رسول بداقی از زندان اوین به توماج صالحی؛ زنده‌باد هنر، زنده‌باد ایستادگی

جمعه, 16ام آذر, 1403
اندازه قلم متن

ایران وایر

رسول بداقی فعال صنفی معلمان با انتشار نامه‌ای خطاب به توماج صالحی از درون زندان اوین، آزادی او را تبریک گفت.در بخشی از نامه این فعال صنفی زندانی آمده است: «در میان شاگردان خود؛آموزگاران بسیاری دیده‌ام که نه با زبان، نه با کتاب، نه با فیلم و نمایش، بلکه با نگاه، با نظم، با عزت نفس، با اراده، حتی با اشک، به هزاران شیوه؛ آموزگارم بودند. اما تو بدون تخته سیاه، بدون مدرسه و میز و نیمکت، آموزگار اراده بوده‌ای، برای من و برای هزاران آدم با انصاف.» متن کامل این نامه را در ادامه بخوانید:

«زنده‌باد هنر، زنده‌باد ایستادگی، زنده‌باد اندیشه؛ زنده‌باد هنر ایستادگی در میدان اندیشه، زنده‌باد توماج

توماجِ دلاور، سال‌هاست دریچه‌ای به روی اندیشه من باز شده، اندیشه‌ای که هیچ میز و نیمکت و تخته سیاهی ندارد و آن “آموزگاری اراده‌هاست”. آموزگاری باورهای انسانی، آموزگاریِ ارزشی به نام “بی‌ارزشی باورهای کور. بی‌ارزشیِ برتری جویی، تکبر، خودستایی، خودکامگی، بدتر از همه “بی‌ارزشیِ تقلید و مداحی، برای شکم بارگی و مداحی برای نان”.

توماج دلاور، بسیار دیده‌ام، دانش‌آموزانی که معلم، معلمان خود بوده‌اند.در میان شاگردان خود، آموزگاران بسیاری دیده‌ام که نه با زبان، نه با کتاب، نه با فیلم و نمایش، بلکه با نگاه، با نظم، با عزت نفس، با اراده، حتا با اشک، به هزاران شیوه آموزگارم بودند. اما تو بدون تخته سیاه، بدون مدرسه و میز و نیمکت، آموزگار اراده بوده‌ای؛ برای من و برای هزاران آدم باانصاف.

توماج عزیز

سرزمین ما هنوز پرورش دهنده انسان‌های آزاده‌ای مانند؛ گاندی، نلسون‌ ماندلا، بی‌بی مریم، ژاندارک، ستارخان، مصدق، چگوارا، مارتین‌ لوترکینگ، کالوین، سارتر، فرخی یزدی، سردار اسعد، میرزا رضا، کاوه آهنگر و میلیون‌ها آزاده جان بر کف است، که مرگ را به بردگی ترجیح می‌دهند. دیر نیست روزی که ابرهای سیاه خودکامگی، از آسمان ایران زدوده شود.

همزاد توفان، پنجه در پنجه این بیدادیم/ در بزم ستم، حنجره تا حنجره فریادیم»

آزادی توماج صالحی با پایان دوران حکم

۱۱ آذر ۱۴۰۳ روابط عمومی دادگستری کل استان اصفهان اعلام کرد توماج صالحی پس از گذراندن ایام محکومیت از زندان آزاد شده است. خبرگزاری میزان، با اعلام این خبر به نقل از دادگستری اصفهان نوشت توماج صالحی که از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس قطعی محکوم شده بود، با گذران دوران محکومیت خود در تاریخ ۱۱ آذر ۱۴۰۳ از زندان آزاد شد. روز ۵ آذرماه، مصطفی نیلی، وکیل توماج صالحی اعلام کرد دادگاه با صدور قرار موقوفی تعقیب، پرونده مربوط به اعتراضات ۱۴۰۱ این خواننده معترض و زندانی را مختومه اعلام کرده است.

توماج صالحی بابت این پرونده اتهامی در اردیبهشت‌ماه ابتدا از سوی دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد، اما دیوان عالی کشور این حکم را نقض کرد. این خواننده و رَپِر زندانی، ۲۷ آبان ۱۴۰۲ «پس از تحمل ۲۵۲ روز زندان انفرادی، و مجموعاً یک سال و ۲۱ روز حبس» به قید وثیقه آزاد شد، اما تنها ۱۲ روز بعد و پس از انتشار ویدئویی که در آن شکنجه‌ شدنش در زندان را شرح می‌داد، بار دیگر با «ضرب‌وشتم» بازداشت شد.

این خواننده سبک رَپِ که ترانه‎‌‌های اعتراضی بساری را اجرا و منتشر کرده در جریان اعتراضات گسترده سال ۱۴۰۱ که با جان باختن مهسا ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد، حضور جدی داشت و از تمام معترضان، بازداشتی‌ها و فعالان سیاسی حمایت می‌کرد و بر این اساس نیز پرونده جدیدی برای او گشوده شده بود.

رسول بداقی کیست؟

«رسول بداقی»، از جمله فعالان صنفی معلمان است که از اردیبهشت۱۴۰۱ در زندان اوین حضور دارد. او  یکی از اعضای شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران است و پیش‌از این هم بارها به‌دلیل فعالیت‌های صنفی بازداشت شده و سال‌های طولانی را در زندان سپری کرده است.

آقای بداقی در مدت بیش از دو سال گذشته، به‌جز یک بار که تنها به مدت چهار روز به مرخصی اعزام شد، از حق مرخصی محروم مانده است. متاسفانه تلاش وکلا برای آزادی‌ او از زندان با رد اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور هم‌چنان بی‌نتیجه مانده است.

گروهی از معلمان، کارگران، فعالان صنفی و‌ مدنی ایران، ۲۸ تیرماه ۱۴۰۳ با راه‌اندازی کمپین و جمع‌آوری امضا در فضای مجازی، خواستار آزادی این معلم و فعال صنفی معلمان ایران شده بودند.

نویسندگان این درخواست با اعلام اینکه «انتقاد از وضعیت نا‌بسامان آموزش کشور جرم نیست»، درباره آقای بداقی بر این باورند: «رسول بداقی، معلمی است که نامش با مطالبه‌گری شرافت‌مندانه و خستگی‌ناپذیر گره خورده است. بداقی، در دی‌ماه ۱۳۸۸بازداشت، زندانی و بلافاصله از کار اخراج شد. [او] در تمام مدت هفت سالی که زندانی بود، حتی در زندان هم از حقوق اولیه خود محروم شد. به طوری که برای خاک‌سپاری و مراسم سوگواری مادرش نیز اجازه شرکت پیدا نکرد؛ چرا که در تمام مدت هفت سال، حتی یک ساعت هم به او مرخصی ندادند.»

در ادامه ،کمپین آزادی آقای بداقی با اشاره به ایام انفرادی او در بیانیه خود آورده‌اند: «او مدت زیادی را در انفرادی‌های مخوف گذراند.اما هیچ‌گاه از هدف متعالی خود که پیگیری حقوق معلمان و دانش‌آموزان و تلاش برای بهبود وضعیت نابسامان آموزش کشور بود، دست نکشید. بداقی به‌محض آزادی، تلاش‌های بی‌وقفه خود را، فداکارانه و بی کمترین توقعی در عرصه کنش‌گری ادامه داد.»


به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید

هنوز نظری اضافه نشده است. شما اولین نظر را بدهید.