ایران وایر
بیست و پنج سال پیش، در شب ۱۷تیر۱۳۷۸، دو روز پس از تعطیلی روزنامه اصلاحطلب «سلام»، عدهای از دانشجویان مقیم خوابگاه کوی دانشگاه تهران در اعتراض به بسته شدن این روزنامه، تجمعی آرام برگزار کردند. نیروی انتظامی تحت فرماندهی سردار «فرهاد نظری» و عدهای از افراد لباسشخصی، به خوابگاه دانشجویان حمله کردند. در این حمله دانشجویان زیادی مورد ضربوشتم قرار گرفتند، عدهای دستگیر و عدهای هم مفقود شدند.
پس از گذشت بیش از دو دهه، هنوز مشخص نیست که چند نفر در حادثه ۱۸تیر زخمی و کشته شدند. دو سال پس از این رویداد، قوهقضاییه همه نیروهای پلیس و شبهنظامیان وابسته، ازجمله سردار نظری، فرمانده نیروی انتظامی تهران را تبرئه کرد. فقط یک سرباز به نام «اروجعلی ببرزاده»، به جرم سرقت یک دستگاه ماشین ریشتراش از خوابگاه، محکوم شد.
تا صبح روز ۱۸تیر۱۳۷۸، کسی از عمق فاجعه کوی خبر نداشت. «جواد منتظری»، دبیر عکس وقت روزنامه خرداد و همسرش «آسیه امینی»، شاعر و روزنامهنگار، از اولین کسانی بودند که صبح روز ۱۸تیر برای تهیه عکس و خبر به کوی دانشگاه رسیدند. عکسهای جواد منتظری از ماجرای حمله به کوی دانشگاه، از مهمترین اسناد این واقعه تاریخی هستند. روایت جواد و آسیه از حمله به کوی دانشگاه و گسترش اعتراضات پس از آن را، در مستند «شَتَک خون» ببینید.
این مستند اولین بار در سال ۱۳۹۹ در ایرانوایر منتشر شد و حالا به مناسبت بیستو پنجمین سالگرد واقعه کوی دانشگاه، بازنشر میشود.