پرورش دارد و اصلا فردی سیاسی نبوده که به اتهام وابستگی به سازمان و حزب بازداشتش کردند. او معلم و فرهنگی است. اما روز عاشورا یک تماسی با او گرفته می شود و درباره شلوغی و درگیری می پرسند وهمسرم هم تلفن را قطع می کند. اینکه تلفن از طرف چه کس یا کسانی بوده و یا کسی که ایمیل زده چه هدفی داشته است تنها می دانم همسر من هیچ گناهی ندارد و تمام زندگی اش را پای کار فرهنگی گذاشته است.
همسر این معلم دربند ادامه می دهد: “بعد از تبعید همسرم از طریق دادستانی پیگیری کردم اما گفتند ارتباطی با آنها ندارد و دست اجرای احکام است. اجرای احکام هم می گوید حبس در تبعید منظور همان برازجان است! وقتی گفتم پس چرا نامی از زندان برازجان برده نشده می گوید منظور همان است! بجز ما، وکیل هم از این انتقال تعجب کرد.”
وی سپس به مشکلات جسمانی همسرش اشاره کرده و خاطرنشان می کند: “برای مشکلات کلیوی اش هم پیگیر بودیم و قرار بود که تحت درمان قرار بگیرد اما با انتقال او به برازجان نمی دانم الان چه وضعیتی دارد و چطور باید درمانش را ادامه دهد؟”
همسر عبدالرضا قنبری در پایان می گوید: “بچه هایم مدرسه می روند و برازجان خیلی دور است و نمی توانیم به آنجا برویم. یک روز کامل رفت و یک روز کامل برگشت است. چطور می توانیم برویم؟ جدای سه روز معطلی هزینه ها هم بسیار بالاست و اصلا در توانایی مالی ما نیست. شرایط من را تک تک مسئولین می دانند و می دانند کسی را ندارم که پیگیر پرونده باشد و کمک مالی کند. بخاطر همین مشکلات خود همسرم گفت تا عید نیایید و نگران ماست. بچه ها هم که بیشتر از من ناراحت هستند و کاری جز تحمل نمی توانند کنند. به مسئولین گفتم اگر می خواهید زندانش را زیاد کنید و در همین اوین باشد تا بچه ها حداقل ماهی یکبار بتوانند پدرشان را ببینند. بخدا این ظلم مضاعف به بچه هاست…”
ساحل قنبری، دختر این معلم دربند در نامه ای به پدرش نوشته است که امروز یکی از آن روزهایی است که تو کنار من نیستی. هر وقت دلم برایت تنگ می شود نامه می نویسم و یا به ساعت آبی رنگی که برای تولدم خریدی نگاه می کنم تا ببینم زمان چقدر سریع می گذرد و تو کنارم نیستی و من روز به روز بزرگتر می شوم و قد می کشم…. تلویزیون به مناسبت روز پدر برنامه های شادِ زیادی داشت و من نتوانستم نگاه کنم چون همش، بچه هایی را نشان می داد که به پدرشان گل می دادند و یا تبریک می گفتند و شاد و خوشحال بودند. اصلا به فکر ما بچه هایی که پدرمان کنارمان نیست نبود، برای همین من خیلی ناراحت شدم و تلویزیون را خاموش کردم…من فقط یک آرزو دارم و آن این که تو بیایی و برای همیشه کنارم باشی…
گفتنی است، زندان برازجان به علت امکانات بسیار پایین و شرایط بهداشتی بسیار بد مشکلات زیادی را برای زندانیان سیاسی در کنار زندانیان عادی بوجود آورده است و بند زندانیان سیاسی در این زندان وجود ندارد.
پیش از این عبدالفتاح سلطانی، عضو کانون مدافعان حقوق بشر و عضو هیات مدیره کانون وکلای دادگستری نیز از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی به تحمل ۱۳ سال حبس تعزیری در تبعید به زندان برازجان محکوم شده بود.
مژگان مدرس علوم
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید