ایران اینترنشنال
ویدا مهراننیا، همسر احمدرضا جلالی، پزشک و پژوهشگر دو تابعیتی ایرانی- سوئدی در پیامی در شبکه اجتماعی ایکس یادآور شد که ۳ هزار روز از زندانی و گروگان گرفته شدن همسرش در ایران میگذرد.
خانم مهران نیا، روز جمعه ۲۲ تیر با مخاطب قرار دادن نخستوزیر و وزیر خارجه سوئد نوشت: «امروز سه هزارمین روز بازداشت احمدرضا است. سه هزار روز است که خانواده ما کابوس را زندگی می کند؛ فرزندان من سه هزار روز است منتظر هستند تا پدرشان به خانه بیاید و سه هزار روز است که ما به نبرد برای آزادی احمدرضا جلالی ادامه میدهیم.»
همسر احمدرضا جلالی خطاب به مقامات سوئد تاکید کرده که سههزارمین روز گروگان گرفته شدن احمدرضا جلالی، مناسبتی نیست که احمدرضا و خانواده او توقع دیدن آن را داشتند.
Today marks the bitter 3000 day mark of Ahmadreza’s arrest. For 3000 days, our family has lived a nightmare, my children have waited 3000 days for their dad to come home and for 3000 days we have continued to fight.@amnesty @SwedishPM @hadjalahbib @TobiasBillstrom pic.twitter.com/UI8IQwMp5v
— Vida Mehrannia (@VMehrannia) July 12, 2024
ویدا مهران نیا همچنین در مصاحبهای با روزنامه بلژیکی «دمورگن» که روز جمعه ۲۲ تیر منتشر شد، دولت های بلژیک و سوئد را به دلیل تنها گذاشتن احمدرضا جلالی مورد انتقاد قرار داد.
احمدرضا جلالی، پزشک و پژوهشگر دوتابعیتی ایرانی-سوئدی، اردیبهشت سال ۱۳۹۵ وقتی برای شرکت در یک کنفرانس علمی به ایران سفر کرده بود به دست مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شد.
او سپس در دادگاه انقلاب به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» به اعدام محکوم شد، اتهامی که او از همان ابتدا رد کرده است.
روز سهشنبه ۱۹ تیر، نسرین ستوده، حقوقدان ایرانی و زندانی سیاسی سابق در نامهای به رییس و نمایندگان پارلمان اروپا از آنان خواست از همه ظرفیتهای رسمی و پارلمانی خود برای آزادی دکتر احمد رضا جلالی استفاده کنند.
خانم ستوده در این نامه نوشت احمدرضا جلالی تاکنون سه بار برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی فرستاده شده است و با وجود اعتراضها و اعتصاب غذا همچنان زیر حکم اعدام به سر میبرد.
خانم ستوده در این نامه از نادیده گرفتن دکتر جلالی در مذاکرات آزاد سازی زندانیان سوئدی در تهران توسط دولت سوئد انتقاد کرد و نوشت: «این دوگانگی رفتار سوئد، مرا مصمم تر ساخته است تا بنا به وظیفه انسانی و حقوق بشری خود، دست یاری به سوی پارلمان اروپا دراز کنم.»