پنج سال است که حاکمان جمهورى اسلامى تاریخى را خلق کرده‌اند تا تاریخ دیگرى را حذف کنند؛ واژه‌ى “فتنه” را آفریدند تا خاطره‌ى “تقلب” را از میان ببرند؛ اما نه در خلقتِ تاریخ “ناقص‌الخلقه”ى شان کامروا بوده‌اند و نه در خاکسپارى آنچه کابوس‌شان شده است.
معترضان به تقلب ٨٨، تاریخ “٩ دى” را به طنز، “روز جهانىِ ساندیس” خواندند تا بگویند فرق “دین” و “دینار” را مى‌فهمند؛ فرق “میلیون‌ها نفر” با “میلیون‌ها تومان” را خوب مى‌دانند و راهپیمایىِ کسانى که با جیب خالى براى احقاق حقّ‌شان به خیابان مى‌آیند را با اردوکشىِ حامیان خشاب و انبان پر مقایسه نمى‌کنند.
طیفى از اصولگرایان در انتخابات ٩٢، محمدباقر قالیباف را ملامت مى کردند که چرا شهردارىِ تحت نظر او، آمار راهپیمایىِ ٢۵ خرداد ٨٨ را ٣ میلیون نفر اعلام کرده (و در واقع چرا این عدد را فاش گفته است؟) حالا همان طیف، “کاروان روایت فتنه” راه انداخته‌اند تا شهر به شهر بگردند و کاریکاتورى از کاروان‌هاى “راهیان نور” را اجرا کنند؛ اندکى پس از پایان جنگ هشت ساله، قرار شد رزمندگان آن سالها براى مسافرانِ جنگ‌ندیده‌ى “راهیان نور” حماسه‌هاى آن سالها را روایت کنند (بماند که بعدها چه بر سر این پروژه آوردند) حالا قرار است به جاى روایت آن هشت سال، این هشت ماه سرکوبِ میلیون‌ها معترضِ ٢۵ خرداد را روایت کنند؛ هشت ماه سرکوبِ همان مردمى که رزمندگان‌شان هشت سال جنگیدند تا حرمت آنها را حفظ کنند؛ حرمتى که اگر در نتیجه‌ى آن هشت سال ایستادگى، زیر چکمه‌هاى سربازان صدام شکسته نشد حالا زیر چکمه‌هاى سربازان نظام بشکند!
اما چرا حکومت، علیرغم گذشت ۵ سال، براى خاطره‌ى کاریکاتور یک راهپیمایى، اینهمه هزینه مى کند؟ آن هم حالا که دولت جدید آمده و انتخابات ریاست جمهورىِ نسبتاً موجّهى برگزار شده؟ اگر قرار بر اعاده‌ى آبروى رفته در ٨٨ بود آیا با این انتخابات محقق نشده؟ مگر خودشان هزاران بار نگفته‌اند که انتخابات ٩٢، تقلب ٨٨ را نقض کرده و فتنه را به خاک سپرده است؟ نگاهى به حجم برنامه‌هاى تولید شده در صدا و سیما و رسانه‌هاى مکتوب و مانورهاى خیابانى و مبالغ هنگفت این پروژه بیندازید! اگر واقعا بر آن باورند پس چرا اینهمه هزینه و فریاد مى‌کنند؟
پاسخ این سوال را میرحسین موسوى در پیامى که پس از ١۴١٠ روز حصر خانگى منتشر کرده، داده؛ از نظر او ماجرا دیگر تقلب ٨٨ نیست، بلکه تقلبى بزرگتر در دولت پیشین اتفاق افتاده که اینهمه غوغا قرار است سرپوشى بر آن باشد: “آنان اگر به جای اتهام‌زنی‌های کذب و بی‌معنا، رشد و بلوغ یک ملت را آشوب عده‌ای بزغاله و گوساله نمی‌خواندند، امروز مجبور نبودند مفاسد بزرگ را انکار کنند و با جنگ‌های روانی و راه اندازی کاروان‌های روایت، افکار عمومی را از خطرات اینهمه فساد و تباهی منحرف سازند.”
