📌 آنچه این روزها به بهانه انتخابات ریاست جمهوری دوره چهاردهم در جریان است محک بسیار مناسبی جهت شناخت عمیقتر اصلاح طلبان و یقین یافتن به اعتماد ساده لوحانه ای است که نسل ما به این فرومایگان برای ایجاد تغییرات دموکراتیک، احقاق حقوق مردم و توسعه ایران داشت و خوش باورانه تصور میکرد آنکه با شعار جامعه مدنی آمده بود به جامعه قدرتمند باور دارد اما وقتی دم خروس «مدینته النبی» از تفسیر جامعه مدنی ناامیدمان کرد خود را به خریت زدیم مجبور بوده چنین بگوید… وقتی از ما خواستند پشت کلید حسن روحانی متحد شویم تا هم قفل حصر را بگشاید و هم قفل تحریم ها چنین کردیم. تصور کردیم با تقاضای «تکرار مشارکت» در پی برطرف کردن ضعفهای خود برای مواجه با هسته سخت قدرت هستند اما کاشف به عمل آمد که برای منافع اندک و سهم ناچیز خود از سفره انقلاب تقلا وحقارت خود را پشت جملات قصار پنهان می کنند. سال ۹۶ بازوی قدرتری میخواست اما رای ما را که گرفت دل خوش به رهبری پس از خامنهای بود. به ما پشت که کرد جای خود، هم به سرمان شلیک کرد هم به پاهایمان…
📌 دوستی میگفت اصول گرایان که مارا به حساب نمیآورند شرافت بیشتری دارند نسبت به اصلاح طلبان که خر تصورمان می کنند و الحق راست میگفت. فراموش نکنیم معرکه گیر ستاد پزشکیان ماله کش اعظم که تنها مزیتش نسبت به سایر وزرای خارجه جمهوری اسلامی این است که به انگلیسی روان مانند زبان مادری دروغ میگوید در برابر موج انتقادات به شیوه حکمرانی گفت ما انتخاب کردیم اینگونه زندگی کنیم. عصبانیتش از سران سپاه نه به خاطر شلیک عمدی به هواپیمای اوکراینی بلکه برای این بود چرا از اول به او نگفتند تا علاج بهتری کند. این شیاد که استعفا به خاطر قال گذاشتنش در سفر بشار اسد به تهران توسط قاسم سلیمانی نصف روز هم طول نکشید و علنی در مصاحبه ای گفت هیچ کاره وزرات خارجه است امروز مدعی است برای ایران باید به پزشکیانی رای داد که خودش میگوید آمده تا سیاست های خامنه ای را به اجرا بگذارد و کارگزار بهتری برای اعلی حضرت خامنهای هست تا دیگران.
📌سایر فعالان ستاد پزشکیان نیز در زمره کسانی اند که در دو لتهای گذشته سمت داشته و به دنبال سهمی از سفره انقلاب هستند هر چند نا چیز، از گرفتن پروژه تا چند استانداری و فرمانداری و معاونت وزیر… آنها نه برای ایران ارزشی قائل هستند و نه برای خودشان و به جای سر به زیری از این همه فرصت سوزی زبانی دراز دارند و از پیر و جوان طلبکارند و گمان میکنند ملت وظیفه دارد هنگامه انتخابات برای استیفای سهم آنان از سفره انقلاب پیش قدم مشارکت شود. برخی روشنفکران مانند محسن رنانی و امثالهم که وجهه ای میان مردم به واسطه آنکه پیشتر مرزی میان خود و حاکمیت ترسیم کردند دارند نمیدانم، چه وعده گرفته اند که چشم بر این همه خون ریخته و سرهای بی گناه بردار بستنه اند. با آنکه به زبان های مختلفی جمهوری اسلامی را اصلاح ناپذیر خوانده و خواهان صبر شادمانه شدند تا فرصت گذار پیش آید چطور از تناقض در دستگاه فکری خود خجالت نمیکشند که فراخوان مشارکت داده ا و به جای استدلال انشای سوزناک نوشته و شان خود را درحد روضه خوان های مزد بگیرپائین آورده اند. شواهد متعددی نشان میدهد پزشکیان برای گرم کردن تنور انتخابات آمده است واصلاح طلبانی که بوی کباب شنیده اند در این تنور خواهند سوخت و علی خامنه ای که رندانه نقشه کشیده پس از مرگش هم هیچ آبرو و اعتباری از آنان باقی نگذارد گزینه خودش را از صندوق بیرون خواهد آورد. رهبر جمهوری اسلامی هم به دنبال مشروعیت حداقلی برای انتصاب خودش است هم به دنبال هر چه بی اعتبار تر کردن آنها در آینده پس از خودش…
📌من از ملت دردمندمان که بیش از ربع قرن به اصلاح طلبان فرصت داد تا رژیم را اصلاح کنند و آنان به جای قدر شناسی در فکر بیشینه کردن سهمشان از سفره انقلاب بودند میخواهم به مسیر مشروعیت زدایی که از سال ۹۶ شروع کرده اند با قدرت ادامه دهند و عقب گرد نکنند. ما باید در قیاس با سختی های کار بزرگی که پیش روداریم انتظار پیشروی داشته باشیم نه بر سبیل آرزوهایمان… گذار از جمهوری اسلامی به عنوان نظامی متکی به دلارهای نفتی و بی اخلاق در استفاده از سلاح ساده نیست و علاوه بر سازماندهی به زمان نیاز دارد. آگاه باشیم کنش واقعی برای امروز ایران تحریم انتخابات فرمایشی، تمرکز بر همبستگی و اتکا به توان داخلی به جای دولتهای خارجی و استفاده هوشمندانه از فرصت های سیاسی آتی برای عبور کم هزینه از جمهوری اسلامی است.