۱. زانیار مرادی ۲. لقمان مرادی ۳. هوشنگ رضایی ۴. رضا ملازاده ۵. بهروز آلخانی ۶. آرمان پرویزی ۷. سیروان نژاوی ۸. ابراهیم عیسیپور ۹. محمد عبدالهی ۱۰. صابر مخلد موانه ۱۱. سیدجمال محمدی ۱۲. سیدسامی حسینی ۱۳. عبدالله سروریان ۱۴. حبیبالله لطیفی ۱۵. بختیار معماری ۱۶. سمکو خورشیدی ۱۷. مصطفی سلیمی ۱۸. رشید آخکندی ۱۹. سامان نسیم ۲۰. انور رستمی ۲۱. علی احمد سلیمان
اسامی و مشخصات کامل زندانیان سیاسی کُرد محکوم به اعدام در زندانهای ایران در انتظار اجرای این احکام
۱. زانیار مرادی
“زانیار مرادی” فرزند اقبال، ۲۱ ساله، اهل شهرستان مریوان در استان کردستان، در تاریخ ۱۴ مردادماه سال ۱۳۸۸، توسط نیروهای امنیتی اداره اطلاعات شهر مریوان بازداشت شده و به بازداشتگاه ستاد خبری اداره اطلاعات شهر سنندج منتقل شده است.
نامبرده پس از آن به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد و بعد از نزدیک به یک ماه و نیم بدون برخورداری از حق ملاقات و تماس با خانواده، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی، همراه با “لقمان مرادی” دیگر متهم پرونده، به اتهام قتل پسر امام جمعه مریوان و عضویت در حزب کومله (کومهله) دادگاهی و به اعدام محکوم شد. بعد از اعتراض این دو زندانی به احکام صادره، در تاریخ ۱۸ تیرماه سال ۱۳۹۰ پس از بررسی پرونده از سوی دیوان عالی کشور، این حکم تایید و یک روز بعد به دایره اجرای احکام زندان رجایی شهر کرج ابلاغ شد. این زندانی هماکنون در زندان رجایی شهر کرج به سر میبرد.
۲. لقمان مرادی
“لقمان مرادی” فرزند عثمان، متولد ۶۲، اهل شهرستان مریوان در استان کردستان، در تاریخ ۱۳ مردادماه سال ۱۳۸۸ توسط نیروهای اداره اطلاعات شهر مریوان بازداشت و به بازداشتگاه ستاد خبری اداره اطلاعات شهر سنندج منتقل شد. این زندانی به همراه زانیار مرادی متهم دیگر این پرونده، نزدیک به ۹ ماه در سلولهای اداره اطلاعات شهر سنندج مورد بازجویی و انواع شکنجههای فیزیکی و روحی قرار گرفته بودند. این دو زندانی سپس به زندان مرکزی سنندج منتقل و نزدیک به ۶ ماه نیز در این زندان نگهداری شدند. سپس لقمان مرادی بار دیگر به بازداشتگاه ستاد خبری اداره اطلاعات شهر سنندج منتقل شد. به گفته یک منبع نزدیک به خانواده وی “نیروهای وزارت اطلاعات آنها را تحت فشار قرار دادند که در اعترافات تلویزیونی، مسوولیت قتل پسر امام جمعه شهر مریوان را برعهده بگیرند.”
این دو زندانی در برنامه ایران تودی پرستیوی به قتل پسر امام جمعه اعتراف کرده بودند که به گفته منابع نزدیک به خانواده “این عمل تحت فشار جسمی و روحی انجام شده است.” این بار به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده و بعد از نزدیک به یک ماه و نیم بدون حق ملاقات و تماس با خانواده، در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی، به اتهام قتل پسر امام جمعه مریوان دادگاهی شده و به اعدام محکوم میشوند. بعد از اعتراض این دو به احکام صادره، در تاریخ ۱۸ تیرماه سال ۱۳۹۰ از سوی دیوان عالی کشور این حکم تایید و یک روز بعد به دایره اجرای احکام زندانی رجایی شهر کرج ابلاغ شده است.