آن تقلب بزرگتر، یا به تعبیر میرحسین موسوى آنهمه “فساد و تباهى” را در کجا باید جست؟
وقتى محمود احمدى‌نژاد به قدرت رسید مدافعان اصولگراى او، دولت‌اش را “دولت حزب‌الله” و “برآمده از زیارت عاشوراهاى مردم”خواندند؛ در این میان رهبر جمهورى اسلامى بیشترین حمایت را در تاریخ دولت‌هاى پس از رهبرى‌اش نثار او کرد تا آنجا که خطاب به او گفت: «علت دشمنى‌ها با شما در این چند سال، یکى پیشرفت‌هاى شماست و دیگرى زنده کردن ارزشهاى انقلاب است»؛
اما نکته‌هاى زیر کافیست تا معلوم شود حقیقت ماجرا را در کجا باید جستجو کرد: نکته‌هایى که اخبار محرمانه نیست و برگ‌هایى از تقویم امروز و دیروز رسانه‌هاى رسمى کشور است:
١
١۴ آبان ٩٣/ موید حسینی‌صدر٬ عضو کمیسیون صنایع مجلس:
دولت محمود احمدی‌نژاد برای وارد کردن قطعات هواپیمای مسافربری “به یک فرد” اعتباری “۴۰۰ میلیون دلاری” داده٬ اما این قطعات هرگز وارد کشور نشد. /خبرگزارى ایلنا
٢
٣٠ مهر ٩٣ / نادر قاضی‌پور، نماینده ارومیه:
دولت محمود احمدی‌نژاد، یک دکل نفتی به نام دین در سال ۹۰ به قیمت حدود ۸۰ میلیون دلار که معادل ۲۴۰ میلیارد تومان است، خریداری کرده که معلوم نیست در حال حاضر این دکل کجاست! /خبرگزاری خانه ملت
٣
١٠ شهریور ٩٣/ فیاض شجاعی، دادستان دیوان محاسبات:
در پرونده دانشگاه ایرانیان (به ریاست احمدى‌نژاد) متوجه شدیم هم تخلف اتفاق افتاده، هم ۱۶ میلیارد تومان از وجوه دولتی به یک حسابی که تحت عنوان حساب دانشگاه ایرانیان است، واریز شده آن هم در مقطع زمانی که هنوز دانشگاه ایرانیان شکل حقوقی نداشته… /خبرگزارى تسنیم
۴
١٧ خرداد ٩٣/ غلام‌علی جعفرزاده، رییس کمیته تحقیق و تفحص از بنیاد شهید و امور ایثارگران:
تصمیم‌های شخصی محمود احمدی‌نژاد باعث وقوع فساد گسترده مالی در این نهاد شده و دامنه‌ی این فساد به حدی است که افشای آن مردم را شوکه می‌کند. /مصاحبه با وبسایت تدبیر
۵
١ شهریور ٩١/ محمد رضا باهنر، نایب رییس مجلس:
الان هزینه عزل کردن رییس جمهور (احمدى‌نژاد) بیش از آن است که ما این یک سال دیگر هم دست روی دلمان بگذاریم. به خاطر این است که میگوییم باید این یک سال را با همین شرایط فعلی تحمل کرد. /روزنامه اعتماد
۶
١١ مهر ٩٠/ آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی:
رسانه ها نباید این قضیه (پرونده‌ى اختلاس سه‌هزارمیلیارد تومانی) را کش دهند… عده‌ای می‌خواهند از این حوادث برای زدن توی سر مسئولین سوءاستفاده کنند. /خبرگزارى فارس
٧
٢٩ شهریور ٨٩/ على عباسپورتهرانى، رئیس کمیسیون آموزش مجلس:
دولت (احمدى‌نژاد) اکنون مصوبات شوراى نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام را نمی‌پذیرد و ما اکنون با پدیده‌ى جدیدى رو به رو هستیم که براى نظام خطرناک به نظر می‌رسد. /وبسایت تابناک
بر فهرست بالا بسیار می‌توان افزود؛ با اینهمه اما، چهار ماه پیش؛ ۵ شهریور ٩٣ آیت‌الله خامنه‌اى، در دیدار با کابینه‌ى حسن روحانى، در واکنش به انتقادها از فساد اقتصادى و اجرایىِ دولت احمدى‌نژاد گفت: “اصلاح، بهتر از اظهار نظر است و برخی اظهارنظرها مبالغه‌آمیز و غیرمنصفانه است”! تعبیر محترمانه‌اى از همان “کش ندادن قضیه”.
میرحسین موسوى اما پنج سال پیش (٨ اسفند٨٨) از این فساد “شوک آور” سخن گفته بود: “ملت ما مى‌خواهد بیشترین پروژه‌ها و فعالیت‌هاى اقتصادی کشور در بنگاه‌هاى شبه دولتی و نیز سپاه جمع نشود و با انبوه تبلیغات، شاخص خط فقر و بیکاری و تورم با دستکاری و دروغ، از چشم مردم پنهان نشود”. /مصاحبه با وبسایت کلمه
او در مناظره ى انتخاباتى اش (١٧ خرداد ٨٨) نیز به صراحت گفته بود:
“متاسفانه ما در این چهار سال با پدیده‌اى روبرو هستیم که مستقیم در چشم مردم نگاه مى‌کند و با اعتماد به نفس، سیاه را سفید نشان مى‌دهد. این آقا (احمدى‌نژاد) مى‌تواند به دوربین نگاه کند و ٢ در ٢ را بگوید ۴ تا نیست؛ ١٠ تاست”.
حالا کسى که اول ماجرا، علیرغم همه‌ى هشدارها، حتى به قیمت تقلب در انتخابات، کسى را “رییس جمهور” مى‌کند؛ بعد جلوى “کش‌دادن قضیه‌ى اختلاس سه‌هزارمیلیارد تومانی” در دولتِ او را مى‌گیرد؛ بعد مستقیم یا غیر مستقیم، مانع عزل او مى‌شود؛ بعد حتى وقتى اصولگرایان مجلس مى‌گویند ارقام فساد و تخلف “به حدی است که افشای آن مردم را شوکه می‌کند” باز هم به منتقدان توصیه مى‌کند که “اظهار نظر” نکنند چه نقش و سهمى در این ارقام “شوک آور” دارد؟
اینجاست که روشن مى شود ٩دى نماد دفاع از “آنهمه فساد و تباهى” است و باید چنان باشکوه برگزار شود که حجم عظیم فساد و تباهى را بپوشاند و نگذارد خاطره و صداى ٢۵خرداد به عنوان نماد اعتراض به تقلب و امتداد آن در تقلب‌هاى بزرگتر، در یادها بماند!
کاروان‌های روایت، باید افکار عمومی را از خطرات اینهمه فساد و تباهی منحرف سازند و دادگاه علنى میرحسین موسوى، مهدى کروبى و زهرا رهنورد نباید برگزار شود تا مبادا متهم ردیف اول، “حقایق مربوط به سرچشمه‌های فساد عظیمی که کشور و انقلاب را در خود غرق کرده” را بیان کند.
“کاسبان فتنه” براى امتداد حرام‌خوارىِ سیاسى و اقتصادى و پرده‌پوشى بر آنها، هر روز و هنوز به کاروان‌هاى ٩دى محتاجند و این قصه سرِ دراز دارد… تمامِ مسئله، این است.
از: روز
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید