آزادی بیان، تشکل و تجمع در جمهوری اسلامی ایران
سه شنبه ۱۰ژوئن ۲۰۱۴ (۲۰ خرداد ۱۳۹۳) در جریان بیست و ششمین اجلاس شوراى حقوق بشر سازمان ملل متحد، اولین رویداد جانبى کارزار افشاى نقض حقوق بشر در جمهورى اسلامى ایران، به تدارک سازمان غیر دولتى سودویند برگزار شد.
این رویداد به تدارک سازمان غیردولتى و اتریشى سودویند، که در همکارى با همراهان ایرانى خود، از سال ۲۰۱۰ در شوراى حقوق بشر از طریق تنظیم موضع گیرى ها و تدارک اجلاسی در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران فعال می باشد، از ساعت ۱۱ این روز، با موضوع “آزادی بیان، تشکل و تجمع در جمهوری اسلامی ایران”، با مدیریت دکتر حسن نایب هاشم و به شرح زیر برگزار شد:
امیر نیلو، فعال سیاسی، فعال حقوق بشر، از خانواده جان باختگان دهه ۶۰، عضو فعال جنبش دادخواهی ایران تریبونال و عضو هئیت مدیره اتحادیه های کارگری راه آهن سراسری سوئد از سال ۲۰۰۸، سخنران اول این نشست بود که با موضوع “حق تشکیل اتحادیه های کارگری”، سخنرانی کرد.
او ضمن اشاره به محدودیتهای قوانین کار در ایران، که بدون مشارکت فعالان کارگری تنظیم شده، از عدم وجود نمایندگان واقعی کارگران در اتحادیه های کارگری انتقاد کرد.
این فعال سندیکایی، در این سخنرانی، با اشاره به سرکوب و بازداشت فعالان کارگری با اتهاماتی نظیر تبلیغ علیه نظام، به شرح دشواری های فعالان کارگری در ایران پرداخت.
ویدئوی کامل سخنرانی امیر نیلو را ببینید:
تورج ابوذرخانی، عضو موسس انجمن صنفی روزنامه نگاران آزاد تهران، رییس هیات مدیره روزنامه نگاران آزاد تهران برای سه دوره تا سال ۲۰۱۱، عضو موسس کمیته دفاع از انجمن های صنفی کارگران ایران، سردبیر ماهنامه اقتصادی اجتماعی تولید مصرف تا سال ۲۰۱۲ و زندانی سیاسی دهه ۶۰، سخنران دوم نشست این روز بود که سخنرانی خود را با موضوع “عملکرد دولت در مقابله با تشکل های کارگری”، ایراد کرد.
او سرکوب خونین سازمان های سیاسی و نهادهای کارگری در دهه ۶۰، تشکیل شورای اسلامی کار و تصویب قانون کار را پایان حیات نهادهای کارگری و تشکل های صنفی در جمهوری اسلامی توصیف کرد.
او به عنوان فعال صنفی که اخیرا از ایران خارج شده است، توضیح داد که ادارات کار با هدف انحلال تشکل ها ی صنفی مستقل کارگری، از طریق ارسال نامه های تهدید آمیز، تهدید مستقیم و دستگیری فعالان صنفی، به جلوگیری از برگزاری مجامع صنفی مستقل و عملا نقش پیش قراول ماشین سرکوب را در حاکمیت اسلامی به عهده دارند.
تورج ابوذرخانی با انتقاد از مانورهای نمایشی جمهوری اسلامی ایران از طریق تشکلهای خودساخته، پایان سخنرانی خود را به کارگران زندانی در ایران و وضعیت نامناسب آنها در زندانها اختصاص داد.
سخنرانی کامل تورج ابوذرخانی را از ویدئوی زیر دنبال کنید:
هلموت گابل، فعال حقوق بشر آلمانی، موسس وب سایت مهر ایران که در زمینه تهیه گزارش و مصاحبه هایی در حوزه حقوق بشر ایران کار می کند، سخنران بعدی این نشست بود.
او که توجه ویژه ای به زیبایی های فرهنگ ایران دارد و در ۹ سال اخیر کنفرانس ها و گردهمایی هایی در رابطه با وضعیت حقوق بشر ایران را تشکیل داده است، در این نشست با موضوع “چرا آنها حقوق بشر را نقض می کنند”، سخنرانی کرد.
گابل در این سخنرانی، حسن روحانی یازدهمین رئیسجمهوری ایران را “قهرمان نیمهوقت” توصیف کرد و گفت: “آزادی نسرین ستوده پس از انتخابات سال گذشته، عاملی برای بهبود وجهه روحانی در جامعه بینالملل بود؛ اما چند ماه بعد ماموران امنیتی، زندانیان را در زندان تحت فشار گذاشتند یا قبرستان بهاییان را از بین بردند. درست است که عدهای توانستند بعد از ۸ سال کتابهای خود را منتشر کنند یا چند گروه صوفی مراسم مختلفی برگزار کردند، اما امروز تعدادی از آنها هنوز در بازداشت و زیر فشار قرار دارند.”
سخنرانی کامل هلموت گابل را از ویدئوی زیر دنبال کنید:
علی مهرابی، فعال حقوق بشر، سخنران بعدی این نشست بودند که به موضوع “تبعیض و ظلم و ستم بر علیه یارسان”، تمرکز داشت.
او با انتقاد از وضعیت یارسان ها در ایران ، رژیم اسلامی را مسئول آزار و سرکوب یارسان ها در ایران خوانده و تاکید کرد که تمامی امکانات قضایی، اقتصادی، نظامی و امنیتی در ایران، در جهت نابودی و تغییر هویت جامعە یارسان و جوامع دگر اندیش، به کار می رود.
علی مهرابی، خودکشی سرباز یارسانی بە نام حکمت صفری، که در اعتراض به فشار مسئولان یگان پدافند هوایی سپاە پاسداران بیجار برای ناچار کردن او بە تغییر دین و خواندن نماز اجباری، صورت گرفته بود را نمونه ای از این نوع آزارها عنوان کرد.
سخنرانی کامل علی مهرابی را ببینید:
ادامه نشست این روز با سخنرانی مریم موذن زاده، پژوهشگر، مدرس دانشگاه و نماینده کاظمینی بروجردی، زندانی عقیدتی در ایران، همراه بود.
موضوع سخنرانی مریم موذن زاده، در این نشست به “شرایط سکولار شیعه” اختصاص داشت.
او با اشاره به تعهد جمهوری اسلامی ایران به منشور بین المللی حقوق بشر، به انتقاد از عدم عضویت و بی توجهی جمهوری اسلامی ایران به ۱۵ کنوانسیون مرتبط با حقوق بشر و عضویت مشروط این کشور در “کنوانسیون حقوق کودک” و “کنوانسیون حقوق پناهندگان”، پرداخت و نظر شورای نگهبان قانون اساسی، تحت پوشش “شریعت” را مانع عضویت جمهوری اسلامی ایران در برخی کنوانسیون های حقوق بشری اعلام کرد.
وی همچنین با اشاره به بیانیه عفو بین الملل و هشدار پنج کارشناس سازمان ملل در خصوص وضعیت سلامتی روحانی زندانی، کاظمینی بروجردی، واکنش مسئولان زندان نسبت به این نگرانی ها را نمایشی و بی نتیجه توصیف کرد.
سخنرانی کامل مریم موذن زاده را ببینید:
محمد کسایی زاده، استاد دانشگاه در ایران، پژوهشگر مسائل سیاسی و اجتماعی ایران، از پایه گذاران انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران که ۲۵ سال سابقه روزنامه نگاری را در پرونده دارد، سخنران بعدی این نشست بود که به موضوع “تضاد ساختاری جمهوری اسلامی ایران با حقوق بشر”، تمرکز داشت.
وی با تاکید بر اینکه “ترور افکار عمومی” از طریق سانسور و پنهان کاری به سر آمده، موانع ایجاد تشکل های مستقل و آزادی بیان مخالفان و منتقدان در جمهوری اسلامی ایران، را نشانه انحصار مطلق قدرت در جمهوری اسلامی و سلب حق حاکمیت از مردم خواند.
او سوء استفاده از دین را به عنوان یک استراتژی از سوی حکومت ایران نام برد که جایگزین خواست مردم و حق انتخاب آزادانه و توجیحی برای سرکوب نظرات مخالف در قالب دفاع از مقدسات شده است.
سخنرانی کامل محمد کسائی زاده را از ویدئوی زیر دنبال کنید:
عبدالرضا تاجیک، دانش آموخته علوم سیاسی، روزنامه نگار، همکار مطبوعاتی کانون مدافعان حقوق بشر و خانم شیرین عبادی، سخنران آخر نشست این روز بود که موضوع سخنرانی خود را به “برخورد امنیتی محافظه کاران ایرانی با روزنامه نگاری”، اختصاص داد.
او با اشاره به نقش دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران، به عنوان نهادی غیرانتخاباتی، از احکام غیر مستقل و سیاسی قوه قضاییه بر علیه روزنامه نگاران، انتقاد کرد.
سخنرانی کاما عبدالرضا تاجیک را از ویدئوی زیر دنبال کنید: