به گزارش ایرنا، کهگیلویه و بویراحمد یکی از استان های کوهستانی در دامنه رشته کوه زاگرس است که ۸۷۴ هزار هکتار جنگل دارد و منابع طبیعی بکری اعم از ۱۰ رودخانه بزرگ، یک پارک ملی “دنا” با وسعت ۲۵ هزار و ۸۲۳ هکتار، هفت منطقه حفاظت شده با مساحت ۱۸۰ و ۷۶۳ هکتار، ۶ منطقه شکار ممنوع و همچنین سه تالاب ثبت ملی (“برم الوان”، “مور زرد” و “شِرُم دِرُنگ” را در خود جای داده است.

علاوه بر اینها ۲۲ درصد پستانداران کشور، ۴۵ درصد پرندگان، هشت درصد خزندگان، ۱۳ درصد دوزیستان و هشت درصد ماهیان کشور، همچنین حدود ۲۰ درصد گونه‌های گیاهان دارویی کشور در بخشی از ذخیره‌گاه زیست کره دنا شناسایی شده است که با وجود این همه منابع خدادادی هر روز بخشی زیادی از محیط زیست این منطقه بدلایل مختلفی مورد آسیب قرار می گیرند.

بحران محیط زیست؛ که حاصل دخالت و بهره وری نامعقول انسان از طبیعت پیرامون خود است یک مساله جدی برای جوامع است و وظیفه سازمان های متولی مراقبت، اطلاع رسانی بهنگام و هوشیار کردن عموم مردم برای همیاری و مشارکت در حل مشکلات این حوزه است.

کهگیلویه و بویراحمد استانی با ظرفیت های بکر طبیعی اما هر روز شاهد تخریب این منابع و مشکلات محیط زیستی آن هستیم که ضروری است رسانه ها به عنوان یکی از تعیین کننده ترین رکن های هدایت افکار عمومی و رفتار امروزی بشر با دادن اطلاعات محیط زیستی بر تغییر رفتار و گسترش فرهنگ حفظ محیط زیستی گام اساسی بردارند.

برشمردن مشکلات محیط زیستی این خطه نیازمند اطلاع رسانی دقیق و بهنگام است که بتوانند همراهی و مشارکت عموم مردم به خصوص نهادهای مدنی را به صورت هدفمند و مستمر بدنبال داشته باشد.

پسماندهای شهری تهدید جدی محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد

مدیریت پسماندهای شهری در کهگیلویه و بویراحمد؛ که یکی از خطرات زیست محیطی است شوربختانه، مغفول مانده است چرا که به قول معاون پایش اداره کل حفاظت محیط زیست استان، هیچکدام از شهرهای این استان جایگاه دفن زباله اصولی و استاندارد ندارند و زباله ها به صورت غیربهداشتی و نامناسب جمع آوری می شود.

یاسوج (مرکز استان) که شهری گردشگرپذیر و حدود یک سوم جمعیت استان در این منطقه ساکن هستند روزانه بیش از ۱۳۰ تن زباله در این شهر جمع آوری می شود اما بازیافت زباله ندارد.

برخی از شهرهای استان که سالانه حق آلایندگی صنایع را دریافت می کنند نه تنها اقدام درخوری برای مدیریت زباله های شهری نکرده اند بلکه این تسهیلات اختصاصی را در جاهای دیگری هزینه می کنند.

اگرچه برخی از شهرداری ها و حتی دهیاری ها بدلیل ساماندهی نکردن زباله های شهری و روستایی به دادگاه معرفی شدند اما تاکنون متولیان مدیریت پسماند برنامه ای ارایه نداده اند.

سایت پسماند شهر پرجمعیت یاسوج که در بالادست برخی از چاه های آب شرب این شهر و سد”شاه قاسم” در منطقه دوپشته دشتروم واقع شده و پسماندها در این مکان به صورت غیراصولی و بهداشتی دفن می شوند چطور پس از این همه شکایت ها هنوز وضعیت آن بدرستی تعیین تکلیف نشده است.

مناطق حفاظت شده کهگیلویه وبویراحمد و تکرار تراژدی آتش سوزی ها

هر ساله مساحت زیادی از جنگل و مراتع کهگیلویه و بویراحمد طعمه حریق می شود و تکرار این تراژدی توجه نکردن به مدیریت پایدار و اجتماع محور منابع طبیعی و حتی تعارض منافع بین جامعه محلی و برخی دستگاه های دولتی دارد.

ایرنا پیش تر در یادداشتی متذکر شد، برای جلوگیری از این آتش سوزی ها ضروری است توسط مدیریت بحران با همکاری منابع طبیعی استان و همراهی سازمان های استان تدبیری جدی صورت صورت بگیرد به گونه ای که برای حل این بحران تکراری و جبران ناپذیر تعدادی مشخص افراد توانمند وداوطلب را در سراسر استان آموزش دهند که بتوانند بهنگام هر گونه آتش سوزی در مراتع و جنگل های استان را مهار کنند.

پسماند بیمارستان ها تهدید سلامت و مناطق محیط زیستی کهگیلویه و بویراحمد

زباله های بیمارستانی که خطرناک ترین نوع مواد زائد جامد هستند و بیشتر آن ها را زباله های عفونی و خطرناک تشکیل می دهد در صورت بازیافت نشدن خطرات جبران ناپذیری برای محیط زیست و سلامتی افراد در پی دارد.

اگرچه برخی از بیمارستان های استان به دلیل رعایت نکردن مسائل زیست محیطی و ایجاد آلودگی به مراجع قضایی معرفی شدند اما بنا به گفته معاون پایش اداره کل محیط زیست استان، تصفیه خانه فاضلاب بیمارستان امام سجاد(ع) یاسوج غیرفعال است و به فاضلاب شهری وصل نیست.

شوربختانه چاه های فاضلاب این مرکز درمانی بدلیل فرسودگی، تخریب و سرریز شدن روان آبی را تشکیل دادند که در بالادست رودخانه بشار یاسوج تجمیع می شود و در نهایت به پارک ساحلی و رودخانه بشار وارد می شوند.

تصفیه‌خانه‌ فاضلاب عامل آلودگی محیط زیست

تصفیه خانه های شهری و صنعتی کهگیلویه وبویراحمد از دیگر مشکلات محیط زیستی این خطه است که به قول مدیر کل سازمان محیط زیست تمامی تصفیه خانه‌های شهری و شهرک صنعتی استان وضعیت آلاینده‌ای دارند.

تصفیه خانه شهر پرجمعیت یاسوج واقع در جنوب شهر و نزدیک رودخانه بشار و پارک ساحلی بدلیل افزایش تخلیه لَجن کِش های سیار در آن، کارکرد این تصفیه خانه را زیر سوال می برد چرا که با این حجم تخلیه لَجن، سی او دی و بی او دی فاضلاب شهری افزایش یافته و کارکرد تصفیه خانه را از حالت استاندارد خارج کرده و پیامدهای خطرزایی در پی دارد.

افزون شدن مشکلات محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد در پی خشک شدن تالاب ها

کهگیلویه وبویراحمد سه تالاب (“مور زرد”، “شِرم درنگ” و “برم الوان”) ثبت ملی دارد که علاوه بر مشکل های خاص هر کدام،”مطالعه ناکافی”، “نبود برنامه مدیریت یکپارچه”، “شکار و صید پرندگان” و “گردشگری ناپایدار” از دیگر چالش های مشترک این تالاب ها است.

تالاب ۳۴ هکتاری دایمی “شِرُم دِرُنگ” که یکی از منحصر به فردترین تالاب‌های این استان است با برداشت های آب چشمه های بالا دست در خطر خشک شدن قرار دارد همچنین برداشت بی رویه از آب های وروی بالادست تالاب دائمی “مور زرد” از جمله تهدید های مهم این تالاب است و علاوه بر اینها در حاشیه تالاب “برم الوان” زمین های کشاورزی با سند مالکیت شخصی وجود دارد که در فصل زمستان با بالا آمد سطح آب تالاب، بخشی از زمین ها زیر آب غرق می شوند و اعتراض کشاورزان را در پی دارد.

شکار، آخرین تیرخلاص بر پیکر حیات وحش کهگیلویه وبویراحمد

شکارهای روزافزون روزانه نقش مهمی در نابودی حیات وحش این خطه دارد چرا که شکار بی‌رویه و تخریب شدید زیستگاه‌ها بر کاهش جمعیت حیات‌وحش و حتی موجب نابودی و انقراض برخی از گونه های مختلف حیات وحش استان می شود.

با این همه تخریب و تغیرکاربری، آتش سوزی و حتی شکار ها همه مناطق محیط زیستی استان با کاهش حیات وحش مواجه هستند که حفظ و نگهداری محیط زیست نیازمند همکاری، همراهی مردم و مسوولان است.

با همه این مشکلات محیط زیستی شوربختانه مناطق حفاظت شده این استان کوهستانی با کمبود محیط بان مواجه هستند که بنا به گفته مدیر کل سازمان محیط زیست این استان به ۲۳۷ محیط بان نیاز دارد این در حالی است که مناطق حفاظت شده ۳۱۲ هزار هکتاری تنها با ۷۵ محیط بان صیانت می‌شوند .

با این همه آسیب ها و خطرات محیط زیستی در این خطه از رشته کوه زاگرس ، سازمان های متولی منابع طبیعی و محیط زیست وظیفه دارند ضمن آگاه سازی عمومی از خطرات و مسایل این حوزه، برای پیشگیری از وقوع و افزایش خطرات محیط زیستی در ابتدا تلاش کننداز ظرفیت های جامعه محلی استفاده کرده و در ادامه مسایل این حوزه را بدون کم و کاست به سازمان های متولی کشوری آگاه سازی کنند.