کدام رسانه ها به رحمانی فضلی، نمایندگی داده اند که وی به خود حق می دهد به نمایندگی از رسانه ها، عذرخواهی کند؟ و اساساً مگر رسانه ها ، کاری جز بازنشر سخنان وی کرده بودند؟
عصرایران؛ مصطفی داننده – «پول کثیف» واژهای بود که در دولت یازدهم به ادبیات سیاسی ایران اضافه شد. این واژه توسط عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور دولت روحانی بیان شد و تمام نگاهها را به سمت خود جلب کرد.چقدر شبیه احمدی نژاد شده بودید آقای وزیر!
وزیر کشور دولت تدبیر و امید در همایش تخصصی روسای پلیس مبارزه با مواد مخدر با بیان اینکه پول های کثیف در مسیر انتقال قدرت و سیاست قرار می گیرد، گفت:« بخشی از این پول در حوزه سیاست وارد می شود و افراد در قالب انتخابات و غیره به آن ورود می کنند، از این رو حوزه قدرت آلوده می شود.»
همین سخنان کافی بود تا ولولهای در فضای سیاسی و رسانهای کشور بیفتد و همه به دنبال این باشند که این پولهای کثیف چیست و چه کسانی از آن برای انتخابات گوناگون در ایران استفاده کردهاند.
برخی از این سخنان استقبال کردند و عدهای دیگر آن را وهن جمهوری اسلامی دانستند و خواستند که وزیر کشور توضیحات کاملی در این مورد ارائه کند. جریانهای سیاسی در این میان بانگاهی سراسر شک به رقیب مینگریستند و به دنبال رابطهای میان آنها و پولهای کثیف بودند.
این کش و قوسها ادامه پیدا کرد تا زمانی که رحمانی فضلی به مجلس فراخوانده شد تا در مورد این پولها به مردم و نمایندگان توضیح دهد. همه آماده شنیدن و روشنگریهای وزیر کشور بودند که ناگهان رحمانی فضلی با حرکتی «رونالدینیویی» گفت که من در مورد نقش پولهای کثیف در انتخابات حرفی نزده بودم و رسانهها برداشت بدی از سخنان من کردهاند.
او در صحن علنی مجلس خطاب به نمایندگان گفت:« اگر دوستان از صحبتهای من به دلیل انعکاس بد نشریات و روزنامهها سوءتفاهم پیدا کردهاند، من از شما از طرف آنها عذرخواهی کنم.»
همین عذرخواهی و انداختن تقصیر بر سررسانهها باعث شد تا همه به این فکر کنند که واقعا در این مدت سرکار بودهاند؟ واقعا آیا وزیر کشور نمیتوانست در میان تمام این سخنرانیهایی که انجام میدهد به این موضوع اشاره کند و اجازه ندهد که فضای سیاسی کشور ملتهب شود؟
قطعا باید وزیر کشور و حتی شخص رئیس جمهور توضیحات قانع کنندهای برای این چرخش ناگهانی داشته باشند. این گونه رفتار باعث میشود که اعتماد مردم به دولت به سرعت جای خود را به بی اعتمادی بدهد. نکته مهم تر در این میان این معنا بود که مردم به این دلیل به دولت روحانی رای دادند که شاهد رفتار احمدی نژادی در کشور نباشند اما رفتار وزیر کشور به شدت شبیه به رفتار رئیس دولتهای نهم و دهم بود.گویا رحمانی فضلی در خانه ملت، احمدی نژاد دیگری بود.
محمود احمدی نژاد نیز طی هشت سال ریاست جمهموریاش بارها و بارها از اسامی سخن گفت که در جیب کاپشناش است و او به زودی آنها را به مردم معرفی خواهد کرد. احمدی نژاد به گونهای سخن گفت که مردم تصور میکردند در آیندهای نزدیک احمدی نژاد با معرفی مفسدان اقتصادی، انقلابی را در ایران رقم خواهد زد و حق ظالم را به دست مطلوم خواهد رساند.
هشت سال چشم مردم به جیب آن کاپشن معروف بود تا شاید اسمی از آن خارج شود و مفسدی معرفی گردد اما نه تنها مفسدی معرفی نشد بلکه معاون اول پاک دست ترین دولت تاریخ (بنا بر ادعای احمدی نژاد) به دلیل فساد اقتصادی راهی زندان شد.
حالا سخنان رحمانی فضلی نیز از همین جنس است. او از ورود پول کثیف در انتخابات سخن گفت اما ناگهان همه را تکذیب کرد و به گردن رسانهها انداخت انگار نه انگار که خانی آمده است و یا خانی رفته است.
قطعا امروز مردم بیش از هز زمان دیگر در مورد این پولهای کثیف حساس شدهاند و به دنبال پیدا کردن پاسخی برای این فرافکنی بزرگ هستند.
عذرخواهی رحمانی فضلی شاید مورد پذیرش ابوترابی فرد قرار گرفته باشد اما نه نمایندگان مجلس و نه مردم به ویژه رای دهندگان به حسن روحانی آن را نپذیرفتهاند و دوست دارند هرچه زودتر تکلیف این پدیده زشت در فضای انتخاباتی ایران مشخص شود.
زمان باقی مانده تا انتخابات مجلس دهم بهترین زمان برای مشخص شدن این مسئله است. مسئلهای که میتواند با شفاف سازی فضا و تلاش سه قوه «مجریه، قضائیه و مقننه» حل شود.
وانگهی کدام رسانه ها به رحمانی فضلی، نمایندگی داده اند که وی به خود حق می دهد به نمایندگی از رسانه ها، عذرخواهی کند؟ و اساساً مگر رسانه ها ، کاری جز بازنشر سخنان وی کرده بودند؟
اگر این گونه باشد که هر کسی بتواند سر خود، به نمایندگی از دیگران عذر خواهی کند، آنگاه رسانه ها هم می توانند از طرف وزیر کشور از این و آن عذرخواهی کنند که البته چنین کاری، سخت سخیف است.