“اکنون شانزده سال میگذرد که به یادها میآوریم، روایت بیداد میکنیم و بر لزوم یک دادرسی عادلانه پامیفشاریم.”
(پرستو فروهر)
همراه با وجدانهای آگاه و بیدار و در مشارکت عاطفی در رنج و غم یاران و همراهان دگراندیشان قتلهای زنجیره ای، من هم به ندا و دعوت پرستو فروهر سلام می کنم.
زیرا پروندۀ قتلهای زنجیره ای هرگز فرصت نیافت در فضا و سایۀ قانون و عدالت بررسی شود تا انتقامجویی کور نهادهای عامل بر ضد دگراندیشان افشا شود
دستوردهندگان و مجریان در پناه و حمایت ارگانهای دولتی نه شناسایی شده اند و نه پاسخگوی اعمال خود بودند
دلیل ممانعت رسمی و غیر رسمی از کار وکلای خانواده های قتلهای زنجیره ای هرگز بازگو نشده و در عوض وکلا مورد اذیت و آزار و حبس قرار گرفتند
به بازماندگان قتلهای دگراندیشان اجازۀ بارگشایی پرونده های حقوقی داده نشده و به آنهایی که اجازه داده شد، پرونده هایشان خارج از رسم و رسوم حقوقی و قانونی دستکاری شده و در موارد قابل توجهی محتوای پرونده ها خودسرانه زیاد و کم شده است
دادخواهی به عنوان حق رسمی و حقوقی بازماندگان به رسمیت شناخته نشده و بر عکس تا آنجا که شرایط و موقعیت اجازه داده دادخواهانِ بیدادگری را به محاکمه و بازجویی کشانده اند
حق گردهمآیی و ابراز انزجار عمومی از عملکرد قاتلینِ بی نام و نشانِ در امنیت حفظ شده، از یاران و همراهان و خانواده های وابسته به قتلهای زنجیره ای سلب شده و حتی حضور جمعی و تجدید عهد و پیمان بر سر خاک عزیزانشان نیز در کنترل نیروهای امنیتی و نظامی در آمده
رسانه های متعهد و با وجدان در داخل کشور از پیگیری پرونده های قتلهای زنجیره ای محروم شده و نتوانسته اند در شناخت مردم نسبت به عدم پیگیری حقوقی پرونده ها علیرغم خواست عمومی جامعه سهیم باشند
آسیب های وارده بر روح و روان عمومی از فاجعۀ قتلهای زنجیره ای ترمیم نشده و ترس و وحشت هزاران نویسنده و روشنفکر و مبارز اجتماعی که حیات فیزیکی خود را در معرض خطر جدی حس می کردند، هرگز التیامی نیافته است
علیرغم هیاهوی بسیار مسئولین و موضعگیری سطحی برخی از آنها در برابر فاجعۀ انسان کشی زنجیره ای، هنوز هم رعایت حقوق فردی و اجتماعی دگراندیشان و امنیت قلم و گفتار آنها ضمانت اجرایی پیدا نکرده. برسمیت شناختن هویت و امنیت آنها می توانست شرایط خلق آثار فکری، قلمی، فرهنگی و مبارزۀ اجتماعی را برایشان به شکل گسترده و عمومی فراهم کند
پیگیری پرونده های قتلهای زنجیره ای حق همۀ کسانی است که نسبت به اینگونه کشتارها و تخلف های حقوقی در حاکمیت قضایی دستگاههای حکومتی ایران معترضند و همچنان بر عهد و پیمان خود مبنی بر پیگیری آنها از ابتدا تا کنون پا فشرده اند.
با گرامیداشت یاد همۀ قربانیان دگراندیش و قربانیان قتلهای سیاسی زنجیره ای در پاییز سال ۷۷، پروانه فروهر، داریوش فروهر، محمد مختاری، جعفر پوینده، مجید شریف، پیروز دوانی، حمید حاجی زاده و کارون فرزند خردسالش، همانند یاران و بازماندگان قتلها و دیگر هموطنان، با کاروان درخواست دادرسی عادلانۀ قتلهای سیاسی زنجیره ای پاییز سال ۷۷، همراه می شوم.
امید به دادرسی پرونده های قتلهای سیاسی زنجیره ای که در قلب ایرانیان آزاده و شرافتمند ماندگار است را پاس می دارم.
پاییز سال ۱۳۹۳
از: گویا