علیرغم وضعیت وخیم و نیاز فوری ده زندانی سیاسی – عقیدتی اندرزگاه ۴ سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج، مسئولان زندان از اعزام ایشان به مراکز درمانی خودداری میکنند.
بنا بر اطلاع «کمپین صلح فعالان در تبعید»، سعید عابدینی، نوید خانجانی، فواد مقدم، خالد حردانی، کریم معروف عزیز، ماشاالله حائری، شهرام پورمنصوری، علی سلانپور، امان الله مستقیم، ابوالقاسم (جواد) فولادوند، ده زندانی هستند که علیرغم «نیاز فوری و اورژانسی به رسیدگی پزشکی»، از اعزام به مراکز درمانی محروم ماندهاند.
شیوه رایج برخورد با «بیماری زندانیان» در زندانهای جمهوری اسلامی ایران، که بر خلاف قوانین داخلی و بین المللی بوده، و معمولا ابزاری است برای فشار و شکنجه زندانیان توسط زندانبان؛ از عمده نگرانیهای خانواده زندانیان و فعالان حقوق بشر است.
تحقیق و تعقیب تمام کسانی که مسئول بدرفتاری و سوء استفاده از افراد زندانی در ایران هستند، از جمله از جمله پیشنهاداتی بوده که توسط کشور کانادا، در جریان یو پی آر به ایران توصیه شده است.
در فاصله نهم تا ۱۳ آبان ماه امسال، نخستین مرحله دومین دوره بررسی ادواری جهانی پرونده حقوق بشری جمهوری اسلامی ایران در شورای حقوق بشر برگزار شد. ۱۰۸ کشور از اعضای سازمان ملل در این روند اعلام موضع کردند و نهایتا ۱۰۴ کشور از مناطق مختلف دنیا، ۲۹۱ پیشنهاد به جمهوری اسلامی ارائه دادند. ایران ابتدا از پاسخ و اعلام موضع، نسبت به پیشنهادها طفره رفته و هرگونه تصمیم در این رابطه را به نشست آتی شورای حقوق بشر (۱۱ اسفند ۱۳۹۳ الی ۷ فروردین ۱۳۹۴) موکول کرده است.
در همین خصوص، مجمع عمومی سازمان ملل نیز در آذر سال جاری، ضمن ابراز نگرانی نسبت به نقض گسترده حقوق بشر در ایران، با ۸۳ رأی موافق، ۳۵ رأی مخالف و ۶۸ غایب، قطعنامهای علیه دولت جمهوری اسلامی ایران تصویب کرد که طی آن،
“شرایط بد زندانها، ممانعت از دسترسی به درمان پزشکی کافی و خطر مرگ برای زندانیان ناشی از شکنجه، تجاوز و دیگر انواع خشونت جنسی بازداشت شدگان، تکنیکهای خشن بازجویی و استفاده از فشار روی خویشان و نزدیکان، شامل دستگیری آنها، به منظور اخذ اعترافات دروغین که در محاکمهٔ آن افراد و انتشار در تلویزیون ملی از آن استفاده میشود”؛
به عنوان بخشی از نگرانی جامعه جهانی، یاد شده بود.
با این وصف شرح مختصر حادترین مشکلات این ده زندانی به شرح زیر است:
شرح بیشتر: