جناب محمود بریمانی
سفیر مختار جمهوری اسلامی ایران
خیابان فرانکلین روزولت، ۱۵ ـ بروکسل
بروکسل، ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵
عالیجناب،
بدین وسیله می خواهم شادمانی خودم را از تصمیم دادگاه انضباطی کانون وکلا در پایان دادن به تعلیق پروانه وکالت نسرین ستوده، این وکیل مدافع حقوق بشر، بیان کنم. اتحادیه اروپا در ماه اکتبر ۲۰۱۳، معتبرترین جایزه حقوق بشری خود در زمینه های آزادی بیان واندیشه، بنام جایزه ساخارف را به ایشان اهداء نمود.
با این وجود، تلاش های حقوق بشری در راه آزادی بیان، تشکیل انجمن و گردهمایی در ایران، هم چنان دارای محدودیت های شدیدی است. کنشگران حقوق بشر، از جمله فعالان حقوق اقلیت ها، زنان، روزنامه نگاران و هر آوای مخالفت دیگران، در معرض خطر آزار و اذیت، بازداشت و محاکمه ناعادلانه قرار دارند.
اتحادیه اروپا در اوریل ۲۰۱۴، طی قطعنامه ای که “بیانگر ادامه نگرانی ما در رابطه با وضعیت حقوق بشر در ایران بود ” را صادر کرد. در این بیانیه، آزادی تمام مدافعین حقوق بشر، زندانیان سیاسی، فعالین کارگری و سندیکاهای کارگری و بازداشت شدگان انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۹، از مسئولین ایران در خواست شده بود. ما هم چنین با تائید ابتکار حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران در تدوین “منشور حقوق شهروندی”، از این اقدام اعلام خرسندی نمودیم. اما بیش از یک سالی که از اعلام تدوین این “منشور حقوق شهروندی” می گذرد، ابتکار مزبور، تنها در قالب پیش نویس باقی مانده است.
در گزارش ماه ژوئن ۲۰۱۵ گزارشگر ویژه سازمان ملل در ایران: ” تهدید به زندان و فراخواندن های مبهم و مکرر مراجعه به مقامات قضائی روزنامه نگاران و فعالان مدنی، تحت عنوان تهدید علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و توهین به مقامات، در مغایرت با موازین و اصول قضائی بین المللی، آزادی بیان و حق تجمع” عنوان شده است.
نگرانی من از سرنوشت صداهای معترضی است که صرفا با بیان صلح آمیز باورها و دیدگاه های خود در معرض خطر سرکوب قرار می گیرند. مایلم در همین رابطه توجه شما رابه موارد ذیل در ارتباط با زندانیان عقیدتی جلب نمایم:
• نرگس محمدی، کنشگر حقوق بشر در سپتامبر۲۰۱۱ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به جرم “تبلیع علیه نظام”، “تجمع و همدستی علیه امنیت ملی” به یازده سال زندان محکوم شد. جرائم فوق نتیجه فعالیت های صلح آمیز حقوق بشری وی می باشد که شامل مصاحبه با رسانه های عمومی و حمایت از خانواده هایی که اعضاء خانواده شان در لیست محکومین به اعدام قرار دارند، بوده است.
• آتنا فرقدانی، هنرمند نقاش به جرم “تجمع و همدستی علیه امنیت ملی” و ” توهین به اعضاء مجلس” از طریق نقاشی هایش، در اول ژوئن ۲۰۱۵، به دوازده سال و نه ماه زندان محکوم شد. جرائم فوق نتیجه فعالیت های مسالمت آمیز وی، شامل نشست با خانواده زندانیان سیاسی، نوشته انتقادی علیه دولت در فیس بوک و آثار نقاشی او بوده است.
• آرژنگ داوودی، نویسنده، در ژوئیه ۲۰۱۴، به اتهام عضویت و حمایت از سازمان مجاهدین خلق ایران، به مرگ محکوم شده است. وی قبل از این اتهام، یازده سال در زندان بوده است. او در سال ۲۰۰۳ بار دیگر دستگیر و مدت مدیدی را در زندان انفرادی گذارانده و گفته می شود که شکنجه شده و مورد آزار و اذیت قرار داشته و مانع دسترسی وی به وکیل و اعضاء خانواده اش شده اند.
• محمد علی طاهری، بنیانگذار گروه “عرفان نو” هنوز در زندان بسر می برد. وی در تاریخ چهارم ماه مه ۲۰۱۱، دستگیر و نه ماه را در بند
۲ ـ الف زندان اوین، در جس انفرادی گذرانده است. وی در ۳۰ اکتبر۲۰۱۱ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب در تهران به جرم ” توهین به مقدسات جمهوری اسلامی ” به ۵ سال زندان محکوم شد.
بدین وسیله بر خواست خود بر آزادی بلاشرط و فوری تمام زندانیان عقیدتی در ایران، که صرفا بدلیل دفاع از حقوق و بیان صلح آمیز عقاید و باور های خویش زندانی هستند، تاکید می کنم.
گزارش های اخیر سازمان های حقوق بشری مشتمل بر ۶۷۳ اعدام در نیمه اول سال ۲۰۱۵ و افزایش بیش از ۴۰ درصد اعدام ها نسبت به نیمه نخست سال ۲۰۱۴ می باشد.
در قطعنامه آوریل پارلمان اروپا از ایران خواسته شده بود: ” ایران مجازات اعدام را به حالت تعلیق در آورد”. من بار دیگر به درخواست خودم، مبنی بر توقف فوری مجازات اعدام و لغو کامل احکام اعدام، تاکید می کنم.
از توجه صمیمانه شما به این نامه سپاسگزارم.
به امید این که شما قدرت مسئولیت بار خود را به کار برید.
با احترام
باربارا لوخبیلر