دانش آموزان مدرسهای در روستای کوچو، بخش تلنگ از توابع قصرقند سیستان و بلوچستان در وضعیت بسیار ناراحت کننده و دشواری تحصیل می کنند.
مدرسه ۶ کلاسه آنها در این منطقه اجاره داده شده است و کلاس درشان به اصطبل و مخروبهای منتقل شده است شرایطی که امکانات تحصیلی که هیچ سلامت جسم و جانشان را نیز با خطر مواجه ساخته است. هم اکنون از ۵۷ مدرسه این منطقه ۳۰ مدرسه برق و ۴۳ مدرسه آب آشامیدنی ندارند.
براساس اظهارات بخشدار این منطقه فضای آموزشی که مدرسه راهنمایی دخترانه بوده است اجاره داده شده و به همین علت بسیاری از دانش آموزان نیز ناگزیز به ترک تحصیل شده اند، آن تعداد از دانش آموزان نیز که در کلاس درس حاضر می شوند با بدترین شرایط روبرو هستند.
وجود این گونه مدارس که همواره در جای جای ایران گزارش می شود همواره حقیقتی بوده که به چشمهای همیشه بسته مقامات جمهوری اسلامی نمایان نمی شود. انواع نارساییها و کمبودهای اقتصادی برای جمعیت کنونی ایران منجر به صدمات جبران ناپذیر اجتماعی شده است.
سیاستهای آموزشی ورفاهی که برای کودکان در تمامی کشورهای دنیا جزو حقوق ثابت شده، همیشگی و حیاتی محسوب می شود برای فرزندان این سرزمین به آرزوهای دور از دسترس بدل گشته است.
اما دولتمردان ایران در مقابل، در این روزها از تمامی تریبونهای اجتماعی و فرهنگی خود و ابزارهای مستقیم و غیرمستقیم خود بر سیاست ازدیاد جمعیت تاکید می کنند و فتوای “جهاد زاد و ولد “می دهند، و تمامی این اقدامات آنان بدون کوچکترین تلاشی در جهت بهبود زیر ساختهای اجتماعی و اقتصادی تنها به ممنوع کردن و غیر قانونی اعلام کردن روشهای جلوگیری از بارداری تحکم می ورزد.
از سوی دیگر درآخرین گزارش در ارتباط با افق چشمانداز ۱۴۰۴ کشور، قرار شده که ۴۰۰ مسجد جدید برای پایتخت ساخته شود، برنامه هایی که با صرف هزینههای گزاف تنها به استحکام پایههای امپراطوری مذهبی خود می اندیشد واین واقعیتی که جریان دارد و سال هاست که سرمایههای ایران را صرف خود می کند.
اما آنچه که درنگ و اندیشه می طلبد آن است که در این برنامه چشم انداز ۵ساله و سایر اهداف بلند مدت و کوتاه مدت سخنی از بهبود وضعیت بهداشت ، معیشت و تحصیل کودکان روستاهایی چون روستای کوچو به میان نیامده است.
از: رادیو شهروند
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید