
احضار مریم مقدم و بهتاش صناعیها سازندگان فیلم «کیک محبوب من»، و همچنین لیلی فرهادپور، از بازیگران این اثر سینمایی، به دادگاه انقلاب بازتاب زیادی در رسانهها و شبکههای اجتماعی داشت.
مریم مقدم و بهتاش صناعیها روز چهارشنبه ۲۴ بهمن با انتشار ابلاغیه دادگاه انقلاب، اعلام کردند که ۱۱ اسفند امسال به اتهام «تبلیغ علیه نظام، تهیه، تولید، و تکثیر فیلم با محتوای مبتذل، جریحهدار کردن عفت و اخلاق عمومی، و نمایش فیلم بدون داشتن پروانه نمایش و عرضه» محاکمه خواهند شد.
لیلی فرهادپور نیز روز پنجشنبه ۲۵ بهمن با انتشار ابلاغیه دادگاه انقلاب، نوشت که باید ۱۱ اسفند به اتهام «تهیه، توزیع، و تکثیر نوارها و دیسکتهای شو و نمایشهای مبتذل، و مشارکت در تهیه محتوای مبتذل» در دادگاه حاضر شود.
خانم فرهادپور بهعنوان یکی از عوامل اصلی تهیه فیلم «کیک محبوب من» در نقش بازیگر اصلی زن به دادگاه انقلاب احضار شده است.
«کیک محبوب من» که داستانی عاشقانه در دوران سالخوردگی در ایران را به تصویر میکشد، بدون رعایت قانون حجاب اجباری برای لیلی فرهادپور، بازیگر زن فیلم ساخته شده است.
برخی صحنهها مانند رقص، پوشش اختیاری، روابط شخصیتهای داستان، و بیتوجهی به قوانین حکومت استبدادی دینی در ایران، موجب خشم مقامات جمهوری اسلامی شده است.
مهشید زمانی، نویسنده و منتقد فیلم، و از اعضای کانون فیلمسازان مستقل ایران «ایفما» به صدای آمریکا میگوید که فیلم «کیک محبوب من» یکی از مهمترین آثار جریان سینمای غیرحکومتی است که همراه با جنبش «زن زندگی آزادی» در ایران شکل گرفته است.
او در ادامه میافزاید که این فیلم گوشههایی از زندگی واقعی در ایران را به تصویر میکشد که سالها در آثار سینمای حکومتی سانسور شده بود و جمهوری اسلامی میخواهد با برخورد شدید با سازندگان آن مانع گسترش جریان سینمای مستقل ایران شود.
خانم زمانی تأکید میکند که بهرغم سرکوب و سانسور حکومتی، سینماگران ایرانی با شجاعت و جسارت فیلمهایی مانند «کیک محبوب من» را خواهند ساخت و اکران آثار سینمایی این جریان مستقل در سراسر جهان با استقبال زیادی مواجه میشوند.
این نویسنده و منتقد سینمایی میگوید که مشکل اصلی حکومت، ارائه تصویر غیر مخدوش از زنان و مردان ایرانی در فیلم «کیک محبوب من» است که تغییرات اساسی در نظرات، دیدگاهها، و شیوه زندگی ایرانیان، به ویژه پس از جنبش «زن زندگی آزادی»، را نمایش میدهد.
او در ادامه میافزاید حکومت میخواهد با برخورد شدید با سازندگان و عوامل این فیلم، مانع گسترش جریان سینمای غیرحکومتی و فعالیت سینماگران مستقلی شود که دیگر حاضر نیستند روابط انسانی و زندگی ایرانیان را در آثار خود به صورتی غیرواقعی نشان دهند.
خانم زمانی یادآور میشود که «کیک محبوب من» به هیچ عنوان اثری سیاسی محسوب نمیشود و به عنوان یک «کمدی سیاه عاشقانه» روایتی است از زندگی عادی ایرانیان است که به رابطهای انسانی میپردازد و چندین دهه سانسور سیستماتیک جمهوری اسلامی در زمینه پوشش و جایگاه زنان و روابط انسانی را به چالش میکشد.
این نویسنده و منتقد سینمایی میگوید که جمهوری اسلامی دههها کنترل سینمای ایران را در دست داشت و آثار مورد تأیید خود را به جشنوارههای سینمایی میفرستاد ولی حالا آثار سینمای مستقل ایران مانند «کیک محبوب من» در فستیوالها میدرخشند و تصویری واقعی از ایران ارائه میدهند که باعث خشم حکومت شده است.