روز شنبه ۹ اسفند ۱۳۹۳، افشین بایمانی، زندانی سیاسی زندان رجایی شهر، پس از تحمل ۴۱ روز انفرادی و شکنجه در بند سپاه این زندان، به بند سیاسی زندان بازگردانده شد.
بنا بر اطلاع «کمپین صلح فعالان در تبعید»، افشین بایمانی، زندانی سیاسی سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج (گوهردشت)، که از روز یکشنبه ۲۸ دی سال جاری، به طور ناگهانی و به همراه ارژنگ داوودی، به بند سپاه این زندان منتقل شده بود، ظهر روز جاری پس از تحمل ۴۱ روز شکنجه در انفرادی، به سالن ۱۲ این زندان بازگردانده شد.
هنوز از علت انتقال این زندانی به انفرادی و شکنجه وی، اطلاع دقیقی در دست نیست ولی اخبار تایید نشده، تاکید دارد که این فشارها و آزارها، به دلیل مشارکت نامبرده در صدور بیانیه ها و در راستای پرونده سازی جدید برای وی بوده است.
انفرادی و اعمال شکنجه برای این زندانی مسن محکوم به حبس ابد، در حالی صورت می گیرد که وی از مشکلات قلبی رنج می برد. بایمانی، آذر سال جاری نیز برای چندمین بار دچار حمله قلبی مجدد شده بود که به صورت اورژانسی به بیمارستان خمینی تهران منتقل شد.
افشین بایمانی، ۱۵ شهریور ۱۳۷۹ به جرم کمک به فرار برادر خود «مهدی بایمانی» بازداشت و به اعدام محکوم شد.
این حکم ابتدا در دادگاه تجدید نظر به تایید رسید، اما پس از ۶ سال حکم وی به حبس ابد تبدیل شد.
اما اواسط آبان سال جاری، ماموران زندان رجایی شهر به صورت غیر رسمی به افشین بایمانی که بیش از ۱۴ سال را در زندان سپری کرده است اطلاع داده‌اند که برای وی پرونده‌ای تحت عنوان توهین به مقدسات و توهین به رهبری مفتوح شده است. او در همان تاریخ، بابت این اتهامات در دفتر نگهبانی زندانی رجایی شهر مورد بازجویی قرار گرفت.
اسناد حقـوق بـشری ملـی و بین المللـی در حمایت از کرامـت انـسان، دو دسـته از مجازاتهای غیر انسانی و تحقیرآمیز را ممنوع اعلام می کنند: مجازاتهایی که به دلیـل وقاحت ذاتی، وحشیانه به شمار می روند و کیفرهایی که اساساً یـا بـه طـور برجـسته نامتناسب با جرایم ارتکابی اند.
بسیاری از حقوقدانان و فعالان حقوق بشری حبس ابـد را وقاحتی ذاتی از لحاظ نادیده انگاشتن ارزش های انسانی؛ و وحشیانه، اعدام خاموش، مرگ تدریجی و مجـازات غیر بـشری می دانند و طرفدار لغو آن هستند.
مجازات حبس ابد، همچون مجازات اعدام در ایران رایج است. برخورد با زندانیان محکوم به حبس ابد در زندان های ایران، توهین آمیز و گاه همراه با شکنجه گزارش می شود. ممانعت از درمان بیماری های این دسته از زندانیان بخشی از شکنجه این زندانیان محسوب می شود که نابینایی تدریجی زینب جلالیان در زندان سنندج به دلیل ممانعت از معاینه و درمان چشم، یا شکنجه افشین بایمانی در سلول انفرادی را می توان از جمله این نوع رفتارها نام برد.
به کانال تلگرام سایت ملیون ایران بپیوندید