۳. هوشنگ رضایی
“هوشنگ رضایی” اهل شهرستان نهاوند در استان همدان، در تاریخ ۲۹ خردادماه سال ۱۳۸۹، در شهر تهران توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و به بند مخصوص این وزارتخانه یعنی بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. این زندانی در اردیبهشتماه سال ۱۳۹۱، بعد از نزدیک به یک سال و نیم نگهداری در بندهای ۲۰۹ و ۳۵۰ زندان اوین، اوایل اردیبشتماه به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد.
این زندانی به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از احزاب کُردی مخالف حکومت ایران، از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اعدام محکوم شده است.
۴. رضا ملازاده
“رضا ملازاده” در تابستان ۱۳۹۰ بازداشت و به اتهام محاربه از طریق همکاری با یکی از احزاب کُردی مخالف حکومت ایران، به اعدام محکوم شد و در حال حاضر در زندان ارومیه به سر میبرد.
۵. بهروز آلخانی
“بهروز آلخانی” فرزند فارِس، متولد ۱۳۶۴، شهروند کُرد ساکن شهرستان سلماس در آذربایجان غربی، در تاریخ ۷ بهمنماه سال ۱۳۸۸، توسط نیروهای وزارت اطلاعات در شهر سلماس بازداشت شد. وی در تاریخ ۲۳ مهرماه سال ۱۳۹۰ در جلسهای چند دقیقهای با حضور وکیل تسخیری، نماینده دادستان و نماینده اداره اطلاعات شهر ارومیه، به اتهام محاربه از طریق همکاری موثر با حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) و مشارکت در قتل دادستان شهرستان خوی، در شعبه یک دادگاه انقلاب شهر ارومیه به ریاست قاضی چابک به اعدام محکوم شد. این زندانی هماکنون در زندان مرکزی ارومیه به سر میبرد و پرونده وی نیز بعد از اعتراض وکیل تسخیری، برای تجدید نظر خواهی به دیوان عالی کشور استان آذربایجان غربی ارسال شده است.
۶. آرمان پرویزی
“آرمان پرویزی” فرزند رشید، اهل شهرستان مهاباد در استان آذربایجان غربی، اواخر سال ۱۳۹۱ همراه با چند تن دیگر بازداشت گردید و در ۱۵ تیرماه سال جاری در دادگاه انقلاب رشت، به اتهام تلاش برای اقدام علیه امنیت ملی و همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت ایران به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام آرمان پرویزی روز پنجشنبه نهم آبانماه ۱۳۹۲ به نامبرده اعلام شده است. آرمان پرویزی دانشجوی رشته معماری دانشگاه رشت بوده است و این سومین زندانی کُرد است که پس از روی کار آمدن “حسن روحانی” به اعدام محکوم شده است.
۷. سیروان نژاوی
“سیروان نژاوی” شهروند کُرد ساکن بخش نلاس از توابع شهرستان سردشت در استان آذربایجان غربی، در تیرماه ۱۳۹۰، بازداشت و به اتهام محاربه از طریق همکاری با یک از احزاب کُرد مخالف حکومت ایران، به اعدام محکوم شد و در حال حاضر در زندان ارومیه به سر میبرد.
سیروان نژاوی در تاریخ ۱۴ تیرماه سال ۱۳۹۰، در شهر کرج به اتهام همکاری با یکی از احزاب کردستان (پژاک)، در ۲۳ فرودینماه ۱۳۹۱ به اتهام عضویت در این حزب، در شعبه یک دادگاه انقلاب مهاباد، به ریاست قاضی جوادیکیا محاکمه شده و بدون اینکه در جلسه دادگاه اجازه دفاع به وی داده شود، بدون داشتن وکیل تعیینی به اعدام محکوم شد. این حکم در شعبه ۳۱ دیوان عالی کشور از سوی دادگاه انقلاب مهاباد تایید و به وکیل این زندانی سیاسی ابلاغ شد.
۸. ابراهیم عیسیپور
“ابراهیم عیسیپور” شهروند کُرد ساکن بخش نلاس از توابع شهرستان سردشت در استان آذربایجان غربی، در ۱۴ تیرماه ۱۳۹۰ از سوی نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات شهر ارومیه منتقل شد. وی به همراه سیروان نژاوی دیگر متهم پرونده، پس از سپری کردن یک ماه و نیم در سلولهای انفرادی بازداشتگاه اطلاعات ارومیه به زندان مرکزی مهاباد منتقل و در شعبه یک دادگاه انقلاب این شهر به ریاست قاضی جوادیکیا در روز ۲۳ فروردین سال جاری به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت (پژاک) به اعدام محکوم شدند. این زندانی در تاریخ ۱۲ اردیبشتماه از زندان مهاباد به زندان مرکزی شهر ارومیه منتقل شده است.
بعد از اعتراض وی به حکم صادره، پرونده جهت تجدید نظر خواهی به محاکم تجدید نظر استان آذربایجان غربی ارجاع داده شده است. این حکم در شعبه ۳۱ دیوان عالی کشور، از سوی دادگاه انقلاب مهاباد تایید و به وکیل این زندانی سیاسی ابلاغ شده است.
۹. محمد عبدالهی
“محمد عبدالهی” اهل شهرستان مهاباد در استان آذربایجان غربی، در سال ۱۳۸۹ بازداشت و در ۳۰ شهریورماه ۱۳۹۲ به اتهام محاربه از طریق همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب مهاباد محکوم به اعدام شد.
این زندانی سیاسی که در سال ۱۳۸۹ در مهاباد بازداشت شد، در جریان بازجویی نیروهای امنیتی اداره اطلاعات، به شدت مورد شکنجه فیزیکی قرار گرفته بود. شدت شکنجههای جسمی این زندانی در حدی بود که وی از ناحیه دست و پا دچار شکستگی استخوان شده و به دلیل عدم رسیدگی پزشکی و نگهداری در سلول انفرادی، استخوان پای وی کج جوش خورده است. این زندانی همچنین در اثر شکنجههای مداوم، چند دندانش شکسته شده که این امر در طول سه سال گذشته موجب ایجاد ناراحتی گوارشی نیز برای وی شده است.
وی برادر “محمدامین عبدالهی” دیگر زندانی سیاسی است که پس از ۱۱ بار احضار به دادگاه، براساس گفته ماموران اجرای احکام زندان، به اتهام محاربه از طریق عضویت در حزب کومله به اعدام محکوم شده است. صدور این حکم در حالی صورت گرفته که در جریان دادگاهها، وی از حق اختیار وکیل برای خود محروم بوده است. وی در جریان بازجوییها هیچگونه اعترافی بر علیه خود نداشته است و به همین دلیل ۱۱ بار برای وی دادگاه تشکیل شد؛ اما با این حال این حکم به صورت شفاهی در زندان به وی ابلاغ شده است.
۱۰. صابر مخلد موانه
“صابر مخلد موانه” اهل شهرستان ارومیه در استان آذربایجان غربی، در ۲۰ تیرماه ۱۳۹۱ دستگیر و بعد از سپری کردن سه ماه در بازداشتگاه اطلاعات سپاه به اتهام همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت به اعدام محکوم شد.
این زندانی سیاسی کُرد بعد از بازداشتی سه ماهه، به زندان منتقل شد که به دلیل اعتراض نهادهای امنیتی وی دوباره به زندان ارومیه انتقال داده شد. وی در دادگاه تجدید نظر به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت به اعدام محکوم شد.
۱۱. سیدجمال محمدی
“سیدجمال محمدی” ساکن روستای هفتوان از توابع شهرستان سلماس در استان آذربایجان غربی، در ۱۵ خردادماه ۱۳۸۷، توسط ماموران اطلاعات در ایست و بازرسی گلوگاه شیرازی، بالاتر از تازه شهر واقع در سلماس، به همراه “سیدسامی حسینی” بازداشت شد.
این شهروند کُرد نزدیک به چهار ماه در بازداشت نیروهای اطلاعاتی شهرهای سلماس و ارومیه به سر برد و سپس به همراه سیدجمال محمدی به زندان ارومیه منتقل شدند. این دو زندانی فقط در دو جلسه دادگاهی و به اعدام محکوم شدند؛ یکی در مورخه ۲۰ مهرماه سال ۱۳۸۷، در بازپرسی شعبه اول و دیگری در وقت رسیدگی در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی خوی، مورخ ۱۴ آذرماه سال ۱۳۸۷ دادگاه برگزار شد و هر دو به اتهام همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت به اعدام محکوم شدند.
این حکم بعد از اعتراض به دادگاه تجدید نظر استان آذربایجان غربی ارسال و در آنجا نیز حکم اعدام تایید شد. بعد از پیگیریهای وکیل این پرونده آقای “خلیل کیان”، پرونده این دو شهروند کُرد به دیوان عالی کشور ارسال شده است.
این زندانی سیاسی کُرد هماکنون در زندان مرکزی ارومیه در انتظار اجرای حکم اعدام است. یک منبع نزدیک به پرونده، به کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران گفته “درخواست اعاده دادرسی برای این دو زندانی مورد پذیرش قرار گرفته است” اگرچه کمپین نتوانسته است تاکنون مدرکی حقوقی، دال بر صحت این ادعا را کسب کند.
۱۲. سیدسامی حسینی
“سیدسامی حسینی” متولد ۱۳۵۸، ساکن روستای هفتوان از توابع شهرستان سلماس در استان آذربایجان غربی، در ۱۵ خردادماه ۱۳۸۷ توسط ماموران امنیتی اطلاعات در ایست و بازرسی گلوگاه شیرازی، بالاتر از تازه شهر واقع در شهرستان سلماس، به همراه سیدجمال محمدی (دیگر متهم محکوم به اعدام پرونده) بازداشت شد.
سیدسامی حسینی به همراه سیدجمال محمدی فقط در دو جلسه دادگاهی و به اعدام محکوم شدند؛ یکی در مورخه ۲۰ مهرماه سال ۱۳۸۷، در بازپرسی شعبه اول و دیگری در وقت رسیدگی در شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی خوی، مورخ ۱۴ آذرماه سال ۱۳۸۷ دادگاه برگزار شد و هر دو به اتهام همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت به اعدام محکوم شدند. این زندانی سیاسی کُرد هماکنون در زندان مرکزی ارومیه در انتظار اجرای حکم اعدام است.
۱۳. عبدالله سروریان
“عبدالله سروریان” اهل شهرستان سنندج در استان کردستان، با ۲۵ سال سابقه عضویت در ارتش جمهوری اسلامی ایران، از فعالان سیاسی کُرد است که توسط اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بازداشت و به اتهام محاربه از طریق همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت، به اعدام محکوم شد.
این زندانی سیاسی در چند سال گذشته، به منظور دیدار با یکی از اقوام خود، به اقلیم کردستان عراق سفر کرده بود که هنگام بازگشت در منطقه مرزی باشماخ، توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد.
عبدالله سروریان اهل شهرستان سنندج بوده و دارای ۲۵ سال سابقه عضویت در ارتش جمهوری اسلامی ایران است. وی در دادگاه نظامی این شهر، به اتهام محاربه و جاسوسی از طریق همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت به اعدام محکوم شد. این زندانی سیاسی کُرد هماکنون در زندان مرکزی ارومیه در انتظار اجرای حکم اعدام است.
۱۴. حبیبالله لطیفی
“حبیبالله لطیفی” متولد ۱ فروردینماه ۱۳۶۱، دانشجوی رشته مهندسی صنایع دانشگاه آزاد ایلام، در ۱ آبانماه سال ۱۳۸۶، در خیابان ادب شهرستان سنندج در استان کردستان، توسط تعدادی از ماموران امنیتی ستاد خبری اداره اطلاعات این شهر بازداشت شد. پس از سپری شدن ۴ ماه از نگهداری در سلولهای انفرادی بازداشتگاه ستاد خبری اداره اطلاعات سنندج، به زندان مرکزی این شهر منتقل میشود. گفته میشود وی در طول این مدت با شکنجههای شدید مانند ضرب و شتم مداوم به نقاط حساس بدن، از ناحیه کلیه دچار خونریزی و همچنین از ناحیه سر دچار شکستگی شده است.
حبیبالله لطیفی در تاریخ ۱۰ تیرماه ۱۳۸۷، در شعبه یک دادگاه انقلاب شهر سنندج به ریاست قاضی بابایی، به اتهام محاربه و اقدام علیه امنیت ملی محاکمه شد. با وجود دفاعیات “صالح نیکبخت” و “نعمت احمدی” وکلای وی، این زندانی سیاسی در نهایت به اعدام محکوم شد. بعد از تایید حکم اعدام از سوی دادگاه تجدید نظر، دیوان عالی کشور نیز در تاریخ ۱۶ اسفندماه ۱۳۸۸، این حکم را به صورت شفاهی به وکیل وی “صالح نیکبخت” اعلام کرد.
حکم اعدام حبیبالله لطیفی طبق اعلام قبلی به وکیل وی، قرار بود روز ۵ دیماه ۱۳۸۹، در زندان مرکزی سنندج اجرا شود که بنا به درخواست عفو والدین این زندانی، به طور موقت با همکاری استاندار قبلی استان کردستان متوقف شد.
این زندانی سیاسی کُرد هماکنون در زندان مرکزی سنندج در انتظار اجرای قریبالوقوع حکم اعدام است.
۱۵. بختیار معماری
“بختیار معماری” ۳۵ ساله و اهل شهرستان مریوان در استان کردستان، در ۱۳ مردادماه ۱۳۸۹، از سوی نیروهای امنیتی اداره اطلاعات مریوان بازداشت شد. وی یک روز پس از دستگیری، به بازداشتگاه ستاد خبری اداره اطلاعات شهر سنندج منتقل شد و سه ماه در این بازداشتگاه، تحت بازجوییهای شدید قرار گرفت.
جلسات دادگاهی این زندانی در دادگاه کیفری استان تهران برگزار شد. دادگاه کیفری استان کردستان در ۲۹ دیماه ۱۳۹۰ به اتهام قتل و همچنین شکایت خانواده مقتولین، برای وی حکم قصاص صادر کرد. دادگاه انقلاب شهر مریوان نیز به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت، برای وی حکم اعدام صادر کرد.
این زندانی هماکنون در زندان مرکزی سنندج در انتظار اجرای حکم اعدام است.
۱۶. سمکو خورشیدی
“سمکو خورشیدی” شهروند کُرد اهل شهرستان بانه در استان کردستان، در ۸ فرودینماه ۱۳۹۰، در یکی از اتوبانهای اطراف تهران، توسط نیروهای امنیتی اطلاعات بازداشت شد. در زمان بازداشت نیروهای امنیتی اقدام به تیراندازی کرده و او را از ناحیه دست مورد اصابت گلوله قرار میدهند و به صورت زخمی بازداشت میکنند.
سمکو خورشیدی بعد از چندین ماه نگهداری در بازداشتگاه اداره اطلاعات شهر سنندج، به زندان مرکزی شهرستان سقز در استان کردستان منتقل شد. در نهایت این زندانی در اردیبشتماه ۱۳۹۱، از سوی دادگاه انقلاب شهر سقز، به اتهام محاربه و ظرکت در عملیات مسلحانه از طریق عضویت در یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت به اعدام محکوم شد. این حکم به صورت شفاهی در زندان مرکزی سقز به وی اعلام شد.
بعد از اعتراض نامبرده به حکم صادره، پرونده جهت تجدید نظر خواهی به یکی از شعبات محاکم تجدید نظر استان کردستان ارسال گردیده است. این زندانی سیاسی کُرد هماکنون در زندان مرکزی سقز در انتظار اجرای حکم اعدام است.
۱۷. مصطفی سلیمی
“مصطفی سلیمی” شهروند کُرد اهل شهرستان سقز در استان کردستان، در ۱۶ فروردینماه ۱۳۸۲، در شهرستان نهاوند در استان همدان، توسط نیروهای امنیتی اطلاعات بازداشت شد. بعد از انتقال به بازداشتگاه آگاهی شهرستان سقز، بازپرسی و تفهیم اتهام، از سوی قاضی شعبه یک دادگاه انقلاب این شهر به ریاست قاضی گودینی، به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت به اعدام محکوم شد.
بعد از اعتراض مصطفی سلیمی و وکلای وی “سعید شیخی” و “سیدجمال حسامی”، پرونده جهت تجدید نظر خواهی به شعبه ۳۱ دیوان عالی کشور، ارسال شد و حکم دادگاه اولیه تایید شد. منابع محلی میگویند در آخرین تلاشهای وکلا و خانوادهی این زندانی محکوم به اعدام؛ شعبه ۱۵ تشخیص در دیوان عالی کشور، بار دیگر این حکم را تایید کرده و پرونده وی بعد از قطعیت حکم، به دایره اجرای احکام ارسال شده است.
این زندانی سیاسی کُرد هماکنون در زندان مرکزی سقز در انتظار اجرای حکم اعدام است. به دلیل قطعیت حکم و ناکام ماندن تلاشها برای لغو این حکم در طول سالهای گذشته، هر لحظه احتمال اجرای حکم اعدام وی وجود دارد.
۱۸. رشید آخکندی
“رشید آخکندی” ۵۵ ساله، متاهل و اهل شهرستان سقز در استان کردستان، در ۲۱ فروردینماه ۱۳۸۷، در شهر اصفهان توسط نیروهای امنیتی اطلاعات بازداشت شد. این زندانی در ۳۱ تیرماه ۱۳۸۷، در شعبه یک دادگاه انقلاب شهرستان سقز به ریاست قاضی شایق، به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت، به سی سال تبعید به زندان میناب و اعدام محکوم شد.
پس از اعتراض رشید آخکندی و وکیل وی “سعید شیخی” به حکم صادره دادگاه، پرونده وی به شعبه ۵ تجدید نظر استان کردستان ارسال و ۳۱ تیرماه ۱۳۸۸، حکم اعدام تایید شد. پس از اعتراض مجدد به این حکم، پرونده به شعبه ۸ دیوان عالی کشور ارسال شد و در ۳۱ مردادماه ۱۳۸۸، بار دیگر حکم اعدام وی تایید شد.
این زندانی سیاسی کُرد هماکنون در زندان مرکزی سقز در انتظار اجرای حکم اعدام است. به دلیل قطعیت حکم اعدام وی در دیوان عالی کشور و ارسال پرونده جهت اجرای حکم به دایره اجرای احکام، هر لحظه احتمال اجرای حکم اعدام این زندانی وجود دارد.
۱۹. سامان نسیم
“سامان نسیم” فرزند فایق، اهل شهرستان مریوان در استان کردستان، در تابستان ۱۳۹۰، در مناطق مرزی استان آذربایجان غربی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به اتهام محاربه از طریق همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت، به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام سامان نسیم زندانی سیاسی کُرد، ۲۰ خردادماه سال ۱۳۹۱، از سوی شعبه ۲ دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان غربی بار دیگر تایید شد. این زندانی سیاسی کُرد هماکنون در زندان مرکزی مهاباد در انتظار اجرای حکم اعدام است.
۲۰. انور رستمی
“انور رستمی” در اردیبهشتماه ۱۳۸۷، در کرمانشاه توسط نیروهای امنیتی اطلاعات بازداشت و به اتهام محاربه از طریق عضویت و همکاری با یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت، به اعدام محکوم شد.
این زندانی سیاسی کُرد هماکنون در زندان مرکزی ماکو در انتظار اجرای حکم اعدام است.
۲۱. علی احمد سلیمان
“علی احمد سلیمان” شهروند کُرد تبعه کردستان عراق، در ۲۶ آبانماه سال ۱۳۸۴، در منطقه مرزی “ترگور” (Targavar) از توابع شهرستان ارومیه، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و برای چندین ماه در بازداشتگاه حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران این شهر، تحت بازجویی شدید و در مواردی هم مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت. این زندانی سیاسی سپس از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی “درویشی” به اتهام عضویت در یکی از احزاب کُرد مخالف حکومت، به ۵ سال حبس تعزیزی و از بابت ورود غیرقانونی به کشور به ۶ ماه حبس محکوم شد. این زندانی سیاسی در این مدت حبس از حق تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم بود و در طول چند سال گذشته بارها به بازداشتگاه ستاد خبری ادارهی اطلاعات منتقل شد و برای همکاری و اعترافات تلویزیونی تحت فشار و آزار و اذیت فیزیکی قرار گرفت.
بعد از انتقال این زندانی سیاسی به زندان مرکزی ارومیه، بعد از شکایت خانواده دو نفر از اعضای بومی سپاه پاسداران که در درگیری با نیروهای حزب مخالف حکومت کشته شده بودند، علی احمد سلیمان به بازداشتگاه اداره آگاهی شهر ارومیه منتقل شده و به اتهام قتل دو عضو سپاه مورد بازجویی قرار گرفت و در آنجا نیز برای چندین هفته مورد شکنجه شدید بدنی قرار گرفت؛ به نحوی که یکی از مهرههای کمر او دچار صدمه شد اما علیرغم این شکنجهها، نبود شاهد و اعتراف نکردن متهم به دخالت در این قتلها، این پرونده برای چند سال مفتوح و مسکوت باقی ماند.
طبق تحقیقات کمپین و براساس گفتههای یک فرد نزدیک به پرونده، این زندانی سیاسی بعد از اعدام “حسین خضری” از همبندیهای این زندانی سیاسی در زندان ارومیه در دیماه سال ۱۳۸۹، او و شماری از زندانیان سیاسی به اتهام شرکت در اعتصاب داخل زندان و ارتباط با رسانههای خارج از کشور از داخل زندان، به بازداشتگاه اداره اطلاعات منتقل شد. در خردادماه سال ۱۳۹۰ از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب، به اتهام ارتباط با رسانههای بیگانه و تبلیغ علیه نظام به ۶ ماه حبس محکوم شد.
این زندانی سیاسی بار دیگر در ۲۰ مهرماه سال ۱۳۹۱، به همراه چهار تن از زندانیان سیاسی کُرد به نامهای “احمد تموئی”، “یوسف کاکه ممی”، “جهانگیر بادوزاده” و “مصطفی علی احمد” به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل شد و به مدت دو ماه به اتهام ارتباط با سازمانهای حقوق بشر و به خصوص دفتر “احمد شهید” گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد و رسانههای کُردی زبان خارج از کشور از داخل زندان، مورد بازجویی قرار گرفت و به مدت دو ماه در سلولهای انفرادی، تحت شکنجه روحی و ضرب و شتم قرار گرفت و بعدا به همراه افراد یاد شده به زندان مرکزی ارومیه منتقل شد.
مسوولین زندان از آزادی علی احمد سلیمان که مدت زمان حکم زندان خود را در آبانماه سال ۱۳۹۰ به اتمام رسانده بود با کارشکنی وزارت اطلاعات خودداری کرده و در بهمنماه ۱۳۹۱، از داخل زندان سه بار به دادگاه احضار شد که یک بار آن به دفتر دادستانی شهر ارومیه بود که در آنجا دادستان ارومیه حکم ۵ سال حبس را برای این زندانی سیاسی کافی ندانسته و درخواست محاکمه مجدد کرد و به او اعلام شد که دادستانی ارومیه و وزارت اطلاعات اجازه آزادی او را از زندان نخواهند داد. وی بار دیگر به شعبه یک دادگاه انقلاب ارومیه احضار شد و به اتهام ارتباط با رسانههای کُردی خارج از کشور و سازمانهای حقوق بشر به خصوص دفتر گزارشگر ویژه از داخل زندان، به یک سال حبس تعزیری محکوم شد. او بار سوم به شعبه ۱۲ دادگاه جزایی احضار شد و در آنجا به اتهام قتل دو پاسدار یاد شده محاکمه شد و سپس از سوی بخش اجرای احکام زندان ارومیه، این زندانی سیاسی را احضار کرده و به وی اعلام کرد که او از سوی شعبه ۱۲ دادگاه جزائی ارومیه، به پرداخت دیه به خانواده یکی از مقتولین و قصاص از بابت قتل دیگر محکوم شده است.
این زندانی سیاسی کُرد در نهایت بعد از صدور حکم قصاص، به حکم صادر شده اعتراض کرد؛ اما وکیل این زندانی به دلیل تهدید وزارت اطلاعات برای ادامه ندادن وکالت موکلش، از نوشتن دفاعیه خودداری کرده است. در چنین شرایطی آقای سلیمان از زندان اقدام به نوشتن لایحه دفاعیه خود کرد. دادگاه در حکم صادره بدون اشاره به مدرک، اعتراف و یا شهودی برای این قضیه تنها به گزارش اداره اطلاعات و حفاظت سپاه استناد کرد است.
این زندانی سیاسی کُرد هماکنون در زندان مرکزی ارومیه در انتظار اجرای حکم اعدام است.
“کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی” بر این باور است تعداد افرادی که حکم اعدام دریافت کردهاند، ممکن است بیشتر از نامهایی باشد که در این لیست به آن اشاره شد. به دلیل وجود محدودیتهایی در زمینه تحقیق و جمعآوری اطلاعات زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، ممکن است نام و مشخصات زندانیان دیگری در این مجموعه نیامده باشد. از این رو جهت ثبت و ضبط اسامی، مشخصات و وضعیت فعالان کُرد زندانی محکوم به اعدام، از فعالان محلی و افرادی که نسبت به موارد دیگری از صدور احکام اعدام برای فعالان کُرد با اتهامهای سیاسی و امنیتی، مطلع هستند میتوانند اطلاعات خود را برای تکمیل و تصحیح این لیست، به کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و امنیتی ارسال کنند.
لازم به ذکر است اسامی، مشخصات، وضعیت و اطلاعات زندانیان سیاسی کُرد محکوم به اعدام، از طریق کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی به گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران “احمد شهید”، نهادهای بینالمللی و حقوق بشری و خبرگزاریها و سایتهای دیدبان حقوق بشری در امور ایران گزارش و در دسترس عموم قرار خواهد گرفت.
راههای ارتباط با کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی:
ایمیل:
Kampain82@gmail.com
برگه فیسبوک:
https://www.facebook.com/k.zendanian?ref=hl
وبسایت:
http://kampain.info/mer.php?do=contact
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید