از میان تماسهای مرتبط با این مرکز حدود ۸۰۰ تماس، مرتبط با کودک آزاری بوده که این رقم تنها مربوط به چند استان معدود است و در روزهای آتی آمار دقیقی در این زمینه منتشر خواهیم کرد.
رئیس مرکز اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: از میان تماسهای اندکی که مرتبط با وظایف اورژانس اجتماعی است، بیشترین تماسها مربوط به موارد کودکآزاری است.
حسین اسدبیگی در گفتوگو با خبرنگار ایلنا، گفت: در طول ۶ ماهه نخست امسال حدود ۲۱۲ هزار تماس با مراکز اورژانس اجتماعی در سطح کشور گرفته شده است، که از این تعداد، ۵۵ هزار و ۵۰۰ تماس مرتبط داشتیم.
وی ادامه داد: از میان تماسهای مرتبط با این مرکز حدود ۸۰۰ تماس، مرتبط با کودک آزاری بوده است که این رقم تنها مربوط به چند استان معدود بوده است و در روزهای آتی آمار دقیقی در این زمینه منتشر خواهیم کرد.
مقابله با کودکآزاری اولویت اورژانس اجتماعی
اسدبیگی خاطر نشان کرد: از ابتدای ایجاد شماره ۱۲۳ تاکنون، هدف ما مقابله با کودکآزاری بوده و سایر بحرانها در مرحله بعد قرار داشتند، به همین دلیل نیز چنین شماره سادهای را برای تماس با اورژانس اجتماعی در نظرگرفتهایم تا کودکان بتوانند به سهولت با این مرکز تماس بگیرند. هرچند که تا به حال تماسی از طرف کودکان با این مراکز نداشتهایم.
وی با بیان اینکه متاسفانه بیشترین تماسهایی که با اورژانس اجتماعی کشور گرفته میشود، غیرمرتبط با وظایف اورژانس است؛ اظهار کرد: پس از کودکآزاری بیشترین تعداد تماسها مربوط به همسرآزاری، اختلافات فامیلی و پس از آن با درصد کمتری موارد خودکشی بوده است.
اسدبیگی با بیان اینکه کودکآزاری چهار نوع است، کودکآزاری جسمی، جنسی، عاطفی-روانی و غفلت یا مساحمه در مورد کودک ادامه داد: در ۳ مورد اول آنچه که نباید انجام شود؛ توسط والدین یا سایر اطرافیان وی انجام میشود و در مورد آخر، والدین یا سرپرستان به وظایف خود در قبال کودکان عمل نمیکنند.
وی افزود: این وظایف شامل، تامین خوراک، پوشاک، سرپناه، تحصیلات و بهداشت برای کودک است که عدم تامین آنها در حکم مسامحه و غفلت است.
آمار کودکآزاری جنسی پنهان است
اسد بیگی ادامه داد: در گزارشهای مرتبط با کودکآزاری بیشترین آمار متعلق با کودک آزاری جسمی است، در تمام جهان موارد مرتبط به کودک آزاری جنسی پنهان نگه داشته شده و کمتر گزارش میشود.
رئیس مرکز اورژانس اجتماعی خاطرنشان کرد: اگر همکاران ما با مواردی از کودکآزاری جنسی مواجه شوند، آن را در اولویت قرار میدهند چرا که برای ما این نوع کودکآزاری مهمتر از سایر موارد همچون، کودکآزاری neglected (غفلت و مسامحه) است.
وی درباره نحوه تشخیص کودکآزاری جنسی در اورژانس اجتماعی گفت: همکاران ما آموزش دیدهاند که با کودک و اطرافیان وی مصاحبههایی انجام داده و چنانچه به موضوع شک کنند، مساله را بیشتر مورد توجه و بررسی قرار میدهند.
اسدبیگی تاکیدکرد: ما به صورت مستقیم وارد این موضوع نمیشویم؛ چراکه با پرداخت بیمقدمه و بدون دلیل به مسائل جنسی ممکن است برای کودک حساسیت و شبهه ایجاد کرده و ذهن او درگیر شود.
در شهرهای بزرگ کودکآزاری راحتتر گزارش میشود
وی ادامه داد: در شهرهای پرجمعیتی مانند تهران گزارش کودکآزاری بیش از سایر شهرها است که دلیل آن نیز علاوه بر کثرت جمعیت این شهرها، مسائل فرهنگی خاص آنها است، به این معنا که در شهرهای بزرگ موارد کودکآزاری راحتتر از شهرهای کوچک که بافت سنتیتری دارند، گزارش میشود.
اسدبیگی افزود: همچنین هرچه میزان آگاهی مردم نسبت به خدمات اورژانس بیشتر میشود، تعداد تماسها بیشتر شده و افزایش این تماسها لزوما به معنای افزایش آمار کودکآزاری نیست.
رئیس مرکز اورژانس اجتماعی با بیان اینکه این مرکز به مساله فرار از منزل نیز رسیدگی میکند، گفت: معمولا اطرافیان پس از آگاه شدن از فرار یک فرد از منزل با نیروی انتظامی تماس میگیرند، اما خود فرد فراری زمانی که متوجه عواقب رفتار خود میشود با بهزیستی تماس گرفته و میتواند از خدمات اورژانس اجتماعی استفاده کند.
اورژانس اجتماعی به کودکان کار هم کمک میکند
رئیس مرکز اورژانس اجتماعی در خصوص نحوه ارائه خدمترسانی اورژانس اجتماعی به کودکان کار تصریح کرد: همکاران ما در واحدهای خدمات سیار در صورت نیاز به چنین مسالهای نیز رسیدگی میکنند، به عنوان مثال چنانچه مشاهده کنند؛ زنی یک کودک را برای تکدیگری به کارگرفته و او را مورد غفلت، مسامحه و کودکآزاری قرار داده و رشد وی را با خطر مواجه کرده است، در راستای حفظ منافع کودک و با همکاری نیروی انتظامی کودک را از وی میگیرند.
وی افزود: در چنین مواردی مشخص نیست؛ زنی که کودک را به کار گرفته، مادر کودک است یا وی را اجاره کرده است، به همین دلیل پس از گرفتن کودک از فرد مذکور، او را تا مشخص شدن وضعیت، به مراکز کودکان خیابانی میبرند.
اسدبیگی با تاکید براینکه جمعآوری کودکان خیابانی برعهده بهزیستی نیست و ما این کودکان را به زور به مراکز مربوطه نمیبریم، تصریح کرد: ما سعی میکنیم از طریق آگاهیرسانی و تشویق، آنان را به سمت مراکز کودکان خیابانی هدایت کنیم، اما در مورد کودکانی که قضاوتهای بالینی آنان نشان میدهد، مورد کودکآزاری واقع شدهاند (مثلا در بحث متکدیان) با استفاده از حکم قضایی و اجازه دادگاه کودک را به مراکز مربوطه ارجاع میدهیم.
برخی کودکآزاریها ناشی از ناآگاهی والدین است
وی با اشاره به رفتار برخی والدین با کودکان خود گفت: گاهی والدین نمیدانند، رفتارشان با فرزند خود نوعی کودک آزاری است؛ مثلا توهین، تحقیر و طرد کودک از مصادیق کودکآزاری عاطفی است.
اسدبیگی گفت: معمولا این موارد به صورت آموزش تلفنی پاسخ داده میشوند و خودروی اورژانس اجتماعی برای مداخله به محل نمیرود.