مدتی است که بحث در مورد حجاب زنان دوباره بالا گرفته و نظرات مختلفی در بین اندیشمندان و صاحب نظران مطرح گردیده است. البته این بحث پیشینهای به اندازه تاریخ اسلام دارد.
در تاریخ نواندیشی دینی در ایران نیز گهگاه این بحث مطرح بوده است. اما شاید هیچگاه به اندازه ماه های اخیر به صورت گسترده مورد بحث و فحص این نواندیشان قرار نگرفته است.
در این میان کار تحقیقی آقای امیر ترکاشوند تحت عنوان «حجاب شرعی در عصر پیامبر» نقش بسزایی داشته است. این رساله تحقیقی ابتدا به صورت خصوصی بین علاقه مندان دست به دست میشد تا آن که راه به حوزه مجازی نیز گشود. این کتاب تاکنون نتوانسته اجازه انتشار در ایران را دریافت دارد.
در این رساله پژوهشی نشان داده می شود که حجابی که در صدر اسلام و در قبایل عرب مرسوم بوده و در متون قرآن بدان اشاره شده آن چیزی نیست که امروزه در کشور ما توسط حاکمیت تبلیغ و بصورت “حجاب اجباری” اعمال می شود.
شنیده شده است که در محافل مذهبی قم نیز این کتاب به صورت وسیعی مورد توجه روحانیون قرار گرفته و مباحث گسترده ای را در این باره موجب شده است. این رساله تحقیقی همچنین در آراء برخی پژوهشگران حوزه نواندیشی دینی ، تاثیرات فراوانی گذاشته است.
از آنجا که مباحث این رساله در مطالعات دین شناسی – در حوزه زنان – میتواند افق های ذهنی مهمی را بگشاید و مستندات زیادی را برای بحث و تبادل نظر بین دیدگاه های مختلف در اختیار بگذارد؛
زنان ایران علاوه بر مشکلات مشترکی که با مردان هموطن خود دارند از رنج مضاعفی نیز رنج می برند و آن “حجاب اجباری” است.