رادیو فردا
محمدعلی علومی، نویسنده، طنزپرداز و پژوهشگر، روز یکشنبه ۱۶ اردیبهشت در ۶۳ سالگی در شهر بم در استان کرمان درگذشت.
عرفان علومی، فرزند آقای علومی به ایسنا گفت که مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر پدرش صبح سهشنبه، ۱۸ اردیبهشت در قطعه هنرمندان آرامستان بم برگزار میشود.
به گفته او قطعه هنرمندان این آرامستان تازه تأسیس شده و علومی به عنوان نخستین چهره ادبی در این قطعه به خاک سپرده خواهد شد.
محمدعلی علومی، متولد ۱۶ فروردین ۱۳۴۰ در بم، از نسل نویسندگان پس از انقلاب به شمار میرفت.
او پس از تحصیل در رشته علوم سیاسی در دانشگاه تهران، در دهه شصت روزنامهنگاری را با کار در روزنامه اطلاعات آغاز کرد و چند سال بعد نیز به نوشتن کتاب پرداخت.
از رمانهای معروف او میتوان به «سوگ مغان»، «آذرستان»، «ظلمات»، «اندوهگرد»، «پریباد»، «داستانهای غریب مردمان عادی»، «هزار و یک شب نو»، «خانه کوچک» و «عطای پهلوان» اشاره کرد.
رمان «آذرستان» او در سال ۷۷ کتاب برگزیده کتاب سال و رمان طنز «شاهنشاه در کوچه دلگشا» برنده سی سال رمان طنز ایران شد.
آقای علومی کتابهایی نیز برای کودکان و نوجوانان نوشته بود.
همچنین فیلمی درباره او با نام «محمدعلی علومی، قصهگوی مردم» ساخته شده است.
این نویسنده به ویژه برای نقد مسائل جامعه ایران، توان ادبیاش را بر ادبیات عامه و طنز متمرکز کرد.
آثار او که برخی بازنویسی آثار کهن فارسی با زبانی دیگر است، قرائتی نقادانه از برخی تحولات جامعه ایران به دست میدهد.
با این حال، او محصور در محدودیتهای نشر در ایران بود و بارها علیه سانسور حکومتی اعتراض کرد.
چند سال پیش، در نشستی درباره تجربههای خود در نوشتن، وقتی از او پرسیده شد که چرا آثار طنز مهمی در ادبیات معاصر ایران پدید نمیآید، به سانسور اعمال شده از سوی حکومت اشاره کرد.
او محدودیتها و سانسور در جمهوری اسلامی را عامل اصلی بازدارنده برای طنزپردازی دانست.
علومی گفت: «طنز به حداقلهایی از آزادی نیازمند است. اگر قرار باشد همه چیز در خطوطی قرار گیرد که اجازه نزدیک شدن به آن وجود نداشته باشد، چگونه میتوان آثار طنز موفق ارایه کرد و این عرصه را در تعالی جامعه رشد داد؟»
او همچنین در گفتوگویی با یک رسانه محلی با اشاره به سختیهای نوشتن در ایران گفت: «من نویسنده پوستکلفتی هستم. در این چند سال واقعاً پوستم کلفت شده است. اگر اینطور نبود تا الان هزار بار ناامید و افسرده شده بودم.»
آثار آقای علومی به عقیده برخی منتقدان ادبی، مولفههای پست مدرنیسم را وارد طنز معاصر فارسی کرده است.
هر چند که خود او معتقد بود برای خلاقیت ادبی نباید حتی محصور در مکاتب ادبی بود.
بر اساس گزارشهای رسانههای ایران، م.ت/ ع.م