ایران وایر
شماری از آسیبدیدگان چشم اعتراضات سراسری پس از قتل حکومتی «ژینا مهسا امینی» با انتشار بیانیهای با مردم رنجدیده بندرعباس و خانوادههای جانباختگان و آسیبدیدگان انفجار اسکله رجایی ابراز همدرد کردند.
امضاکنندگان این بیانیه که نسخهای از آن به دست «ایرانوایر» رسیده است در ابتدای آن اعتراض خود را با «خشم و اندوه» ابراز کرده و نوشتهاند: «ما، چشمهایی هستیم که در تاریکی، روشنی را جستوجو میکنند و هنوز میبینند، بهتر از آنانی که خود را به نابینایی زدهاند.»
آنها نوشتهاند: «ما باور داریم که آنچه رخ داد، نه یک حادثه تصادفی، که پیامد طبیعی حاکمیتی است که دهههاست با بیکفایتی، فساد ساختاری، سرکوب حقیقت و بیتوجهی به جان مردم، بستر چنین فجایعی را فراهم کرده است.»
ادامه این بیانیه و نام امضاکنندگان آن را بخوانید:
در روزهایی که مردم بندرعباس و بهویژه خانوادههای بیگناهی که عزیزانشان را در شعلههای بیتدبیری و فاجعه از دست دادند، در سوگ و شوک فرو رفتهاند، ما نیز با آنان شریک غم و بغض هستیم. ما باور داریم که آنچه رخ داد، نه یک حادثه تصادفی، که پیامد طبیعی حاکمیتی است که دهههاست با بیکفایتی، فساد ساختاری، سرکوب حقیقت و بیتوجهی به جان مردم، بستر چنین فجایعی را فراهم کرده است.
«انفجار مرگبار بندرعباس، تنها یکی از زنجیرههای بلند و تلخ فجایعیست که در این سالها بر این سرزمین سایه انداختهاند.
از سوختن و فروریختن ساختمان پلاسکو، تا غرق شدن و سوختن کشتی سانچی، از سقوط هواپیمای مسافربری اوکراینی به دست موشکهای داخلی، تا آتشسوزی زندان اوین، از مرگ مشکوک و فاجعهبار صدها زندانی سیاسی و عادی، تا فاجعه متروپل که در آن جانهای بسیاری در زیر خاک بیتدبیری مدفون شدند، این نظام نشان داده است که نه فقط حافظ جان شهروندانش نیست، بلکه خود عامل مستقیم مرگ، رنج و ویرانی است.
ما، که خود در خیابانها و میدانها، به جرم فریاد برای آزادی، بینایی خود را از دست دادهایم، بهتر از هر کسی میدانیم که تاریکی واقعی نه در چشمان ما، که در دل سیاستهاییست که جان انسانها را بیارزش و بیحساب میگیرند. ما فاجعه بندرعباس را جدا از فجایع گذشته نمیدانیم، بلکه آن را بخشی از همان الگوی مرگبار میدانیم که جمهوری اسلامی بر پایه آن حکومت میکند: بیمسوولیتی، انکار، سرکوب و تکرار.
ما به مردم بندرعباس میگوییم: در این لحظات دشوار، ما با شماییم. ما که دردی عمیق را با گوشت و پوست خود لمس کردهایم، درد شما را میفهمیم. ما، با چشمان نابینا اما دلی آگاه، همراه و همصدای شما هستیم. ما از شما و برای شما مینویسیم، فریاد میزنیم، و میجنگیم.
ما از جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری، رسانهها و تمام انسانهایی که هنوز قلبشان برای حقیقت و عدالت میتپد، میخواهیم که سکوت نکنند.
هر سکوتی، چراغ راهی برای فاجعهای تازه خواهد بود. آنچه امروز در بندرعباس رخ داد، میتواند فردا در هر گوشهای از ایران تکرار شود، مگر آنکه ایستادگی کنیم، افشا کنیم و عدالت را فریاد بزنیم.
ما از مردم ایران میخواهیم که این حادثه را فراموش نکنند، آن را با دیگر فجایع پیوند بزنند و این خونهای ریختهشده را پُلی کنند برای عبور از سکوت، عبور از ترس، و رسیدن به آزادی. ما باور داریم که هیچ فاجعهای بیپاسخ نخواهد ماند، اگر صدای ما یکی شود.
ما فریاد میزنیم:
نه به فراموشی
نه به تکرار
نه به نظامی که مرگ میکارد و دروغ دِرو میکند.
به یاد قربانیان انفجار بندرعباس.
به یاد جانباختگان پلاسکو، سانچی، متروپل، هواپیمای اوکراینی.
به یاد چشمهایی که بسته شدند تا چشمان دیگر باز شوند.
به یاد همه فریادهای خاموششده در کهندیاری که حق زندگی، خود جرم است.
امضاکنندگان بیانیه: « هیرش نقشبندی (بازیگر و کارگردان تئاتر)، مرسده شاهین کار، غَزَل رنجکش، محمد فرضی ( جوکر تهران )، کوثر افتخاری، راحله امیری، پوریا علیپور، علی زارعی، ایوب عبداللهی، صادق صوفی، پارسا قبادی، میثم دهقانی، متین چکاو، علی دلپسند، ایمان شاهی، نعمت بیرنگ، بهزاد همراهی، حمید رضا خواجهپور، حمید رضا حیدری، حمید قاسمپور، قاسم لطفی، مجید موافق، علی طاحونه، مصطفی مطلبی، آروین سلیمی، کوروش کیا»