با اینکه بیشترین درصد کارجویان کشور را جوانانی تشکیل می‌دهند که پس از تحصیلات دانشگاهی متقاضی کار هستند، اما در سال‌های اخیر بالا‌ترین نرخ بیکاری در گروه سنی ۱۵ تا ۲۹ سال بوده که بین ۲۰ تا ۴۶ درصد برای مردان و زنان در نوسان است.
به گزارش خبرنگار مهر، بررسی وضعیت نرخ بیکاری جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله و ۱۵ تا ۲۹ ساله کشور در فاصله سال‌های ۸۴ تا ۹۰ نشان می‌دهد که این نرخ از ۲۳ و ۸ دهم درصد برای گروه سنی ۱۵ تا ۲۴ ساله در بهار سال ۸۴ به ۲۵ و ۷ دهم درصد در بهار سال ۹۰ افزایش یافته است.
همچنین نرخ بیکاری برای جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله نیز نشان می‌دهد با وجود برخی نوسانات و کاهش‌های اتفاق افتاده در برخی فصول سال‌های ۸۴ تا ۹۰ این نرخ همچنان بین ۱۸ تا ۲۳ درصد باقی مانده است.
از سویی همواره جمعیت زنان جویای کار در فصول مختلف سال‌های ۸۴ تا ۹۰ دارای نرخ‌های بیکاری بالا‌تر و قابل توجه تری نسبت به مردان بوده‌اند و از متوسط ۳۰ درصد در ابتدای سال ۸۴ به بیش از ۴۵ درصد در فصول مختلف سال ۹۰ افزایش یافته است که این موضوع نشان دهنده افزایش تلاش زنان برای ورود به بازار کار و از سویی ناتوانی بازار نسبت به جذب زنان متقاضی اشتغال است.
افزایش توجه زنان برای ورود به بازار کار
توجه به این مطالب به این دلیل اهمیت می‌یابد که دولت در فاصله سال‌های اخیر به ویژه پس از سال ۸۹ مدعی ایجاد ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار فرصت جدید شغلی در کشور شده است که با این وجود باید از میزان بیکاران مرد و زن در رده‌های سنی اصلی متقاضی اشتغال یعنی ۱۵ تا ۲۴ سال و ۱۵ تا ۲۹ سال کاسته می‌شد، اما آمار‌ها تحقق این خواسته را نشان نمی‌دهند.
نگاه دیگر به مسئله بالا بودن نرخ بیکاری جوانان رده سنی ۱۵ تا ۲۹ ساله کشور در فاصله سال‌های ۸۴ تا ۹۰ نیز نشانگر این موضوع است که اساسا به دلیل تمرکز کارجویان کشور در این دوره سنی، مجموعه تلاش‌های دولت باید در ایجاد فضاهای شغلی برای کارجویان جوان کشور متمرکز شود.
زنان در سال‌های اخیر سهم بیشتری از بیکاری را در کشور داشته‌اند که می‌توان برخی دلایل آن را در اولویت دادن بنگاه‌ها و کارفرمایان در جذب کارجویان مرد، عدم تمایل اکثریت زنان به انجام مشاغل فیزیکی و یا عدم جذب آنان در برخی دیگر از رشته‌هایی که صرفا مردان می‌توانند آن مشاغل را انجام دهند، جستجو کرد.
نرخ بیکاری جوانان؛ همیشه دورقمی!
با این حال آمارهایی که مرکز آمار ایران در فاصله سال‌های ۸۴ تا ۹۰ در زمینه وضعیت نرخ بیکاری کارجویان رده سنی ۱۵ تا ۲۹ سال ارائه کرده است و همچنین آمارهای بیکاری مردان و زنان؛ صرفا با ۱ ساعت کار در هفته محاسبه و اعلام شده است که خود این مسئله می‌تواند این احتمال را به وجود آورد که در صورت تغییر تعریف شاغل از بیکار، آمار‌ها به شدت نسبت به میزان فعلی آن افزایش یابد.
به صورت کلی آمار‌ها نشان می‌دهد که هیچگاه در فاصله سال‌های ۸۴ تا ۹۰ نرخ بیکاری کل برای مردان و زنان در فصول مختلف سال کمتر از ۲۰. ۳ درصد نبوده است و فقط در یک مورد مرکز آمار ایران نرخ بیکاری مردان و زنان ۱۵ تا ۲۴ ساله را در بهار سال ۸۹ به میزان ۱۴و ۶ دهم درصد اعلام کرد.
همچنین در برخی فصول مانند بهار ۸۹ نیز نرخ بیکاری زنان ۱۵ تا ۲۹ ساله با افزایشی چشمگیر به ۴۶. ۵ درصد رسید. این نرخ در پاییز همان سال به میزان ۴۲ و ۳ دهم درصد بود. نرخ بیکاری کارجویان ۱۵ تا ۲۴ ساله در پاییز ۹۰ به میزان ۴۵ و ۸ دهم درصد اعلام شده است.
افزایش بیکاری زنان به ۴۶ درصد
این نرخ‌ها در حالی اعداد بزرگی را نشان می‌دهند که دولت طی سال‌های اخیر همواره اعلام کرده است توانسته فرصت‌های اشتغال زایی میلیونی را در کشور ایجاد کند.
با این حال اشتغال و مسئله بیکاری جوانان؛ در حال حاضر بزرگ‌ترین دغدغه و موضوعی است که ذهن بیشتر خانواده‌های ایرانی را به خود مشغول کرده است.
همچنین بی‌میلی کارفرمایان نسبت به جذب جوانانی که هنوز شانس ورود به بازار کار و یا تجربه آن را پیدا نکرده‌اند نیز خود به عنوان معضل جدیدی در این بخش تبدیل شده است. به عبارتی امروز با شرایط نامتعادل و عرضه بیش از جد نیروی کار در مقابل تقاضا، کارفرمایان دیگر وقت و هزینه خود را بابت پذیرش نیروهای مبتدی اختصاص نمی‌دهند که نمونه‌های آن به وضوح در استخدام‌ها و جذب نیرو توسط برخی دستگاه‌ها، بانک‌ها و بنگاه‌های بزرگ مشهود است.
از: مهر
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید