واکنشهای حمایتی از اساتید، دانشجویان و معلمانی که با فشار نهادهای امنیتی و بهعلت حمایت از جنبش«:زن، زندگی، آزادی» از دانشگاهها و مدارس ایران اخراج شدهاند، همچنان ادامه دارد.
فعالان صنفیــدانشجویی دانشگاه تربیت مدرس در اعتراض به سرکوب استادان و دانشجویان، با صدور بیانیهای خطاب به مسوولان این دانشگاه نسبت به اخراج «سمیه سیما»، از اساتید محبوب این دانشگاه، اعتراض کردند.
در بیانیه این دانشجویان آمده است: «درحالیکه اسناد رسمی شاهدی قطعی بر توان بالای علمی او است، ریاست دانشگاه از هراس اقرار به سرکوب، صلاحیت علمی نداشتن ایشان را مستمسک قرار میدهد. این بازنمایی واژگونه از حقیقت برای سرکوب بیسابقه نیست. پیشتر نیز در اوج اعتراضهای زن زندگی آزادی، ریاست دانشگاه مدعی شد دانشجویان معترض نه بهدلایل سیاسی، که بهدلایل آموزشی از تحصیل محروم شدهاند؛ بهجای اخراج میگویید قطع همکاری. بهجای حمایت از صدای اعتراض دانشجویان، صلاحیت علمی نداشتن را بهانه میکنید. احکام انضباطی سیاسی را آموزشی جا میزنید.»
نویسندگان این بیانیه در ادامه تصریح کردند «تشت رسوایی سیاستهای ترسخورده سرکوبتان از بام فرو افتاده است و زخمی که بر تن دانشگاه میزنید، با تعویض نامها پنهان نمیشود.»
این دانشجویان با اعلام حمایت از سمیه سیما و دو دانشجوی تعلیقی دیگر استادان و دانشجویانی که در ماههای گذشته تحت فشار نهادهای امنیتی اخراج یا تعلیق شده و با احکام انضباطی و قضایی مواجه شدهاند تاکید کردهاند که «سرکوب را برنمیتابند.»
آنها دانشگاه را «رستنگاه آزادی و خانه خود» توصیف کرده و با اشاره به اینکه از این خانه مراقبت میکنند، به بیانیه دانشجویان هنر اشاره کردند، نوشتند: «به قول یارانمان، حرفی با شما نداریم الا نه، اما در این خانه میمانیم و یقین بدانید آن را به دستان شما نااهلان وانمیگذاریم. ما نیک میدانیم که میبینیم آن شکفتن شادی را، آن جشن بزرگ روز آزادی را.»
علاوهبر این روز یکشنبه ۱۹شهریور۱۴۰۲ اعضای هفت انجمن علمی کشور در بیانیهای ضمن نسبت به «اخراج گسترده استادان و برخوردهای امنیتی با دانشجویان» هشدار داده و تاکید کردند که اضمحلال تدریجی و «درحالحاضر شتابناک» نهاد علم، ناکارآمدی اسفبار کنونی نظام حکمرانی را تشدید میکند.
در این بیانیه که با عنوان «با دستور و تهدید نمیتوان مرزهای حقیقت را تعیین کرد» در کانال تلگرامی «کلمه» منتشر شده، آمده است: «این روزها جامعه علمی ایران با پدیده اخراج گسترده و برخوردهای امنیتی با دانشجویان مواجه است.
اقداماتی که بیش و پیش از هرچیز استقلال و توانمندی نهاد دانشگاه و نهایتا امکان توسعه علمی کشور را به مخاطره انداخته که اتفاقی مقطعی هم نیست، بلکه بهنظر میرسد در تکمیل فرایندی است که هدف آن کنترل تام و تمام نهاد علم از سوی مراکز قدرت و تغییر ساختار و نقش دانشگاه و مولفههای آموزشی و پژوهشی و مدنی آن نهاد است.»
نویسندگان این بیانیه رویکرد کنونی در مواجهه با نهاد دانشگاه را «امنیتی و سیاسی» دانسته و نوشتهاند که «اعمال کنترل بر نهاد علم و استحاله آنکه از رشتههای علوم انسانی آغاز شد، اکنون به رشتههای فنی و پزشکی هم گسترانده شده است و آنجا که زبان اداری و قانونی به خود میگیرد، نتیجهای جز وادار کردن نهاد علم به تبعیت کامل از قدرت و تبدیل کردن سازمان دانشگاه به محلی برای تبلیغ سیاسی یک گرایش نوخاسته ندارد.»
اضمحلال «شتابناک» نهاد علم از دیگر مواردی است که در بیانیه این انجمنهای علمی نسبت به آن هشدار داده شده و آمده است: «اگر خرافات و باورهای شبه علمی رواج یابند، و دانشگاه به باشگاه سیاسی تبدیل شود و یا به چشم محلی برای توزیع امتیاز برای وفاداران به نظام سیاسی نگاه شود، حاصلی جز تشدید ناامیدی و نابرابری، خالی شدن ظرفیت انسانی جامعه و در نهایت ضعیف شدن کشور نخواهد داشت.»
نویسندگان این بیانیه همچنین دفاع از نهاد علم را دفاع از جامعه، کشور و آینده ایران توصیف کرده و از همه استادان، شخصیتهای علمی و فرهنگی خواستهاند در بیان اهمیت نهاد علم و دفاع از حریم دانشگاه فروگذار نکنند و هشدارها را با صدای بلند اعلام کنند تا «روزی فرابرسد که نهاد علم در جامعه ما آنچنان قدرتمند شود که بتواند از ارزشهای بنیادین و هویت و موجودیت خود دفاع کند و راه را بر اجرای سیاستها و برنامههای بنیانسوز و مخرب ببندد.»
در بخش دیگری از این بیانیه که در سایت «دیدهبان ایران» منتشر شده است، خاطرنشان کردند که با توجه به محدودیتهایی که در سالهای اخیر برای انجمنهای علمی ایجاد شده است، وظیفه خود میدانند چنین هشداری را با صدای بلند اعلام کنند تا بتوانند از ارزشهای بنیادین و هویت و موجودیتشان دفاع کنند و راه را بر اجرای «سیاستها و برنامههای بنیانسوز و مخرب» ببندند.
در آستانه بازگشایی دانشگاهها و مدارس موجی از اخراج اساتید و معلمان «منتقد» یا «مخالف» نظام از دانشگاهها و مدارس کشور به راه افتاده که این اخراجها و فشار همزمان به دانشجویان معترض، با واکنش منفی دانشگاهیان و اقشار مختلف مردم روبرو شده است.
انجمن صنفی معلمان کردستان نیز در بیانیهای از دانشجویان و استادان اخراجشده حمایت کرده است.
این اینجمن صنفی فعال در شهرهای مریوان و سروآباد، دیواندره، سنندج و کلاترزان، سقز و زیویه در خصوص اخراج و انفصال از خدمت معلمان و استادان دانشگاها، خطاب به مردم، فرهنگیان و نهادهای حقوق بشری نوشتند: «معلمان فارغ از هر نوع وابستگی حزبی، سیاسی و طبقاتی خطر کالایی شدن آموزش را هشدار داده و آن را در راستای انحطاط هویت اجتماعی دانشآموزان و طبقاتی شدن جامعە دیدهاند و با دادن هزینەهای فراوان علیه این بیعدالتی و ستم آشکار طغیان کردە و کوشیدهاند دست سودجویان کالاییسازی آموزش را از این امر حیاتی کوتاه کنند.»
معلمان کردستان به هشدارهایی که پیشاز این در راستای گسترش فضای امنیتی و پلیسی در مدارس داده شده بود، اعلام کردند که معلمان و فعالان صنفی در این مدت از «کیان مدرسه و جان و روان دانشآموزان» دفاع کردند، اما نهادهای امنیتی و مسوولان آموزشوپرورش به جای تکریم آنها، درصدد حذف و سرکوب این معلمان برآمدند.
آنها با اشاره به رخ دادن اتفاقی مشابه در دانشگاهها نوشتند: «متاسفانه این روند نامیمون در دانشگاههای کشور شدت و حدت بیشتری گرفته است. درحالیکه بسیاری از استادان توانمند و محبوب زیر تیغ تهدید حراستها و نهادهای امنیتیاند و عدەای از این فرهیختگان در دانشگاههای تهران، کردستان، علامه و…، اخراج شدە یا در شرف اخراجاند، افراد دیگری که هیچ سنخیت و صنمی با ساحت علم و آموزش ندارند، وارد دانشگاهها شدهاند که این مساله در آینده نزدیک به شکلگیری یک بحران عظیم در دانشگاه و جامعه منجر خواهد شد.»
انجمن صنفی معلمان کردستان در ادامه، دستدرازی دولت به معیشت و استقلال شغلی معلمان و استادان دانشگاه را محکوم کرده و خواهان پایان دادن به این رویه به گفته آنها «پلشت و وقیحانه» شد.
آنها همچنین اعلام کردند که در آستانه بازگشایی مدارس و دانشگاەها، انتخاب و اجرای هر نوع کنشی برای مقابله با این برخوردهای خودسرانه با معلمان و استادان دانشگاە را برای خود محفوظ و روا میدانند و عواقب این اقدامها را هم متوجه مسوولان و آمران این تصمیمها دانستند.
سید «عباس صالحی»، وزیر ارشاد سابق و مدیرمسوول روزنامه اطلاعات، در واکنش به اخراج گسترده استادان در توییتر، نوشت: «شبهعلم و علم بدلی را میتوان ساخت و تکثیر کرد، اما علم حقیقی از عالم امر است و تابع احدی از خلق نیست. بیهوده مهندسی دانش نکنیم.»
موج حمایت از اساتید و معلمان و دانشجویان اخراج شده از دانشگاهها و مدارس درحالی ادامه دارد که حامیان جمهوری اسلامی از این اقدامات دفاع میکنند.
چندی پیش، «محمدرضا تاجیک»، رییس سابق مرکز تحقیقات استراتژیک ریاستجمهوری، با طعنه به اخراج استادان نوشته بود که «باید استادان اهلی و دستآموز جایگزین استادانی شوند که نمیتوانند یا نمیخواهند پژواک صدای حاکم در دانشگاهها باشند.»
«کاظم انبارلویی»، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی نیز، در واکنش به این صحبتها و اشاره به صحبتهای تاجیک، ادعا کرد این همه «سروصدا» در مورد اخراج استادان که کمتر از ۱۰۰ نفرند، به ۰.۴ درصد هم نمیرسد.
انبارلویی در یادداشتی نوشت: «اگر دانشجو و استاد سرباز امام زمان باشند و برای اعتلای اسلام و انقلاب و ایران کار کنند، دانشگاه میشود پادگان و سربازخانه! اما اگر در خیابان فحاشی و هتاکی کنند و اعمالی انجام دهند که حتی شرورترین افراد جامعه از آنها تبری میجویند، میشود صدای متفاوت و صدای ناهمخوان!»
او که تلاش میکرد با طعنه به صحبتهای تاجیک پاسخ دهد، افزود: «اگر دانشجو و استاد دانشگاه مثل میلیونها ایرانی شعار ما همه سرباز توایم خامنهای، گوشبهفرمان توایم خامنهای سردهند، این میشود همصدایی با قدرت حاکم و همنوایی با صدای قدرت، اما اگر به ساز آمریکا و انگلستان و فرانسه برقصند و دنبال براندازی و تجزیه ایران و مخالفت با احکام خدا باشند، میشود صدای متفاوت.»
از: ایران وایر